Maand: juni 2023

Heerlijke nacht was het weer. Kheb begrepen dat het in Parijs wat onrustiger was, moet ik daar maar niet heen. En ook niet naar Zweden! Ik luister soms een uurtje naar de radio. In de boot zit een oude autoradio waarop ik 3 zenders kan ontvangen. Tukkerradio, Sublime radio en Q radio. De eerste en de laatste heb ik geprobeerd maar waren niet te harden dus staat soms sublime op. Bij sublime hebben ze een item wat ‘Het nieuws van de Vooruitgang’ heet. In de middag op het halve uur zenden ze dat uit. Leuke jonge meisjes stemmen lezen dan opgewekt leuk en gezellig nieuws voor. Nieuws over meer zonnepanelen in de Noordzee bijvoorbeeld, of dat ngo’s nog meer geld ontvangen om nog meer ellende te veroorzaken in derde wereldlanden. Dat soort nieuws.

Gisteren kwam het meisje met het goede nieuws dat Zweden de eerste houten stad in de wereld gaat bouwen. Want huizen bouwen van hout is beter voor het klimaat volgens het meisje. Maar het meest fantastische, volgens het meisje, is dat de stad wordt gebouwd op de principes van het 15 minuten concept. De mensen die er komen te wonen vinden alles wat ze nodig hebben binnen 15 minuten van hun woning, goed voor het klimaat en zo ontzettend handig!

2,5 jaar geleden werd ik verwijderd van fakebook en linkeduit voor het verspreiden van fakenews over 15 minuten steden. 2,5 jaar, het lijkt zolang geleden. Der is ondertussen veel veranderd. 15 minutensteden zijn algemeen geaccepteerd, de cbdc waar ik in die tijd over sprak wordt openlijk in het nieuws besproken, zeker als tie komt met een universal basic income. Belangrijke Nederlanders reizen de wereld over om de voordelen uit te leggen. In die tijd noemde ik mezelf een onheilsprofeet, maar wat zeur ik! Onheil? De 15 minutensteden gaan ons redden, luister maar naar het meisje.

De profeet Mischa in Koningen 2 was een onheilsprofeet. Eli in Koningen 1 voorspelde onheil, het barstte van de profeten en onheil in het oude testament. Laat ik mijn voorspellingen maar voor me houden. niemand zat of zit erop te wachten.

Wat een leven heeft die man gehad. Alles draaide om het scherp van zijn zwaard, hoeveel oorlogen David wel niet gevoerd heeft, tis niet te tellen. Voordat ik aan Samuël begon kende ik 2 verhalen over David, die met Goliath en dattie het met een getrouwde vrouw deed en haar man liet vermoorden. Maar er is zoveel meer. Wat leefde deze man een intens leven, wat deed hij alles met een ongelooflijke passie en overgave.

Wat mij vooral bijblijft en waar ik nog niet uit ben is zijn relatie met Joab. Joab was zijn topgeneraal. Geen oorlog werd gevoerd zonder dat Joab voorop liep. Duizenden Filistijnen, Moabieten, Amorieten en vele andere moet hij hebben gedood. Maar Joab doodde ook Davids zoon Absalom terwijl die met zijn haren verstrikt zat in een boom. En hij doodde 2 rechtvaardige, stoere bevelhebbers van David om redelijk vage redenen. Aan het einde van zijn leven geeft David aan Salomo, zijn zoon die de nieuwe koning wordt, de opdracht Joab te straffen voor de dood van de 2 bevelhebbers, over zijn zoon rept hij niet. Absalom had zich ook redelijk misdragen, maar David had heel duidelijk aangegeven dat niemand hem mocht doden. Toch straft David Joab niet voor de dood van Absalom maar wel voor de dood van de rechtvaardige bevelhebbers. Ik vind dat fascinerend, persoonlijk zat ik vanaf dat Joab 3 messen in Absaloms hart steekt te wachten op een represaille maar zijn dood was onvermijdelijk, dat had David geaccepteerd, die van de onschuldige bevelhebbers niet.

