Maand: december 2023

Tijden veranderen nou eenmaal, deal with it. Gisteren stond er weer een band in de kerk, op zich ben ik daar ondertussen wel aan gewend. Een band hoort erbij in moderne kerken, met nieuwe swingende liedjes. De oude psalmen kom je niet veel meer tegen. Snap ik, kan ik mee omgaan, gisteren stond er dan ook een best wel goede zangeres te swingen. Maar toen, begon, de voorganger door de muziek heen te praten en toen was ik de weg kwijt, wist niet meer waar ik naar moest luisteren. Ik ben echt een oude man aan het worden.

De voorganger had een goede preek. Gelukkig stopte de muziek na een tijdje en kon ik hem beter verstaan. De preek ging over het aanbidden, prijzen en bejubbelen van de Heer, en hoe belangrijk dat is. Als streng gereformeerd opgegroeid jongetje, in een dorpje waar ; “doe maar gewoon dan doede al gek genoeg,” het moto was, is het echt bejubelen van de Heer niet mijn tweede natuur, dat moet ik bekennen. De voorganger refereerde naar David, en dat verhaal heb ikzelf nu ook al twee x gelezen omdat het me intrigeerde. Hoe vrienden, vriendinnen, zelfs naasten van David zich voor hem schaamden omdat hij zo uit zijn dak ging als hij God aan het prijzen was. Ik moet bekennen dat zie je bij mij nog niet, daar valt nog wel wat te winnen.

Moet dat dan? Ja ik denk wel dat het belangrijk is dat ik wat schroom laat varen. Om nou net als David naakt door de straten te gaan dansen gaat mij nog wat ver maar ik mag mezelf best wel wat meer laten gaan. Tis natuurlijk veilig om lekker achterin de kerk te gaan zitten, daar fluisterend wat psalmen te zingen en dan weer naar huis maar dat is niet hoe ik Gods grootsheid eer aan doe, ik mag best wel wat meer laten zien.

Laat ik daar maar eens aan gaan werken. Als je binnenkort een krantenberichtje tegenkomt met ‘man gearresteerd voor naakt rondlopen in stad’ dan weet je dat het uit de hand is gelopen, maar daar ga ik niet van uit. Mijn gereformeerde inborst zit vrij diep merk ik, daar moet ik eerst maar eens vanaf….

Wat een guur en nat klote weer. En natuurlijk moest ik eruit, dingen regelen. Boodschappen doen, zorgen dat we huishouddoekjes in huis hebben bijvoorbeeld en wc-rommel. En natuurlijk ben ik de wc-borstel vergeten, dom, dom, dom. Nu zijn er heel veel dingen die ik graag tweedehands koop maar veel spullen zijn, tegenwoordig, tweedehands duurder dan nieuw. Waar zouden we zijn zonder de action, ongelooflijk, een nieuwe honden voerbak voor 99 cent, kan toch niet?

Toen ik de aldi uitkwam en stond te hannesen met al mijn rommel, kwam heel stilletjes een jongeman op mij afgefietst. Baardje, grote capuchon over zijn hoofd. Ik voelde even of ik nog wat kleingeld in mijn zak had om aan hem te geven, ik was ervan overtuigd dattie daarom kwam vragen. Psssssssst, pssssssssst, psssssssst, fluisterde hij mij toe. “Sorry, wat zeg je?” vroeg ik hem, “Kan ik wat voor je doen?” “Weet u dat Jezus van u houd” fluisterde hij nogmaals, heel schuchter, angstig en gegeneerd. Ik was totaal verrast, “Sorry, wat zeg je?” Weet u dat Jezus u lief heeft.” fluisterde hij weer. “Ja, dat weet ik, nou en of, Hij zorgt voor mij iedere dag.” Schreeuwde ik het bijna uit want ik begreep dat God mij kwam vertellen naar welke kerk ik vandaag moet, “Daar ben je eindelijk.” Zei ik er achteraan.

