Maand: april 2023

Stom dat ik niet gevraagd heb voor mooi weer op de 28ste tijdens de verhuizing, maar ja, je kan niet alles hebben. Wat een dag was het gisteren. Alles ging weer op zijn koertjes, 1 groot feest! Heel Fryslan is in de weer geweest om de ‘Mithrandir’, op deze konvooi dag, door de sluizen en bruggen van Gorredijk te sluizen. Heerlijk!

10 uur stipt lagen we voor de koartswachtersbregge, geen brugwachter te bekennen natuurlijk. Daarnaast was er verder geen boot op het water, we waren de enige. Om 10.10 ben ik maar naar de sluis gelopen. Daar heb je een sluiswachtershuisje waar ik hoopte meer info te vinden. Het huisje van de sluiswachter was leeg en op slot, een man met een grote snor stond te praten met een andere man die duidelijk bij het winkeltje hoorde tegenover het sluiswachtershuisje. “Moarn, Weet u” begon ik, meer hoefde ik niet te zeggen. De man met de snor begon te ratelen dat hij gebruik wilde maken van deze konvooi dag, dattie uit Gorredijk komt en dattie er ook niets van snapt. Tussen hem en de winkeleigenaar ontstond een gesprek over wie ze allemaal konden bereiken om die vermaledijde bruggen en sluizen voor ons te openen. Ik wist genoeg, hier schoot ik geen bal mee op, ik moest aan het werk.

Terug op de boot ben ik gaan bellen. Met de provincie, met de gemeente, met een man waar ik toevallig van wist dat hij de bruggenophaler is van Gorredijk. Dat is de heer Jonkman, Dhr Jonkman heeft ook een minicamping vlakbij Gorredijk. Toen ik hem een x belde, een maand geleden, of ik bij hem kon logeren met een tentje en Sam, zodat ik de boot op kon knappen, vertelde hij mij zijn hele levensverhaal. Zo liet hij onder andere vallen dat hij naast de minicamping ook bruggenophaler is, en dat onthoud ik dan. De gemeente nam natuurlijk niet op, het was zaterdag. De provincie ook niet maar die hadden een alarmnummer! Linn en ik waren het erover eens, alarm was er!

Meneer Jonkman nam ook op, beloofde mij net als een lieve mevrouw van de provincie dat ze er achteraan zouden gaan. Een half uurtje later waren er autoooootjes onderweg, zag ik fietsers op me af komen en klonk het luchtalarm. Nou dat laatste lieg ik, maar de eerste twee kloppen wel!

Nog een half uur later vaarde ik als enige boot door de bruggen van Gorredijk! De Mithrandir speelde een konvooi. Bij de sluis kwamen we de man met de snor tegen in zijn bootje, die ging Gorredijk juist binnen. Hij zwaaide en riep, “gelukt hè! Mooi man.”

Na de sluis volgen nog een aantal bruggen die speciaal voor ons werden bediend. De meneer die dat voor ons deed ging hierdoor een autorace missen die ergens werd gehouden. Ik voelde me geweldig! Wat een prachtige dag! Wat een heerlijk land, Dank U Heer!!!!

Man man, wat een weer. Kleddernat kwamen we aan op de boot, dan is een autooootje toch wel handig. Maar tis weer eens bewezen, verhuizen met het streekvervoer kan ook! Al kijken de buschauffeur en medereizigers wel wat vreemd op.

Het gaat een mooie dag worden vandaag! Ik voel het. Strakkies door de sluizen en dan op naar Akkrum. Mijn missie tijdens die rommelmarkt is geslaagd, ik ben in het bezit van vaarkaarten. Alleen dacht ik dat ik er met een kaart van de Friesche meren wel zou komen maar das dus niet zo. Gorredijk komt niet voor op de kaart die ik nu heb gekocht. Akkrum wel, en het Sneekermeer maar Drachten, en Gorredijk niet. Ach het zal toch niet zo moeilijk zijn hiervandaan naar Akkrum te varen? Columbus had ook geen kaart, ik ga het vast wel redden.