De dood, de Israëlieten hadden een heel andere relatie met de dood dan wij nu. Maar ook met rechtschapen zijn, met boete doen, met alles vanuit volle overgave doen, met het leven leven alsof er geen dood, geen pijn, geen einde is. Joab werd gedood door Benjaja, de nieuwe opperbevelhebber, terwijl hij zich vasthield aan het altaar Gods. Hij verdedigde zichzelf niet. Wat is het toch een fascinerend boek, ik ben er nog lang niet uit.

Das lang geleden. Sam wil naar buiten maar hij wacht maar even. Net als in de caravan vind ik het best gezellig klinken die regen. Hmmm Sam wil echt naar buiten, hij zal wel moeten poepen, we lagen er vroeg in gisterenavond.

En ja hoor, hij moest echt nodig. Ben trouwens benieuwd hoe dat straks gaat als plastic verpakkingen niet meer mogen in de winkels. Zullen de plastic zakjes waar hondenbezitters mee rondlopen om de stront van hun geliefde viervoeters op te ruimen dan ook geld gaan kosten? Ik pak de stront altijd op met wat gras of een tak en gooi het dan in het water of in een sloot. Sam poept het liefst niet op straat of een aangeharkt tuintje, hij is een privé poeper, doet het graag ergens diep in een weiland of bos als niemand het ziet. Zou er dan een betaalautomaat bij de zakjes komen te hangen? Betalen via de honden plastic zakjes app want dat is toch zo handig!

Gisteren las ik een stukkie over Hannah Arendts, een Joodse vrouw die de oorlog maar net overleefde. Hierin zegt ze dat het niet de slechteriken zijn die het gevaarlijkst zijn, maar domme mensen. Mensen die bereid zijn hun morele kompas uit te schakelen. Bereid zijn niet meer zalf na te denken maar dat over te laten aan de machthebbers. En dat je domme mensen vind in alle lagen van de bevolking maar dat over het algemeen geld dat hoe meer ze hebben hoe dommer ze zijn. Is het dom? Heeft het niet meer te maken met angst? Angst om te verliezen wat ze denken te hebben, en das veel op dit moment! De gehandicaptenzorg krijgt er weer 10% bij hoor ik net, joepie!

Er was iemand op bezoek die pertinent melk moet hebben anders vergaat de wereld volgens haar. Ik kom eigenlijk alleen nog maar bij een bakker en een slager en een buurtsupertje voor wat groente. De appies en jumbo’s laat ik tegenwoordig, zoveel mogelijk, llinks liggen.

Bij het betalen stond ik achter een wat oudere mevrouw en voor een grote gezette Fries. De mevrouw ging het doen met 2 potten hak en een zakje voorgeschilde aardappels. De man achter me met een pak kant en klare bami, en een bak satéstokjes met saus. Zelf had ik verse rabarber meegenomen, dat is zo lekker! Aardappels heb ik genoeg nu ik voor een aardappelboer klusjes mag doen, die hoef ik niet te kopen. Ik zocht er nog een stukkie vlees bij, onmisbaar bij een goede maaltijd. Achter de meneer sloot nog een jonge vrouw aan. Haar buit waren 4 diepvries pizza’s.

Is er nog hoop? ‘Je bent wat je eet’ zeggen ze toch? Voorgeschilde aardappels? Kant en klare bami die weken houdbaar is, stijf van de conserveringsmiddelen en zout. Diepvries pizza’s? Het was maandag? Naast al dit lekkers lagen nog roze koeken, zakken chips en vooral frisdranken, cola, sinas en nog meer zoets. Is er nog hoop?

Een goede vriend schreef me naar aanleiding van mijn stukkie van gisteren dat we een beetje lief voor elkaar moeten zijn. Volgens mij ben ik altijd lief, lief zijn heeft toch niets te maken met tegen of voor iets zijn? Toen ik gearresteerd werd, door 9 politieagenten, voor het niet dragen van een mondvod omdat ik zogenaamd een winkeleigenaar had bedreigd, wat ik niet gedaan had, ik was alleen maar lief en waarvan ik ben vrijgesproken, bleef ik heel lief voor de agenten, maar ik verdomde het om een mondvod voor te doen en daar werden zij pissig om.

