Bij mijn eerste lag ik nog op de bank in jullie huis, en nu lig ik in een camper in Zuid Frankrijk. Een maand of drie kreeften en tomahawks grillen op een BBQ, lekker..
Nu jullie langzaam weer dingen mogen van onze Premier begint alles steeds meer op een heel slechte klucht te lijken. Ik moet er over ophouden het is voor mij nog steeds te onwerkelijk wat er op dit moment allemaal gebeurt. 1 dingetje nog dan, je mag dus wel met je buren in de auto naar een restaurant rijden maar je mag daarna niet met elkaar aan 1 tafel zitten. Tis bijna te grappig om er boos over te worden.
Hier in Frankrijk mag alles, alleen moeten mensen die bedienen of medewerkers in een winkel een mondkapje op. Raar gezicht waar men zich niet heel erg aan houd. Verder heeft niemand het erover tegen mij. Waarschijnlijk komt dat omdat ik ze niet versta en die Fransozen geen Engels spreken maar het scheelt een hoop.
Ik ben nog steeds erg bang voor wat er nog gaat komen. De wereld is er niet vrolijker op geworden. Ik hoop zo dat ik ongelijk krijg. Maar de cijfers worden steeds roder, de armen steeds armer terwijl Jeff er 50 miljard bij heeft gekregen de afgelopen 3 maanden. Hoe gaan we dit in vredesnaam recht trekken?
Ik blijf schrijven! Over kreeften en covid, zoekend naar balans
