Vandaag inpakken en dan wegwezen. Kreeg fijne reacties op mijn stukkie van gisteren, dank daarvoor! Lucas 11, Psalm 121, ze helpen me weer verder te kijken en te vertrouwen. Er op te vertrouwen dat Hij voor mij zorgt, zoals Hij de afgelopen jaren heeft gedaan. Het was een leuke avond gisteren, de slager kwam zijn eigen vlees keuren, gelukkig vond tie het lekker.
Linn heeft uitgebreid afscheid genomen van onze kruiden, die kunnen we helaas niet meenemen. We hebben samen de afgelopen jaren zoveel heerlijke kruiden verzameld maar die staan nu allemaal hier en tis geen doen die mee te nemen in de trein. En dan nog onze bonen, erwten, rijst en blikken met van alles en nog wat, we gaan er afscheid van nemen, tis niet anders. Linn zei gisteren: het lijkt wel of we alles kwijt moeten raken. Wie weet, het zijn maar spullen, tis vervangbaar.
Alles kwijt raken, daar ben ik goed in, en toch heb ik alles wat nodig is om vertrouwen te hebben in de toekomst. Tis tenslotte al weer bijna voorjaar en dan ziet de wereld er vast weer heel anders uit. Naar ik hoop een stukkie zonniger. ‘Maar de zon zal mij, des daags, niet steken, nog de maan des nachts. De Heere zal mij bewaren van alle kwaad, mijn ziel zal Hij bewaren.’ Mijn ziel zal Hij bewaren, dat is waar het om gaat. Wat er omheen zit doet er niet zoveel toe. Bewaar mijn ziel Heer, die moet nog een tijdje mee…
Één reactie op “29 november 2023, zo laatste avondje in de keuken gisteren.”
niks meenemen? Ook geen klein boterhamzakje vol? Je hebt gelijk het zijn maar spullen en alles wat je nodig hebt dat is er al.
Goede reis.. Gandalf was ook een reizende ziel.