Maand: september 2021

Vooral in de ochtend voel je de kou over het land trekken. In mijn kasteeltje lig ik lekker onder de dekens, maar het wordt tijd om verder te kijken. Wat nu te doen?

In 2010 speelde 1 van jullie, als figurant, mee in het ballet Don Quichot van het Nationaal Ballet. Als papa mocht ik jullie af en toe begeleiden achter de coulissen. Dat is hartstikke leuk maar best saai, als tijdverdrijf ben ik het verhaal achter de Don toen maar eens gaan lezen. Een man die vecht tegen windmolens, een kudde schapen aanziet voor een leger, voor wie een vervallen kroeg een kasteel is. De diepere betekenis van het verhaal is niet moeilijk te achterhalen, het is de vraag wanneer de Don gelukkiger was die mij het meeste fascineerde.

Tijdens mijn wandeltocht met Elanor en Frodo voelde ik me af en toe net een Don Quichot. Vechtend tegen ingeslopen dogma’s en vooroordelen. Er is in dat opzicht niets veranderd sinds Cervantes zijn verhaal aan het papier toevertrouwde. De mens is niet in staat de werkelijkheid onder ogen te zien. Alles om ons heen is zo vorm gegeven dat het juist niet brengt waar wij het gelukkigst van worden. Die vorm brengt het slechtste in ons naar boven, omdat die inspeelt op onze hebzucht, angst en jaloezie.

Alleen als we de vorm verlaten kunnen we het spel veranderen, maar dat is in al die duizenden jaren dat we op deze aardkloot rondlopen nog nooit gelukt. Geen Don Quichot die dat ooit voor elkaar heeft gekregen. Liever lopen we de afgrond in dan toe te geven dat we fout zitten.

Don Quichot ontwaakte uit zijn psychose en werd weer ‘normaal’, die optie wordt mij ook wel eens geboden. Scheer je baard af en doe weer ‘normaal’. Laat ik nog maar een kopje thee nemen. Tis knus hier in mijn kasteeltje. Het wordt vanzelf weer zomer!

We woonden aan de Westerengstraat 49 in Dodewaard. Stella, mijn zus had ze ook, we mochten niet naar buiten van mama. Buiten was het, in mijn herinnering, prachtig weer, het was winter en er lag sneeuw. De zon scheen en al mijn buurjongetjes en meisjes speelden buiten met sleeën en gooiden sneeuwballen. Ik voelde me zo buitengesloten, vond het zo onrechtvaardig dat ik er nu nog boos over ben dat ik toen niet naar buiten mocht.

Dat ik ziek was was wel duidelijk hoor. Stella, mijn zus ook. We zaten onder de waterpokken. Overal van die irriterende rode bultjes. En aangezien die flink besmettelijk zijn bleef je binnen. Als je de waterpokken eenmaal hebt gehad dan maakt je lichaam antistoffen aan en ben je er vanaf. Hoe ouder je bent als je het, voor de eerste x, krijgt hoe lastiger zeggen ze. Ik denk dat wij een jaar of 3/4 waren dus dat was lekker op tijd. Maar man wat was ik kwaad, woedend!

Tis alweer zo’n 50 jaar geleden, een halve eeuw. Best lang. Toch kan ik die woede nog steeds naar boven halen. En dat terwijl ik echt ziek was! Kunnen jullie je voorstellen hoe ik me nu voel? Nu ik buitengesloten wordt terwijl ik helemaal niet ziek ben? Nu jullie buitengesloten worden terwijl jullie helemaal niet ziek zijn? Ik weet nog dat ik toen wel even buiten heb gespeeld, in de achtertuin. Na lang zeuren mocht dat van mama. Niet dat dat leuk was, ik was ziek en voelde me honds beroerd. Maar ik liet me niet opsluiten. Moest en zou de sneeuw in.

