Afgelopen week heeft Rusland een navo hoofdkwartier, in de buurt van Kiev, geraakt. Een ondergronds hoofdkwartier, met nieuwe ballistische, supersonische raketten. Volgens niet officiële bronnen zijn er een hoop hoge piefen bij omgekomen. Niet alleen Oekraïense hoge piefen maar ook navo hoge piefen. Dat het mogelijk is om een ondergrondse bunker te vernietigen, met een raket, met zoveel precisie schijnt uniek te zijn. Dat er honderden mensen bij zijn omgekomen is dat niet.
Doodgaan, er zijn vele manieren om dat voor elkaar te krijgen. Het fijnst is, denk ik, om het rustig in familiare kring te regelen. In Bakhmut doen ze het op dit moment anders, een Amerikaanse kolonel noemt het daar een ‘meatgrinder’ een vleesmolen. Met duizenden tegelijk worden, veel te jonge soldaten, vermorzelt. Volgens de media voor onze vrijheid.
In Soedan gaat het ook los. Even dit, als iemand denkt dat het daar gaat om een oorlog tussen Soedanezen, denk dan ff verder. Iran en Israël vechten daar, over de ruggen van de bevolking, hun conflicten uit. Met steun van China, Rusland en de westerse landen natuurlijk. Tis volgens mij een voorbereiding op wat komen gaat tussen-Iran en Israël, die hebben nog wat met elkaar uit te vechten.
Het zijn gouden tijden voor de wapenindustrie, en voor de doodgravers en dit is pas het begin. Gisterenavond luisterde ik naar een podcast over de ondergang van het Romeinse rijk. Tis een blauwdruk van wat er nu om ons heen gebeurt, we hebben echt niets geleerd. Machtswellust en decadentie wint het op de één of andere manier altijd van liefde en dankbaarheid.
Ach ja, maar weer opnieuw beginnen! Tis niet de eerste x. Vanaf de grond af opbouwen, laten zien dat het anders kan. Alles staat klaar voor de Caravan of Love….