Ik moet bekennen tis toch wel spannend. Vroeger hadden wij een boot, ben het slachtoffer van een bootjesfanaat. 6 weken zaten wij als kinderen gevangen op een scheepie van een meter of 7, 3 kinderen en 2 volwassen. Das leuk voor 1 zomer, 2 gaat ook nog wel maar met een vader die vond dat er gezeild moest worden tijdens de zeilvakantie, en niet lekker rustig aan een strandje gelegen mocht worden, waren het lange weken. Je hoort me niet klagen, ik vind zeilen en surfen echt tof maar toch was ik wel blij dat ik rond mijn 15de niet meer mee hoefde. Tis wat krappies op zo’n bootje met zoveel mensen.

Tis dan toch een jaartje of 40 geleden dat ik met een bootje heb gevaren, het voelt als gisteren! Op naar de sluizen! Op naar het ruime sop! Kapitein koertje met scheepsmaat Linn veroveren Fryslan, op naar nieuwe avonturen!

Mijn laatste nachtje in de caravan. Mijn laatste ochtend in de caravan, en een mooie ochtend is het hier! De lucht is prachtig rood! Mijn moeder zei altijd: “Dat betekent water in de sloot.” Helaas komt het op een foto niet goed over, in het echie is het veel mooier, laat ik deze lucht maar in mijn hoofd opslaan.

Gisteren showde ik mijn Skerjonnekes, klompen met een riempje gemaakt in Noard Burgum hier niet ver vandaan. Na mijn oproep om hulp, voor het vinden van goede sandalen, kwam een Friese vriend met deze tip. Skerjonnekes, ik had er nog nooit van gehoord maar die worden dus al honderden jaren hier gemaakt van Fries wilgenhout. Wat een uitvinding en wat een geweldige tip! Ik zal ff uitleggen waarom.

Ezels hebben hoeven, Elanor en Frodo hebben flinke hoeven en als ze daarmee op je teen staan doet dat verdomd veel pijn. De hoeven van Lou en Smurf zijn wat kleiner, edoch, ook voor hen geld dat ze niet op je tenen moeten gaan staan. Maar dat gebeurt wel als je op pad gaat met ezels, das onvermijdelijk. En het mooie is, met klompen aan is dat geen probleem! Een bijkomstigheid waar ik pas aan dacht toen ik ze aanschafte, geweldig toch!

Moet alleen nog wel op ze leren lopen. Het doet me denken aan de brogues die ik vroeger droeg als zakenmannetje. Wekenlang liep je met pijn aan je voeten, eigenlijk zaten die dingen nooit echt lekker. Zweterig, hard leer, gemaakt om zo weinig mogelijk mee te lopen. Nou doe je dat ook niet als zakenmannetje, veel verder dan van een parkeerplaats naar een restaurant kwam ik in die tijd niet. Ik woog niet voor niets 115 kilo. Maar daar zijn nu 30 kilootjes vanaf en ik loop graag. Nu moeten mijn voeten alleen nog aan de Skerjonnekes wennen.

Het zijn eigenlijk kinderklompen, Skerjonnekes. Echte mannen dragen kapklompen. Maar das echt niet te doen, dan hou je geen voet over. Ik ga er zo, voor de laatste x, ons ochtendrondje mee lopen. Sam zal onze vaste routine wel gaan missen. Honden zijn gewoontedieren, verandering vinden ze maar zo zo. Iedere ochtend ff hetzelfde rondje vind Sam helemaal geweldig, tis voor hem als het lezen van het buurtsufferdje. Maar goed daar heb ik het al over gehad. Had tie maar een andere baas moeten kiezen, niet ééntje die de nar moet spelen.

Hartstikke gezond! Gaat een potje football spelen en 24 uur later issie dood. Acute leukemie is de oorzaak volgens de dokteren, acute leukemie, binnen 24 uur? Plotseling, onverwachts, acuut, in eens, zomaar, uit het niets? Hoe dan?

Een Nederlands hoogleraar is op non-actief gesteld, afgelopen week, omdat tie tegen het narratief ingaat. In de US ontsloegen ze een praatjesmaker op tv voor hetzelfde. Misschien dat ik dat nog wel enger vind dan al die plotselinge doden. Vooral de stilte er omheen. Censuur en plotseling dood neervallen wordt door de massa geaccepteerd, walgelijk.

