Verder kunnen varen zou heel erg fijn zijn maar de motor doet het, helaas, nog steeds niet (niemand langs geweest gisteren) en de sluis is, zoals gezegd, nog steeds kapot. Dus we kunnen sws geen kant op. Tis niet dat we ons vervelen, er is genoeg te doen aan boord en we praten en lezen veel, heel veel.
Veel van die gesprekken gaan over wat ik lees in de Bijbel of wat zij leest in….. Alan Watts. Soms leest ze me een stukkie voor of andersom. Eigenlijk komt het vaak op hetzelfde neer alleen vind Linn dat de Bijbeltaal zo moeilijk is, nou sorry hoor, alsof Alan Watts in Jip en Janneke taal schrijft. Tis echt leuk om zo van elkaar te leren en elkaars inzichten te delen, maar een beetje afleiding door langs nieuwe plaatsen te varen zou leuk zijn.
We zijn gisteren naar een wasserette geweest, de boot ruikt weer naar bloemetjes. Op de terugweg was de bus zo vol dat het echt onverantwoord was maar niemand die er mee zat. De buschauffeur scheurt gewoon met een rotvaart langs de rotondes alsof ie alleen in de bus zit, de passagiers zoeken het maar uit. Vooral voor Sam is dat niet echt leuk al geeft tie geen kik. Wat ons ook opvalt is dat je zoveel zwerfvuil tegenkomt, dat begon al een beetje in Limburg maar hier is het nog erger. Van alles kom je tegen in het water, gisteren bv kamerplanten, maar vooral veel plastic flessen, bierblikjes en schildpadden, toch een raar fenomeen.
Nieuwe kansen vandaag! We willen verder, maar hoe is nog de vraag. Dat het motortje het weer gaat doen daar ben ik wel van overtuigd maar of die sluizen nog wel mee gaan werken? Het plan is om werk te vinden ergens in de bergen of aan de kust en dan wil Linn in het voorjaar richting Santiago de Compostela lopen. Ik wil graag bij de Katharen op bezoek. Ach, dat zijn de plannen, die zijn altijd aan te passen. Alles zal gaan zoals het gaat, het leven zit vol verrassingen…