Heeft lief zijn iets met meedoen te maken? Ik hoop het niet. Mijn stukkie van gisteren was niet bedoeld als overgave, ik bedoelde niet dat ik mij, vanaf nu, conformeer aan wat de macht voor ons in petto heeft. Nieuwe ‘pandemieën’ liggen op de loer, in het najaar starten we met een nieuwe vaxxxronde. Dat wat zich onze koningin noemt was 2 weken geleden in Brazilië om haar plannetjes voor een ‘universeel basis inkomen’ te bespreken met Lula en die dictator uit Venezuela. Dit basis inkomen gaat gekoppeld worden aan een digitale munt een CBDC, tsja daar ga ik, heel lief, niet aan mee doen.

Maar goed, die oude vriend die kent me wel. Wat ontzettend tof dat hij een berichtje achterlaat. In mijn ogen zijn we pas net begonnen. Leven we in een compleet gestoorde wereld waarin de waarheid ondergeschikt is aan onze hebberigheid. Waarin heel veel mensen verworden zijn tot willoze consumerende zombies die alleen maar streven naar financieel gewin in plaats van geestelijke rijkdom. Denk aan de kameel en de naald of het kiezen voor het smalle pad. Lief zijn voor elkaar is volgens mij niet meer meedoen.

Gisteren in de kerk ging de preek over Paulus, hoe hij behandeld werd tijdens het prediken van het woord van Jezus. Nu ben ik nog lang niet bij Paulus maar dat zijn wel de verhalen waar ik nieuwsgierig naar ben. En niet dat ik me wil vergelijken met Paulus maar dat hij niet meeging met het narratief dat was wel duidelijk. En dat hem dat niet in de kouwe kleren ging zitten ook. Paulus is op een gegeven moment gekruisigd omdat hij maar door bleef gaan met niet meedoen, das best heftig. Bijna alle apostelen van Jezus zijn gekruisigd, de meeste op de kop omdat ze niet als Jezus wilden sterven. De dood, van Paulus en de andere apostelen had niets met lief zijn tegen elkaar te maken. Das mijn mening, mag dat?

Om mijn kinderen op de hoogte te houden hoe het met me gaat. Ik moet bekennen daar doe ik het niet meer voor, die kids weten me wel te vinden als ze dat al zouden willen. Ik schrijf ze nu vooral voor mezelf, omdat ik het leuk vind en in de ochtend toch niets anders te doen heb. Ik schrijf ze niet omdat ik boos ben, verdrietig of bang, integendeel! En ik schrijf ze zeker niet meer omdat ik ergens tegen ben.

Door het schrijven van de stukkies heb ik stiekem best wat geleerd. Dat ik niet zoveel voorstel bijvoorbeeld, er niet zoveel toe doe. Door het schrijven van de stukkies ben ik de bijbel gaan lezen, het Evangelie van Thomas, en het Aramese Onze Vader. Tijdens het lezen van die teksten schieten er vaak stukkies door mijn hoofd, probeer ik ze in te passen in mijn leven en ik moet zeggen dat dat met het oude testament soms best lastig is. Wat een geweld, wat een verspilling van levens. Maar goed het nieuws van vandaag is niet veel anders, wat dat betreft is er niets veranderd.

Ik mis de eenvoud van het verhaal van Jozef. Ik moet eerlijk bekennen dat dat verhaal mij tot nu toe het meest geraakt heeft. Het geloof en vertrouwen wat uit de teksten spreekt, de overgave van Jozef aan zijn lot en de opgewektheid waarmee hij van elke situatie het beste probeert te maken das volgens mij waar het allemaal om draait. Jozef vocht niet, David, met wie ik nu bezig ben, wel. Die doet niet anders, ik vind dat best vermoeiend. Hoeveel mensen hij wel niet met het scherp van zijn zwaard vernietigd is niet te tellen, dat moet toch anders kunnen.