Na een kort, leuk gesprek, wilde ik verder. We stonden daar gruwelijk op de tocht voor die Aldi, Sam wilde naar huis, het was koud en nat. De jongeman snapte er niets van, zat mij met open mond aan te kijken. Ik had een foldertje van hem gekregen waarop het adres van de kerk stond waarheen ik zo ga. Tis niet zover fietsen, das wel fijn want het is nog steeds gruwelijk slecht weer. Vrijdagavond vroeg ik in een gebed of God mij wilde laten weten naar welke kerk ik moest gaan vandaag en hoppa daar komt een schuchtere jongeman het mij vertellen. Vertrouwen op God, tis niet altijd makkelijk dat moet ik bekennen maar man, man wat gebeurt er een hoop als je je overgeeft, dank U heer….

2 weken geleden kregen we uit het niets te horen dat we niet meer nodig waren in het restaurant waar we werkten. 1 week geleden kwamen we met de trein aan in Nederland en vandaag word ik wakker in ons eigenste chaletje. Tis teveel, het gaat te snel voor me, ben ook al wat ouder! En dan heb ik waarschijnlijk ook nog een baan, dinsdagavond`mag ik er langs gaan om de sfeer te proeven en te kijken of het me daar bevalt. Wat ontzettend fijn! Kheb nog wat meer sollicitaties lopen aankomende week maar het is wel heel tof om er zeker van te zijn dat we wat hebben. De winter duurt nog even, tis te koud om buiten te liggen…

Maar wat hebben we een lieve mensen om ons heen, mensen die ons echt helpen, hun huis openstellen zonder daar vragen bij te stellen, ons heen en weer rijden, financieel een handje helpen, tis echt ongelooflijk. Dankjulliewel!

Ik moet het toch even kwijt, de AG (Attorney General) van de staat Texas is, afgelopen week, een rechtszaak begonnen tegen pfizer. Ik weet we horen er hier in Nederland niet veel over maar in bv de UK en ook de US beginnen er al mensen schadevergoedingen te ontvangen voor de geleden schade door de vaxxxins. Ook in Duitsland komt steeds meer informatie vrij over wat er allemaal voor zooi in die prikkies zat. In ons landje blijft de media gewoon leugens verspreiden. Zonet lees ik dat corona het immuunsysteem verzwakt, wat een BS. Maar goed zolang de mensen het blijven slikken gaan ze door met al die onzin, de meeste mensen willen de waarheid volgens mij helemaal niet weten. Blijven liever geloven in de sprookjes van hugooootje en markie. Maar de waarheid komt eraan, dat kan toch niet zolang meer duren? Ach je weet het niet, de mens is in staat zich vrij lang een rad voor de ogen te laten draaien. Maar ik blijf het roepen, sorry ik kan niet anders!

En ik weet het nog niet. Het gaat over waar je je energie op moet richten en wanneer je de beste resultaten boekt. De afgelopen dagen ben ik druk geweest met het zoeken naar werk, struin alle vacaturesite’s af, bekijk de webpagina’s van restaurants hier in de buurt, ben er maar druk mee en maak me ook druk en das niet goed bedacht ik me gisteren. Druk maken moet ik mezelf om de dingen die het verdienen, zoals een goede kerk vinden, en daar ben ik me gisterenmiddag mee bezig gaan houden.

Zoals gezegd had ik gisterenochtend een sollicitatiegesprek, en dat is hem niet geworden. Veel te hoog niveau voor mij, dat kan ik niet, en dat was al snel duidelijk. Wat een man trouwens de eigenaar, als je 3x, tiijdens een sollicitatie, tegen de sollicitant moet zeggen dat je altijd eerlijk bent en 4x dat je nooit liegt dan begin ik persoonlijk te twijfelen, maar ja, wie ben ik. Verder een aardige, hardwerkende man, prachtige zaak! Ik hoop dat het hem goed gaat. Maar toen ik weer thuis kwam, dat was vrij laat want het was ruim een uur fietsen naar dat restaurant, besloot ik dus om niet verder te zoeken naar een baan maar mijn pijlen te gaan richten op een kerk. En terwijl ik daar mee bezig was ontving ik een mail van een bedrijf waar ik op sollicitatie mag komen en twee telefoontjes van bedrijven waarvan ik het totaal niet verwacht had, of ik langs kan komen voor een gesprek. Dus vanmiddag weer een gesprek, maandag heb ik een gesprek en dinsdag ook. Je zou zeggen, daar moet toch wel wat uitkomen!