Erover praten is niet eens mogelijk in gezelschappen. Mensen slaan letterlijk dicht als je begint over één van de vele crisissen. Alleen wat ze zelf een beetje raakt kunnen ze aan. Bijvoorbeeld de benzineprijs, of de kosten van een drankje in hun favoriete skibar. Begin niet, serieus, over de klimaathoax, de proxy-oorlogen, de nep-vaxxxins, de verwoesting van onze cultuur via emigratie of een cbdc, ze slaan letterlijk dicht. Je ziet een waas voor hun ogen vallen, het wordt stil en dan begint iemand over het nieuwe nummer van andreeeetje hazes. Saved by the Bell…

Elanor heeft laten merken dat ze er zin in heeft! De Ezelvrouwe stuurde mij gisteren een foto van een ontsnapte dame. Hoe ze dat heeft gedaan is een raadsel! Alle hekken staan onder stroom en de sloten staan vol water. Er moet gelopen worden, de langoren willen actie. Nog 1 nacht hier in de caravan en dan op naar nieuwe verhalen, nieuwe stukkies, nieuwe avonturen, de wereld heeft narren nodig!

Nog 2 dagen om alles in gereedheid te brengen voor de grote volksverhuizing. Vandaag het 1 en ander opruimen en dan morgen nog ff naar de rommelmarkt. Kheb nog vaarkaarten nodig om te kunnen varen, wie weet kan ik die daar vinden.

Vaarkaarten. Tis wel makkelijk om te weten welke kant je op moet. Nu worden die kaarten niet zoveel meer gebruikt, moderne bootjesmensen gebruiken een app die verteld waar je heen moet. Een app gaat het niet worden, daar heb je prik voor nodig in je telefoon. Daarnaast heeft zo’n app, niets te maken met waar ik heen ga. Ik wil een vaarkaart. maar die vaarkaarten zijn duur! €17,99 voor 1 kaart! En dat terwijl de app gratis is. Ruim 40 gulden voor een kaart! Waarom zou dat zijn? Of ben ik nu weer een complotgekkie…

Dus die moet ik nog ff tweedehands scoren. Een kaart van 2008 of 2013 zal het toch ook wel doen? Zoveel zal er toch niet veranderen op de Friesche wateren? Voor de rest heb ik niet zoveel nodig, de Mithrandir is hartstikke compleet! Nou 1 ding ga ik wel missen, mijn matras. Precies 3 jaar geleden heb ik een matras laten maken voor in mijn eerste campertje en die paste ook in de huifkar en nu, zelfs, in de caravan. Maar in de boot heb ik er niets aan, ik ga in de punt slapen en daar loopt het in een punt, het woord zegt het al. Wat er nu ligt aan matras ondersteunt mijn oude lichaam niet helemaal naar behoren, dat gaat wel ff wennen worden!

Natuurlijk ga ik veel meer missen, vooral de prachtige tijd die ik, hier, mocht doorbrengen met mijn dochter. Ik heb het al een x geschreven, tis 1 van de gelukkigste periodes geweest uit mijn leven. Zoals aan alles komt er, hier, een einde aan. Maar niemand pakt ons meer af wat geweest is, deze tijd zit voor altijd in ons hart! Dank U Heer…

Toch weet ik dat het mijn enige redding is. Gelukkig is er zoveel moois te zien, te ruiken, voelen en te horen om me heen, ik ga het gewoon volhouden. Tis alles wat ik kan doen maar tis niet makkelijk.

Wegkruipen, dat gevoel heb ik al een paar dagen. Strakkies met de boot ergens een verlaten stukkie vinden en mezelf verstoppen. De chaos de chaos laten, net doen of het er niet is. Een heel klein wereldje bouwen waar de buitenwereld geen toegang toe heeft, wat zou dat fijn zijn. Maar das niet mijn pad, ik weet het.

Tis wel mooi om te zien hoe alles chronologisch in elkaar valt. Hoe je leven zich voorbereid op wat komen gaat. “Wat ga je doen dan als je met de langoren gaat lopen?” Vroeg iemand mij in een wat groter gezelschap. “De wereld heeft narren nodig, ik ga de nar spelen, kheb zelfs een narrenhoed!” “Met bellen?” Werd er gevraagd. Nou en of.

