22 september 2022, soms wil je echt wel door de grond zakken.

Ik ben gisteren met de fiets gevallen op een wel zo lullige manier, zo verschrikkelijk dom, zo onmogelijk onhandig, tis eigenlijk niet te beschrijven. Voor de ogen van een wat ouder echtpaar die zich echt bescheurt moeten hebben. De man zei, “jij kin goed falle”. En ik zag zijn mondhoeken krullen.

Ik stond op een heel klein fietsbruggetje samen met Sam, de fiets en een tas met boodschappen. Ik was van plan niet veel te kopen maar de Mutti is in de aanbieding bij appie en das een buitenkansje! Nog geen eurie voor een blik. Mutti is geweldig, er is geen betere! Als je een blik Mutti open maakt ruik je de Italiaanse zomer, heerlijk! Daar had ik dus een lading van aangeschaft. Mijn tas was dus wat zwaar. Maar ik zag die mensen aankomen rijden dus ik dacht kom laat ik proberen het bruggetje af te fietsen met die zware tas aan het stuur en Sam aan de lijn waardoor ik maar 1 hand had om te sturen. Doe ik nooit, zelfs zonder tas loop ik altijd over dat bruggetje met Sam maar deze x wilde ik schijnbaar graag vallen, dat kan ik namelijk goed.

Naast de Mutti had ik nog een emmertje yoghurt en wat kippengehakt in de tas zitten. Na de val zat de yoghurt niet meer in het emmertje maar zo’n beetje overal. Ik had het gevoel dat het vallen heel lang duurde, alsof ik slowmotion viel. Tijdens het vallen was ik al bezig mezelf te vervloeken, wat een sukkel ben ik toch!

Nu kan ik niet meer op mijn linkerzij slapen, die is bont en blauw. En het vervelende is natuurlijk dat ik eigenlijk altijd op mijn linkerzijde in slaap val. En ik in mijn slaap elke x weer probeer daar naar toe te rollen. Het was een onrustige nacht, das logisch! Maar ik heb weer een hoop geleerd. Onder andere dat ik goed kan vallen🤠.