Het duurt nog ff voordat ik bij het Nieuwe Testament ben, ik moet zeggen, ik kan niet wachten. Ik zal me nog door heel wat, in mijn ogen, zinloze moordpartijen heen moeten worstelen voordat ik zover ben. Ik weet dat ik in het Nieuwe Testament veel meer Jozefs zal tegenkomen, maar zover ben ik nog lang niet. Ik moet ook niet zeuren! Wie weet wat ik allemaal nog tegen kom in het Oude Testament. Persoonlijk wil ik niet meer vechten maar vertrouwen zoals Jozef deed. En dan dankbaar zijn, voor wat er allemaal al is….

En het maakt niet uit of het in goede of slechte tijden is, wegkijken is iets waar de mens in is gespecialiseerd. Of het nu gaat over duizenden jaren geleden of nu, der is niets veranderd.

Het probleem met de bijbel is dat je niet ff een dag kan gaan lezen. Na een paar verzen moet ik de bijbel toch wel ff wegleggen om na te denken over wat ik heb gelezen. Dat schiet niet echt op maar ondanks dat ben ik al ijverig met Saul en David bezig. Ik wist niet dat Saul zo’n pesthekel aan David had btw en nooit is mij verteld dat Saul zich als een klein jaloers kind gedroeg richting David. Wel een sterk verwend klein kind, mdat dan weer wel. Waarom was Jonathan de enige die af en toe tegen zijn vader durfde te zeggen: “Doe is normaal pa.” Waarom liep de rest gewoon achter hem aan? Omdat tie koning was? Is dat de reden dat pinokkio nog steeds aan de macht is in ons landje? Omdat tie nou eenmaal mp is?

Maar of het nu gaat om het corrigeren van een koning, een mp, je baas of je buurman, we doen het niet. We zijn bang voor de consequenties, dat we verstoten worden, er niet meer bijhoren, als uitschot aan de kant worden geschoven. En tsja dat klopt, dat gebeurt ook. Zeker als je de enige bent die er iets van zegt.

Volgens mij moet er een hoop gecorrigeerd worden in onze maatschappij. Zijn we, om het in bijbelse termen te houden, afgedwaald van Zijn weg. Maar goed das dus helemaal niet raar, dat doen we al duizenden jaren. En toch heb ik het gevoel dat het dit x anders is. Dat er ditmaal meer consequenties aan zitten. Dat het op de brandstapel zetten, ophangen of via een kogel afschieten van het probleem niet meer genoeg is. Dat we in een tijd zijn beland waarin God Zijn enige Zoon opnieuw gaat inzetten, zoals ons beloofd is.

Het schrikkeldraad rond het weiland moest vrij gemaakt worden van wild groeiende vegetatie. Ik had ook een bosmaaier tot mijn beschikking, een elektrische, op accu’s. Ontzettend handig ding maar niet in een weiland. Rietstengels komt tie niet doorheen, zuringstengels ook niet. En veel van het lange gras draait om de kop waardoor je continu loopt te rukken aan een vastgelopen kop. Nu had ik dus ook een zeis bij me, dus na een tijdje dacht ik laat ik dat eens proberen. En wat denk je? Werkt veel sneller en beter, kost alleen wat meer kracht maar gelukkig heb ik daar weer wat van.

Tegenover mijn bootje woont een Beppe van over de 93. Ze heeft geen koelkast, geen vriezer maar een kelder. Dat werkt voor haar heel goed. Voor veel mensen is het niet voor te stellen dat je zonder koelkast leeft maar ik kan het beamen, het gaat! Je moet wel wat slimmer inkopen en daarnaast maak ik gebruik van een luikje in de bodem van de boot waardoor ik mijn yoghurt en boter ietwat koeler kan houden. Tis een kwestie van niet teveel kopen en het mooie is dat je het dan ook niet op kan eten. Of weggooien…

Vandaag weer houthakken denk ik. We gaan het zien. Voel het wel in mijn lichaam hoor, dat zeisen is best zwaar. Tis een beweging die ik niet dagelijks maak. Maar tis niet verkeerd om fysiek wat sterker te worden, daar ben ik van overtuigd.