Toen was het weer stil. Het idee dat je denkt dat je de nar moet spelen gaat velen boven de pet. Mij ook, maar ja, het is mijn pad, Hij heeft me erop voorbereid, het enige wat ik moet doen is mijn gevoel volgen. Toen ik 1.5 jaar geleden op pad ging met Elanor en Frodo richting Amsterdam zag ik er gigantisch tegenop. Ik had geen idee wat mij te wachten stond. Het was zoveel makkelijker geweest te blijven zitten waar ik zat. Maar Amsterdam werd gehaald en Elanor en Frodo vonden het best gezellig. Wat mij daarnaast altijd bij zal blijven zijn de reacties van de mensen. Die gaven zoveel energie. Dat was fantastisch.

Ik zie er nu minder tegenop, al ga ik het hier ongelooflijk missen. Kheb 1 van de mooiste tijden meegemaakt uit mijn leven en daar ben ik zo dankbaar voor. We gaan nog veel mooiere tijden tegemoet, daar ga ik voor zorgen! Ik heb niets te vrezen, Hij wijst mij mijn pad. Dank U Heer.

Een flink stukkie, zo’n 2,5 uur treinen. Wat mij vooral opviel was de architectuur van veel van de stationnetjes, wat een triestheid. We reden langs Steenwijk, wie heeft sws die naam verzonnen, station Steenwijk dat klinkt al betonnerig. Maar als je dat station dan ziet! Dat wil je toch niet achterlaten voor het nageslacht? Daar schaam je je toch dood voor?

“Nee, niet met de auto, ik moet rekening houden met het klimaat.” Zei iemand tegen mij die in Almere woont. Rekening houden met het klimaat terwijl je in Almere woont… Wat zou de reden zijn om rekening te houden met het klimaat als je in Almere woont? Dat wil je toch sws niet nalaten zo’n stad? Dat mensen in zoiets hebben gewoond dat wil je je kindskinderen toch niet laten zien? Daar schaam je je toch dood voor?

In Almere en Steenwijk wonen mensen die graag op stedentrip gaan. Om te genieten van de prachtige bouwwerken die er vroeger, zonder computer, zonder grote machines, zijn neergezet. In hun gezellig ingerichte huiskamers hangen foto’s van die tripjes zodat ze niet naar buiten hoeven te kijken. Naar de aangeharkte tuintjes van de buren, de kaarsrechte straten, de betonnen muren van de wanstaltige winkelcentra, de glazen torens waar mensen als legbatterij kippen op elkaar wonen. Mensen die niet geïnteresseerd zijn in wat er om hen heen wordt gebouwd, wordt verwoest en verkloot. Zolang ze maar op stedentrip kunnen om foto’s te maken die ze kunnen ophangen in hun gezellige huiskamer om te laten zien hoe mooi het was. Tis om je dood te schamen.

Ik kan wel 10 stukkies schrijven over gisteren. Wie weet komt dat nog! Maar vanaf nu gaat het over eind deze week! Dan is het zover, dan kiest de Mithrandir het ruime sop. Das veel belangrijker. Daar gaan we het vanaf morgen over hebben. De wereld heeft narren nodig! De wereld moet zich dood schamen, volgens mij zijn we op de goede weg…

Afgelopen week heeft Rusland een navo hoofdkwartier, in de buurt van Kiev, geraakt. Een ondergronds hoofdkwartier, met nieuwe ballistische, supersonische raketten. Volgens niet officiële bronnen zijn er een hoop hoge piefen bij omgekomen. Niet alleen Oekraïense hoge piefen maar ook navo hoge piefen. Dat het mogelijk is om een ondergrondse bunker te vernietigen, met een raket, met zoveel precisie schijnt uniek te zijn. Dat er honderden mensen bij zijn omgekomen is dat niet.

Doodgaan, er zijn vele manieren om dat voor elkaar te krijgen. Het fijnst is, denk ik, om het rustig in familiare kring te regelen. In Bakhmut doen ze het op dit moment anders, een Amerikaanse kolonel noemt het daar een ‘meatgrinder’ een vleesmolen. Met duizenden tegelijk worden, veel te jonge soldaten, vermorzelt. Volgens de media voor onze vrijheid.

