Het is tenslotte een geloof, en tsja daarin moet je nou eenmaal geloven. Nee, het gaat mij om het waarom! Waarom hebben wij mensen een God nodig? Want bijna alle mensen die ik ontmoet geloven wel, er zijn maar weinig mensen die denken dat het hierna gewoon afgelopen is. Terwijl dat naar mijn idee het meest reëel is.
Wat denken jullie? Gaan dieren naar de hemel? Die mug bv die ik net doodsloeg? Dan zou het daarboven nog drukker zijn. Het schijnt dat onze genen voor bijna 99% lijken op die van een varken. Dat geloof ik meteen! Ik denk dat mijn genen meer lijken op die van de Mangalitza varkentjes hier op de camping dan op die van mijn broer. Ik lijk iig meer op die varkens. Maar ik heb een varken nog nooit zien bidden. De afgelopen maanden heb ik de hommel bestudeerd, nooit zien bidden. Dus dan zullen wij wel speciaal zijn denk ik, toch? Of niet? Zijn we alleen maar een toevalstreffer ontstaan uit een happy neanderthaler?
Ik ben bang dat we het geloof als mensen nodig hebben om ons leven onder controle te houden. Dat we de dagelijkse verantwoordelijkheden voor leven en dood niet zelf kunnen dragen. Daarom hebben we een fictief personage ontwikkeld: ik veroordeel u in de naam van God
