Jullie zeggen tegen me dat je er zo klaar mee bent. Dat je het verschrikkelijk vind om bang te moeten zijn op een feestje omdat er wat meer mensen zijn dan afgesproken. Op een goed feestje is het altijd drukker dan afgesproken! Omdat Liesbeth haar vriendje heeft meegenomen en Max zijn neef uit Amerika. Omdat Arno alleen zou komen maar eerst een ballettraining had gevolgd en de meiden zo graag nog ff wilde meekomen. Op een feestje zeg je geen nee tegen mensen op een feestje vier je feest.
Jullie vertellen me dat je er helemaal klaar mee bent om met een mondkapje op in een lege trein te zitten om 22.30. Maar dat je hem niet af durft te doen omdat je de boete niet kan betalen.
Jullie vertellen me dat je het zo verschrikkelijk vind dat je als je vriendelijk wilt zijn voor een oudere dame door de deur voor haar open te houden je kans hebt dat je een snauw krijgt, ‘je kan wel Corona hebben! Loop door!’
Hele kleine dingen daar komen jullie mee, hoe jullie je verschuilen, proberen jong te zijn onder jongeren. Hoe jullie samen knuffelen, aanraken, lachen, liefhebben en huilen. Maar dan stiekem omdat het niet mag.
Mijn hart bloed, alles in mij schreeuwt dat ik wat moet doen, vrijheden verliezen is zoveel makkelijker dan ze te veroveren..