In die tijd ging Stella met me mee, we waren onafscheidelijk. Nu zijn we verder van elkaar verwijderd dan ik ooit had kunnen bevroeden. Toch blijf ik hopen dat iets van wat we toen hadden er nog is. Misschien dat je ondertussen van me wil aannemen dat de vaccins niet zo effectief zijn als men ons heeft voorgespiegeld. In landen waar ze in januari zijn begonnen met de gifspuit gaat het eufemistisch gezegd niet zo goed. De herfst komt eraan, tijd van griep en verminderde weerstand in het algemeen. Het vaccin haal je er niet meer uit maar door middel van het slikken van vitamine D3, N-AC, L-Glutamine en Zink kan je je immuunsysteem helpen het gif en de virusvarianten af te voeren. Te koop in de betere reform zaak. Alsjeblieft, ik hou van je…

Waarvan en groot deel van een man die al de grootste boer van Amerika is, die de pillenfabrieken van moderna en pfizer in zijn broekzak heeft en daarnaast al onze data beheert. Een veilig gevoel dat onze voedselketen straks afhankelijk is van deze man, niet?

Vooral omdat billy (zo heet hij) een goede vriend was van ene epstein. Regelmatig zat billy in de lolita-express richting zijn sex eiland. Een eilandje waar systematisch jonge meisjes werden verkracht door belangrijke mannen als de twee billy’s of andere hotshots. Het idee dat deze man gaat zorgen voor 10.000den banen in NL, zoals 1 van de oprichters van picnic riep, is angstaanjagend. Dat wij het allemaal laten gebeuren is nog beangstigender.

De oplossing voor het woningprobleem stond afgelopen week ook in de krant! Hebben jullie toch niet gemist hoop ik? Er is een gecreëerd probleempje aan de zuid-as, hoge , foeilelijke gebouwen worden verlaten vanwege het door dezelfde billy gefaciliteerde thuiswerken. Das mooi! Daar kan je een hoop mensen in kwijt. Al deze gebouwen zijn al in handen van dezelfde investeringsmaatschappijen die weer voor een groot gedeelte eigendom zijn van billy. Zo komt het allemaal samen. billy heeft het allemaal onder controle.

Toevallig heeft billy deze week te horen gekregen dat hij door mag gaan met de bouw van zijn mega datacenter in NH. Das vreemd met het oog op onze klimaatdoelen. Een datacenter is een energieslurpend, waterverspillend gedrocht. Maar wel handig als je bezig bent met het aan leggen van Europa’s eerste Smart-City. billy”s utopische droom.

Er liggen een paar voorgeprogrammeerde beren op de weg. Daarnaast waren er toch wel heel veel mensen die niet konden, das jammer! We gaan voor een nieuwe datum..

Ooit waren mensen creatieve, snel schakelende, heldhaftige wezens. Door ons immense denkvermogen hebben we ons duizenden jaren in een zeer vijandige wereld weten te redden. Holenberen, dino’s, mammoeten en nog meer geteisem zagen ons als een lekker tussendoortje zodat we, iedere seconde, op onze hoede moesten zijn. Altijd in staat de plannen aan te passen, een andere weg in te slaan of ergens anders weer opnieuw te beginnen. Nou dat zijn we wel kwijtgeraakt.

Honderden jaren indoctrinatie heeft van ons willoze, regeltjes volgende, tandeloze slachtoffers gemaakt. Het meest avontuurlijke wat we doen is een volledig verzorgde camperreis boeken in Canada of Drenthe. Overal zijn we voor verzekerd, liefst 3x, alles is afgedekt. Vooral niets aan het toeval overlaten, want wat kan er allemaal niet misgaan? Niet meer vertrouwend op ons creatieve immense brein maar geloven in de BS van een georganiseerd en stabiel leven in een verzorgingsstaat. Bang voor het onbekende, nog banger voor de onbekende.

Toch zal er meer gevraagd gaan worden van ons creatieve brein in de aankomende maanden/jaren. Ik raad jullie dan ook aan alvast los te laten en te vertrouwen op wat er komt. Tijdens mijn wandeltocht met Elanor en Frodo kon ik niets anders, ik moest me overgeven aan het lot. En elke x weer gebeurde er een wondertje waardoor alles goed kwam, wat zeg ik, vaak beter werd. Laat alles maar gebeuren lieverds, stap erop af met vertrouwen, creativiteit en liefde.

Wij, de niet-gevaxxten, gaan zorgen voor een ramp als we ons niet schikken naar het narratief. Das duidelijke taal, hugootje is er helemaal klaar mee, ik ook gelukkig.

