Dat werd tijd! Zo’n volle maan in Ram is drie x niks. Iemand schreef dat je tijdens deze maan het gevoel kan hebben dat je overal klaar mee bent, pfffffff…. Ik hoop dat er mensen zijn die dat gevoelt hebben, dan weten ze hoe ik mij mijn hele leven al voel, iedere dag.
Het is wel eens gênant als mensen vragen waar ik gewerkt heb. Kheb namelijk zo verschrikkelijk veel bazen gehad. De langste periode dat ik ergens gewerkt heb is bij Storagetek wat overgenomen werd door Sun Microsystems toen ik er 2 jaar werkte. Toen Sun overgenomen werd door Oracle, weer 2 jaar later, ben ik er weg gegaan. De langste periode dat ik ergens gewerkt heb is dus 4 jaar geweest. Ik ben vrij vroeg begonnen met werken in mijn vakanties en weekenden. Kwas 8.
Vroeger als kleine jongen had ik altijd geld nodig. Ik spaarde namelijk heel fanatiek muntjes. Het ging mij niet zozeer om de waarde van het geld maar om het idee dat ontelbaar veel mensen dat muntje, al eeuwenlang, hadden gebruikt. Ik had het idee dat ik al die mensen kon voelen, ik reisde met dat muntje door de tijd. Als ik een nieuw muntje kocht of ruilde met iemand dan zat ik er soms uren mee in mijn hand voor ik ging slapen. Legde ze onder mijn kussen om er dichtbij te zijn. Om het muntje te leren kennen. Zijn of haar geschiedenis te begrijpen. En ik kom er achter dat dat soms gelukt is.
Tis kennis die ik goed kan gebruiken. Zo zie je maar, niets is voor niets. Toen ik een jaar of 16 was heb ik mezelf wel eens vervloekt voor het kopen van die muntjes. Op mijn 16de kocht ik geen muntjes meer maar gebruikte ik geld voor heel andere dingen. Brommers, drank en uitgaan waren veel belangrijker, maar ook daar heb ik van geleerd! Nogmaals niets is voor niets, alles krijgt zijn of haar plekkie.