Moet ook wel. Het gaat hard om ons heen. Terwijl wij worden beziggehouden met verdwenen onderzeebootjes en landbouwakkoordenq is het land waar de bijbel over gaat zich volop aan het voorbereiden op een mega-oorlog. De vraag voor veel Israëlieten is niet of de voorspellingen uitkomen die in de bijbel staan maar wanneer het van start gaat. En dat dat niet zolang meer duurt staat voor velen vast.

Vooral de ontwikkelingen in de USA houden de Israëlieten op dit moment bezig. Het botert niet zo tussen het huidige bewind in Washington en Jeruzalem. Gisteren vond er een aanslag plaats waarbij 4 joodse mensen het leven lieten waarna de twee aanslagplegers werden gedood. Dhr blinken (das de minister van buitenlandse zaken in de VS) betreurde de dood van zoveel mensen maar weigerde de aanslagplegers te veroordelen. Dat komt aan in Israël, daar zijn ze niet blij mee.

Het zijn vooral de onderhandelingen tussen de VS en Iran die de Israëlieten dwars zitten. Iran steunt Hezbollah openlijk, is bezig of heeft al de beschikking over kernwapens, en nu lijkt het erop dat het regime van biden dat wel prima vind. En volgens mij staat de afloop van deze crisis in de bijbel, wat zeg ik? Niet alleen de afloop, het hele verhaal staat er. Van het begin tot het eind.

VERTROUWEN. Daar draait alles om volgens mij. Vertrouwen in de Heer. Vertrouwen in een kracht die hoger is dan de mens. Zonder dat vertrouwen gaat de mens zichzelf te buiten aan het gevoel zelf belangrijk te zijn. En dat is precies wat het kwaad nastreeft, dat is het gevoel wat de duivel ons wil meegeven. Dat alles draait om Jeself, en niet om alles om ons heen.

Het boek Ruth gaf weer zo’n geweldig voorbeeld van hoe het ook kan. Dat door jezelf weg te cijferen alles op je afkomt. Door te vertrouwen op God je ontvangt wat je toevalt. God neemt en God geeft, tis echt zo.

Het had hier alleen wel wat harder mogen regenen. Onweer hebben we nauwelijks gehoord, een paar klapjes, Sam keek er niet eens van op. Veel paniek weer voor niets, code oranje? Het zal wel…

Het was vooral warm gisteren. Zo warm dat terwijl ik door een weiland liep om Jacobs kruid uit de grond te trekken, Sam lekker in de schaduw van een boom was gaan liggen. Dat gebeurt niet snel, dattie mij niet volgt. Het was echt warm.

Simson heb ik net uit. Simson was vroeger natuurlijk een favoriet! Een man met lang haar die onverslaanbaar sterk is. 1000 Filistijnen doodde hij met een ezelskaak, wat een held. Maar nu ik het hele verhaal ken is hij helemaal niet zo’n held maar meer een ontzettende sukkel met een gigantisch probleem als het gaat om vrouwen. Dat gevalletje Delila was niet de eerste x dattie voor de charmes van een dame viel, dat had tie vaker gedaan. En hij is niet de enige, dat komt vaker voor in de bijbel, wat zeg ik! Eigenlijk al de hoofdrolspelers in de bijbel doen net zoveel fout als goed, ze zijn niet alleen held maar ook sukkel. Zijn niet alleen heilig maar zondigen net zo goed.

Ik zit met iets in mijn hoofd maar ik krijg het nog niet opgetypt (das geen Nederlands woord, sorry). Ik kan de woorden nog niet vinden, ik snap nog niet helemaal wat ik denk. Komt wel, eerst maar ff aan het werk! Wat gaat de dag weer brengen? Kheb er zin an….