Tot hoever ben je bereid net te doen of je het niet weet. Kijk in een Amerikaanse film is het altijd duidelijk, je hebt een slechterik en een goeierik, maar das in het echte leven anders. Bij Shell werken niet allemaal nare enge mensen die graag de wereld willen vernietigen, maar Shell vervuild de wereld al decennia en doet er niets aan. Kan je over vallen handiger is weg te kijken. Tata Steel verspreid al sinds mensenheugenis kankerverwekkende stoffen in IJmuiden. Iedereen weet het maar wegkijken is veiliger. Dat vliegtuigen van KLM geen schoonheidsprijs krijgen snapt iedereen, toch moeten we een extra vliegveld bij Lelystad. Elk weldenkend mens snapt dat een winkel vol goedkope zooi uit China nooit kan bijdragen aan een duurzame wereld maar man wat is het lekker om er met tassen vol zooi weg te lopen.
Grote bedrijven, of het nu om financiële instellingen gaat of producenten van wat dan ook, zijn in mijn ogen volledig het doel kwijt waarvoor ze in leven zijn geroepen. En das op zich niet zo raar want een eigenaar, de aandeelhouders van zo’n bedrijf kan je het niet kwalijk nemen dat succes ze naar het hoofd stijgt.
Maar wat nog erger is zijn wij, wij die het allemaal laten gebeuren zonder op te staan. Zonder te kijken naar de consequenties
