Heb ik omdat ik kritische vragen stel en het Corona virus volgens mensen niet serieus neem recht op zorg? Ik krijg het vaak te horen en ik weet dat ook andere mensen die kritisch zijn dit regelmatig naar hun hoofd geslingerd krijgen. Persoonlijk vind ik het raar dat mensen dat roepen, het brengt mij terug op het schoolplein waar je werd buitengesloten als je niet met de groep meedeed.
Ik heb geprobeerd, tijdens de 52 jaar dat ik nu hier ben, te leren van andersdenkenden. Ik vind het interessant om erachter te komen hoe iemand tot zijn of haar gedachte of mening is gekomen en wie weet heb ik er wat aan. Het zijn vaak de buitenbeentjes, de rare kwibussen die een verandering in beweging zetten, niet de massa.
Nu ben ik me ervan bewust dat ikzelf een rare kwibus ben, ik denk niet dat jullie trots op school vertellen dat je vader een langere baard heeft dan Sinterklaas en dakloos is. Dat hij elke dag een stukkie schrijft om sorry te zeggen voor de miserabele staat van de wereld waarin hij jullie heeft gezet maar dat hij niet in staat is voor jullie te zorgen.
Rare kwibussen leven vaak buiten de maatschappij. Ze zijn anders en zijn buitengesloten van deelname aan het sociale leven. Ik ben meer een toeschouwer dan een deelnemer. Heb ik dan wel recht op zorg?
Categorieën