In Soedan gaat het ook los. Even dit, als iemand denkt dat het daar gaat om een oorlog tussen Soedanezen, denk dan ff verder. Iran en Israël vechten daar, over de ruggen van de bevolking, hun conflicten uit. Met steun van China, Rusland en de westerse landen natuurlijk. Tis volgens mij een voorbereiding op wat komen gaat tussen-Iran en Israël, die hebben nog wat met elkaar uit te vechten.

Het zijn gouden tijden voor de wapenindustrie, en voor de doodgravers en dit is pas het begin. Gisterenavond luisterde ik naar een podcast over de ondergang van het Romeinse rijk. Tis een blauwdruk van wat er nu om ons heen gebeurt, we hebben echt niets geleerd. Machtswellust en decadentie wint het op de één of andere manier altijd van liefde en dankbaarheid.

Ach ja, maar weer opnieuw beginnen! Tis niet de eerste x. Vanaf de grond af opbouwen, laten zien dat het anders kan. Alles staat klaar voor de Caravan of Love….

Op de Mithrandir! Zo ga ik hem noemen. Op dit moment heeft de boot geen naam. De vorige eigenaar vond dat niet zo nodig. Volgens het wetboek is een naam op een boot verplicht en dat is op zich een goede reden er niet aan mee te doen. Maar persoonlijk vind ik een boot zonder naam niet kunnen. Vandaar dat ik heel serieus op zoek ben gegaan naar de juiste naam, dat is Mithrandir geworden, Sindarijns voor de Grijze Pelgrim of de Grijze Zwerver.

Wat ook verplicht is op een bootje is de ligplaats. Waar tie vandaan komt. Ik dacht eerst aan de Wereld maar das wat afgezaagd. Achterop de boot komt Osgiliath te staan, dat is Sindarijns voor Citadel van de Sterren. De hoofdstad van het koninkrijk Gondor in Midden-Aarde.

En zo bouw ik aan een eigen wereldje in de waanzin om me heen. Samen met Elanor, Frodo, Sam en, over een weekje, de Mithrandir een andere werkelijkheid creëren. Laten zien dat het anders kan. Kheb grote plannen om klein te beginnen, ben zo benieuwd of dat gaat lukken. Tis best spannend, geloof me. Maar wat heb ik er een zin an!

Die heksje kaag tekort komt? Zelf weet ze het ook niet. Denk ook niet dat het haar interesseert, ze heeft heel andere plannen en die worden in sneltreinvaart uitgerold. We moeten aan de cbdc, dat is de holy grail, die gaat ons redden, echt.

Want dat het wereldbeeld aan het veranderen is, dat Amerika zijn hegemonie verloren heeft, is wel duidelijk voor iedereen. Tis nu een zaak van damage control. En aangezien je een ‘good crisis’ nooit moet ‘wasten’ proberen de regeringsleiders het in hun voordeel om te draaien. Tis aan ons of dat ze gaat lukken. Wat dat betreft ziet het er somber uit.

Alles in ons leven draait om onszelf, en daar ligt volgens mij het probleem. Het is jou mening, jou leven, jou keuze, jou droom, jou waarheid. En in dit systeem staat dat voorop. Jij bent de ‘centre of the universe’. Ik ben ervan overtuigd dat dat niet de juiste weg is, dat er tijden zijn geweest dat we dat anders hebben gedaan. Die tijden probeer ik mij te herinneren. Ik weet dat klinkt heel vaag en dat werd mij gisteren op Twitter weer heel erg duidelijk gemaakt. Maar het is verre van vaag! Er is niets concreters dan jezelf herinneren.

Sta op en herinner jezelf! Jezus zei het niet voor niets. Logion 86 uit het Evangelie van Thomas: ‘Jezus zei: Als je je spiegelbeeld ziet, scheppen jullie daar behagen in. Maar als je je oorspronkelijk gelaat ziet wat al bestond voor jij er was. Dat niet sterft, niet ontstaat, hoeveel vreugde zul je dan ervaren?’