Nu kan je, als wappie, op 2 manieren reageren op zo’n boodschap, je kan boos worden of juist heel blij, ik ga voor het laatste. Je wil tenslotte niet geassocieerd worden met die club in Den Haag. Criminelen zijn het die mensen bewust buitensluiten, die mensen achterlaten in oorlogsgebieden, die mensen verstikken met toeslagen-affaires, die met opzet ons zorgsysteem ondermijnen. Nee daar wil je niets mee te maken hebben, blij toe.

Maar dan is het de vraag hoe laat je als blije niet meedoener merken dat je het er niet mee eens bent? Het systeem heeft ons daar wat mogelijkheden voor gegeven. Zo kan je een demo aanvragen bij je gemeente, je kan posters opplakken om te laten weten dat je tegen bent, petities indienen bij dezelfde macht die al jaren laat merken zich nergens iets van aan te trekken of stukkies op het internet posten in de talloze “ik ben tegen” groepjes. Ondertussen drinken we een glas, doen een plas en alles blijft zoals het was.

Gisteren postte ik een artikel, op zo’n “ik ben tegen groepje” over ene Theo M die optreed voor een volle zaal gevaxxte of geteste burgers. De directeur van het theater vind het absurd dat haar theater niet vol mag, de mensen zijn toch beschermd! Ik ben het daar als wappie mee eens. Deze directeur is voorgehouden dat ze door mee te doen aan een experiment haar theatertje weer vol mag proppen en het is niet volgens afspraak dat hugootje dat niet toelaat. Ik stelde voor om als wappies naar Haarlem te gaan en voor het theater te gaan staan om eventuele BOA’s en politie agenten tegen te houden zodat de mensen in het theater kunnen genieten van de show. Mijn plannetje werd niet echt enthousiast begroet. Het idee dat wij niet-gevaxxten gevaxxte mensen een leuke avond gaan bezorgen was een brug te ver. Het idee dat wij een discriminerende directeur gaan helpen in haar strijd tegen haar onrecht ging er niet in.

Jammer! Wij mensen zijn niet in staat over onze eigen schaduw heen te stappen. Het hullie tegen zullie mechanisme zit er te vast ingebakken. Ons is geleerd de confrontatie aan te gaan in plaats van ruimte te bieden. Door ruimte voor andersdenkenden te creëren verbreed je hun gezichtsveld en dat is altijd beter dan het tegenovergestelde. Maar zover zijn we nog niet. Wij mensen laten ons tegen elkaar uitspelen. In weze is dat ook wel zo veilig. Lekker in je eigen bubbeltje. Wij tegen zij. Zo jammer…

Ook IJsland denkt na over hoe de winter door te komen. Meer dan 85% van de bevolking is gevaxxt in deze landen maar Covid raast door. Nieuwe varianten poppen op als konijnen in een konijnenkwekerij, mensen vallen bij bosjes om. De nieuwe strategie is quarantaine voor alle gevaccineerden tijdens de wintermaanden. Het wordt daar deze winter lekker rustig op straat!

In de UK doen ze nog steeds of alles crescendo gaat. Het land is keihard geraakt door de Brexit waarna Covid ze de genadeslag heeft gegeven. Niets is over van het eens zo machtige rijk. 85% van het land hebben ze volgespoten met AstraZeneca, de resultaten zijn bedroevend. Welke variant er op dit moment bezig is de bevolking uit te roeien is niet helemaal duidelijk, maar laten we het houden op de BS-variant.

In de US is nog geen 50% van de bevolking gevaxxt maar daar hebben ze andere methoden gevonden om het land naar de kloten te helpen. Onderlinge verdeeldheid wordt vergroot door MSM en de politiek. Onbekwame leiders sturen het land met een noodvaart af op een burgeroorlog, alles gericht op chaos. Conservatief of Democraat het is 1 pot nat. Het zijn gecorrumpeerde idioten.

Moet ik het nog over ons land hebben? Waar demissionaire leiders met onbegrijpelijke arrogantie de Code van Neurenberg breken? Achteloos vegen ze hun reet af met onze rechten, wuiven ze hun plichten weg. Wat een farce, moet ik met dat soort mensen rekening houden? Voor mij is het zo klaar als een klontje lieverds, we staan aan de vooravond van de donkerste periode uit de geschiedenis van de mensheid. Sorry. In mijn ogen is er geen tijd te verliezen, we moeten ons verenigen. Alleen door niet meer mee te doen kunnen we nog iets overhouden van onze menselijkheid.

https://youtu.be/PPc-VqJ32tM

Morgen sta ik op en dan doet iedereen weer normaal. Geen mondvodden te vinden op straat, geen heftige berichten in de kranten, geen medische apartheid maar gewoon als iemand ziek is blijft tie thuis.

