We zijn open. Poeh dat was wel ff wennen, we hebben de afgelopen 4 dagen een volledig nieuwe kaart neergezet en alles wat we serveren vers gemaakt maar waar heb je dan wat neergezet? Bij het ene gerecht hoort weer niet dezelfde saus als bij het andere gerecht, niet dezelfde aardappeltjes, groenten of garnituur. En dan is het natuurlijk fijn als alles tegelijk warm is en dat was een beetje een uitdaging. We moeten de juiste volgorde van serveren nog vinden. Maar al met al was iedereen tevreden, het was tenslotte de eerste avond en de toetjes van Linn maakten een hoop goed, die waren zo lekker….
Tis fijn om weer lekker samen bezig te zijn, dat heb ik wel gemist. Tis sowieso fijn om bezig te zijn na een maand in de klotsbak. Voor Sam is het wel wennen, die zit natuurlijk wat meer alleen op mijn kamer. Maar naar beneden wil ie niet. De eigenaren hebben ook honden waarvan er 1 net zo groot is als een flink kalf en dat vind Sam maar niets. Hij is wel bang maar gaat toch in de aanval, laat zich niet zomaar in een hoek drukken waardoor het een grimmige sfeer blijft. Gelukkig is er een achterdeur waardoor wij naar buiten kunnen zodat ze elkaar niet hoeven tegen te komen, das dan wel weer fijn. Vandaag gaan we ff lekker de bergen in met Sam tenminste als dat nog lukt. Het heeft flink gesneeuwd, dat schijnt erg vroeg in het jaar te zijn, zal wel aan de opwarming liggen…
Ik ga er niet meer over beginnen, ik ga proberen het los te laten. Gsteren vertelde Linn me dat ze een oud-klasgenootje heeft die non-binair is en die wil haar borsten weg laten halen. Ik ben daar nog kapot van. Dat dat arme kind zo gek is gemaakt door dit systeem dat ze zichzelf wil gaan verminken en dat er klinieken zij die haar daarbij gaan helpen. Dat ze een crowdfunding is opgestart om die verminking te financieren en dat er mensen zijn die daar dan geld op storten. Totaal gestoord, wat een wereld, wat een gekkenhuis.
Ik ga weer lekker koken, ik snap er niets meer van. De wereld is hartstikke gek.
