29 mei 2021, als je het niet wilt zien zie je het niet kids.

Als je iets zegt wat afwijkt van het narratief wordt je meewarig aangekeken. Zo van: ach daar heb je weer zo’n wappie. Toch merk ik ook twijfel, iedereen heeft wel door dat wat er op dit moment gebeurt niet helemaal zuiver is. Dat de crisis die zich aan het voltrekken is ook hen gaat raken. Probleem is dat echt vragen stellen ze nog meer twijfel geeft en dat willen ze niet. Dan kan je beter van alles weglopen en blind vertrouwen op dictator rutte, dat scheelt een paar nachten slecht slapen.

6 miljard trekt die eikel weer uit om de economie te redden. Waar komt dat geld vandaan? De zorg, het onderwijs, het daklozenprobleem, de bejaarden of het leger, nergens was geld voor de afgelopen jaren. Nu is het er in overvloed om het echte probleem toe te dekken. Om de schapen achter elkaar aan te laten lopen. Regelrecht de afgrond in. Ze verdienen niet beter.

Afrika loopt leeg, duizenden komen er per dag met een bootje of lopend Europa binnen. Amerika ondervind hetzelfde met Zuid Amerikanen. De schulden die opgebouwd worden zijn immens, de winsten voor een kleine groep duizelingwekkend hoger. Het mooie is dat als je bij die kleine groep hoort het niet uitmaakt of je succesvol bent of niet met je bedrijf. De bonussen worden toch wel uitgekeerd. Ze zorgen goed voor elkaar daar boven in de boom.

Ik ben er klaar voor, laat maar komen. Afscheid heb ik al genomen. Ik zoek naar kleine momenten, die zijn er genoeg al vind ik ze steeds minder bij mijn medemens. Het valt me steeds moeilijker ze serieus te nemen. Nee ik vind die momenten in de natuur, in de ogen van Elanor of Frodo, in het prachtige gezang van de vogels, vroeg in de ochtend. En in jullie lieverds. Dank daarvoor.