Geen fauci’s, hugootjes of van ranstjes die de media kapen. Kranten die eerlijk berichten over wat er in de wereld gebeurt. Even had ik het weer, vannacht, dat gevoel dat alles een droom is, raar. Als iemand zich zou moeten beseffen dat het bittere waarheid is ben ik het wel. Mijn eigen wereldje is tenslotte volledig op zijn kop gezet. En dat terwijl het om mij heen alleen maar beter lijkt te gaan. Onze economie floreert als nooit tevoren. De gemiddelde burger komt om in het geld. Economische rozengeur en maneschijn. Het lijkt wel een droom!

Lijkt in mijn ogen, want iedereen kan toch op zijn vingers natellen dat dit niet zo door kan gaan? Nu roep ik dat al een jaar, ik weet het, maar wie had verwacht dat wij burgers bereid zijn onszelf zover de shit in te laten helpen alleen maar omdat we bang zijn te verliezen wat we denken te hebben? Dat we bereid zijn onze kinderen niet meer kind te laten zijn. Dat we ze thuis houden en anti-socialiseren door ze niet meer met vriendjes te laten spelen. Wie had er gedacht dat we segregatie zouden toestaan, mensen buitensluiten omdat ze graag de bijsluiter willen zien?

Ik had dat gedacht, voorspelde het 1.5 jaar geleden in mijn eerste stukkies. Belachelijk werd ik gemaakt, uitgesloten, toen al. Nu is het zover en de mensen die mij toen aan de kant zette, omdat ik poep lulde, werken nu mee aan wat toen een conspiracy was. Binnen 2 jaar zijn ze verworden tot volgzame, nietszeggende bange gnomen die niet in staat zijn zelf na te denken. Maar ze hebben nog wel een auto, kunnen 3x per jaar op vakantie en 6 weekendjes weg! Volledig beschermd door de “Jab”.

Het enige wat ik kan doen is mijn eigen droom leven, en daar heb ik niet veel voor nodig! Mijn droom is dat jullie gezellig langskomen de 25ste! In de buurt van Sneek ga ik, zoals gisteren al gezegd, restaurantje spelen. En dat willen we vaker gaan doen. Misschien maken we er de volgende x wel een festivalletje van. Voor iedereen! Gevaxxt of ongevaxxt, voor of tegen het klimaat, wit of zwart, homo of hetero het maakt niet uit als je maar mee droomt. Over een wereld waar je gewoon thuisblijft als je griep hebt en je moeder dan je temp opneemt.

We gaan medische apartheid invoeren in NL vanaf 25 september. Ongelooflijk. Een jaar geleden was dit conspiracy maar nu is het realiteit. Het maakt het wel duidelijk. We zullen het echt zelf moeten doen, opstaan en gaan leven. Mijn vraag aan jullie, doen jullie mee?

Een dorp bouwen duurt te lang, er moet nu iets gebeuren. We moeten elkaar opzoeken, lekker eten en drinken en verhalen delen. Door samen te zijn doorbreken we het narratief, door plezier te hebben laten we zien dat we niet bang zijn, door verhalen te delen gaan we van elkaar houden en als we van elkaar houden is er leven!

Want in angst leven is geen leven, dat is al eeuwen bekend. Ik begrijp wel dat veel mensen bang zijn te verliezen wat ze denken te hebben maar ze vergeten dat ze het allerbelangrijkste allang zijn kwijtgeraakt. En dat voor een vakantie, een auto of een nieuwe outfit. Maar dat moeten ze zelf weten, wij doen dat niet!

Maken jullie 25 september tijd? We gaan een hagenpreek organiseren rond Sneek. We gaan preken over liefde, over samen zijn en delen. We gaan zingen, dansen, lekker eten en drinken. We gaan verbinden, huilen, liefhebben en lachen, heel veel lachen! 25 september in de buurt van Sneek. Kijk ff in je agenda of je aanwezig kan zijn en laat dan een berichtje achter. Het is zo belangrijk dat we elkaar ontmoeten, komen lieve mensen!

