25 september 2023, voor ik ga slapen denk ik altijd ff over mijn stukkie van de volgende dag.

En daarvoor bid ik sinds een maand of 4/5 weer, dat heb ik overgehouden aan dat dorpje in Fryslan. Maar gisteren viel ik, nadat ik God had bedankt voor weer een geweldige dag, meteen als een blok in slaap, Ik had het denk ik nodig, het zijn best inspannende dagen.

Gisteren zei ik tegen Linn dat het tijd wordt dat ze ook verantwoordelijkheid ergens voor neemt. Tis tot nu toe zo dat als ik tegen haar zeg: “joh de motor doet het niet wat zullen we doen, links of rechts af?” Zij zegt: “ Ja dat weet ik niet hoor, kies jij maar.” En zo gaat het ook bij het navigeren, “Er wordt gezegd dat we niet over de Maas kunnen, wat zullen we doen Linn?” “Weet ik niet hoor, kies jij maar.” En de uitdaging is dat ik het meestal ook niet weet.

Dus dat zij het bij mij laat liggen snap ik ook wel, wat heb je eraan om iets te zeggen als je geen idee hebt waar je over lult. Nou is dat mijn hele leven al mijn specialiteit geweest, lullen over zaken waar ik totaal geen verstand van heb, dus varen we met goede moed verder!

We liggen nu ergens aan een kaai waar we eigenlijk niet het land op kunnen maar we doen het toch. Tis ff klimmen, en Sam vind dat helemaal niets, maar het lukt. Tis tenslotte zijn schuld, hij wilde van de boot. Na een uurtje of 3/4 heeft tie het wel gehad en wil hij ff aan de urine van andere honden snuffelen en eroverheen pissen. Dus dan gaan we aan land, koste wat kost. En het is hier heel mooi, tis overal heel mooi trouwens, we boffen maar, dus zijn we blijven liggen.

Het ziet er naar uit dat we een heel andere route moeten varen dan ik graag zou willen, maar daar zal wel een reden voor zijn. Laten we maar gewoon doorvaren en ervaren wat er komen gaat, we hebben er toch geen verstand van.

PS, Linn is het niet eens met dit stukkie, zij zegt dat ik toch niets doe met haar wijze raad. We gaan er over in debat.