De demo’s in NL die in Frankrijk en de herdenkingen in Amerika. Waar het mij vooral omging was of ik dezelfde kracht van verbondenheid zou voelen als op 5 september in Amsterdam. Helaas, wat ik vooral meekreeg was verdeeldheid, een wij tegen zij gevoel, precies dat wat we niet nodig hebben.

Alles is erop gericht verdeeldheid en angst te zaaien tussen volkeren onderling, toegespitst op een eventueel persoonlijk verlies. Gevaxxten zijn tegen niet gevaxxten omdat ze niet mogen feesten, of op vakantie gaan. Een nep-president roept op tot verbinding terwijl hij de dag ervoor 100 miljoen mensen heeft buitengesloten. In La Douce France zijn mondvodden voorstanders en tegenstanders letterlijk op de vuist gegaan. De kracht van verbinding was gisteren ver te zoeken!

En toch is hij er! Ik en 250.000 anderen hebben hem 5 september gevoeld. Ruim 7 km lang heb ik met kippenvel op mijn armen rondgelopen. Dit gevoel moeten wij niet 1x per maand, 4 uurtjes lang, met de wereld delen maar 24×7, weken lang. Net als over mijn tocht met Elanor en Frodo heb ik het hier al vaker over gehad in mijn stukkies. We moeten een plek opeisen. Ergens in NL een stuk land bezetten en een alternatief bieden. Een sober alternatief, een vrolijk, creatief, gezellig, een voor iedereen alternatief.

11 was ik toen rond de 15.000 mensen dagenlang protesteerden tegen de kerncentrale in ons dorp. Na 2 dagen waren er nog maar 1500 over maar wat een kracht sprak eruit. Misschien ben ik gek maar wat zou het mooi zijn om met 150, 1500, 15.000 of 150.000 mensen 1 of 2 weken ergens in NL een dorp van hoop op te bouwen. Een alternatief, al is het maar voor even!

Precies 20 jaar geleden vlogen er volgens de geschiedenis 2 vliegtuigen het World Trade Center in. Daarnaast zou er nog een vliegtuig iets bij het Pentagon hebben gedaan en is er 1 ergens neergestort door ingrijpen van de passagiers. Althans zo herinner ik het mij. Ik weet nog precies waar ik was. Ik reed op de A2 vanuit Utrecht naar Amsterdam. Kwam net uit een meeting met de Fortis bank. De auto heb ik ff aan de kant gezet bij het tankstation bij Breukelen, ik was er kapot van.

Nu 20 jaar later weet ik dat alles wat er toen gebeurde in scène is gezet door dezelfde mensen die later ‘The War on Terror’ startte. Het was geen terroristische aanslag maar een vooropgezet plan. En zoals altijd draaide het om macht en geld.

Onschuldige mensen worden rücksichtslos opgeofferd ten faveure van een kleine groep machtsbeluste idioten die begrijpen hoe de psyche van de massa te bespelen. Decennialang zo niet eeuwenlang werken zij al aan een Nieuwe Wereldorde. Door middel van angst, indoctrinatie, geweld, onbeperkte financiële middelen en machtsmisbruik hopen ze vanuit totale chaos hun Utopia te scheppen. Wat een idioten! Trieste mensen die de kracht van liefde niet kennen. Eenzame, dolende zielen op zoek naar geborgenheid waar die niet is.

Want onze kracht is veel sterker! Dat heb ik afgelopen week ervaren. Wij zijn in staat te communiceren uit een veel grotere bron dan ze ons hebben doen geloven. Elke ontmoeting, iedere tegenslag tijdens onze trip had een reden, niets was toeval. Vanaf nu moet ik nog meer gaan vertrouwen op deze kracht. Moet ik hem verder gaan begrijpen. Als gelovig opgevoed, gereformeerd mannetje is het te makkelijk hem bij God neer te leggen. Zeker niet bij de God die mij is aangeleerd. Nee, deze kracht is er 1 die veel meer van je vraagt dan een x naar de kerk of een aflaatje in een kerkzakje. Die kracht moet ik verder leren kennen….