Vandaag gaan we ons chaletje in. Fijn idee om weer een eigen plekkie te hebben. Hoe tof het hier ook is, het is iemands anders haar huis en daar wonen meer wezens die het allemaal maar moeten pikken. Dat doen ze dan ook wel maar toch… Der zijn 2 katten en die mogen van Sam niet in de huiskamer komen, kan je zeggen wat maakt dat uit, nou best wel, tis niet Sam’s zijn huis. Dus heel fijn dat we wat anders hebben gevonden, vanmiddag verhuizen, morgen een stukkie vanuit onze nieuwe woning, pfffff wat gaat het leven snel!

En Venezuela heeft besloten een stukkie van Guyana af te gaan pakken. Gewapend, dat dan weer wel. Chaos, daar verdien je het meeste aan, en daarvan zijn onze leiders zich terdege bewust. Hoe meer chaos, hoe meer oorlog, hoe beter de verdiensten, tis niet anders. Toch vraag ik me af waarom oude mannen als een bernie S. eraan mee doen, wat hebben zij eraan? Ik snap er eigenlijk geen reet van, sorry.

Mijn stukkies komen wat later, ik lig zo lekker, tis lastig uit bed te komen. Koud ook, zelfs Sam ligt nu helemaal onder de dekens. Gezellig hoor dat warme lichaam van hem tegen mij aan. Morgen gaan we naar een andere woning, dat is gelukkig gelukt. Tis een chaletje op een, volgens Linn kampterrein, we worden kampbewoners, leuk! Zodadelijk mag ik een sollicitatiegesprek gaan houden, ben benieuwd! Tis zo dubbel, ik wil heel graag weer koken maar zie ondertussen alles om me heen in elkaar donderen en zou het eigenlijk uit willen schreeuwen om iemand ergens wakker te maken. Tsja alsof ik het weet! Waarom zou ik me er wel mee moeten bemoeien? Ik heb heel erg het gevoel dat ik dieper in de bijbel moet duiken, meer mensen moet gaan ontmoeten die mij kunnen helpen te begrijpen waarom dit moet gebeuren. En te ontdekken of en hoe ik er mee om moet gaan.

Op zoek naar een kerk, dat is nummer 1, naast het vinden van een baan. Ondertussen zoeken naar het echte nieuws, dat staat niet in de krant. De bernie’s, joe’s, klausjes, en markie’s moeten in de gaten gehouden worden. China is ook lekker bezig trouwens, heeft zijin halve vloot naar het Midden-Oosten gestuurd. poetin is op bezoek bij zijn vriend, MbS, in Saoedi Arabie. Zijn vliegtuig werd vanuit Rusland de hele route begeleid door straaljagers van zijn eigen leger, dat is ongehoord, maar wel gebeurt. Het was een heel andere ontvangst dan toen joe b. op bezoek was. Toen was het een fistbumb….

Maar helaas zat er niets in mijn schoen. Werk is toch wel een dingetje als ik de winter wil doorkomen. En als je de advertenties ziet dan heeft iedereen wel mensen nodig. Koks worden eigelijk overal gevraagd, tot je ze belt, dan zijn ze eigenlijk allemaal net voorzien. Gisteren had ik zelfs een persoonlijk gesprek maar al bij binnenkomst voelde ik dat ze niet echt op zoek waren, dat het meer nieuwsgierigheid was waarom ik daar zat, jammer.

Op zich heb ik een woning gevonden waar Linn en ik een paar maanden in kunnen, maar dat is niet goedkoop, dan moet er gewerkt worden. Het barst van de advertentie’s waarin ze vragen naar koks, je zou zeggen dat moet goedkomen, daar ga ik ook vanuit, vandaag weer verder zoeken! Mocht iemand wat weten….

Laat ik maar aan de slag gaan, ik kom niet veel verder met dit stukkie. Wat een gedoe, tot morgen…

Hoe vaak ik al niet gelezen heb dat poetin ziek, zwak, depressief of verslagen is, tis niet te tellen. Ondertussen blijven de supermannen en vrouwen, uit het westen, winnen, doen ze niets anders dan goed, maken van de wereld een betere plek. Vrede, klimaat, gelijkheid, inclusiviteit, you name it, heksje ursula zorgt ervoor. Afgelopen weekend sprak ze de legendarische woorden: ‘My fellow worldleaders’ tijdens een of andere nutteloze klimaatconferentie in Dubai. My fellow worldleaders, hoe verzint ze het? Wie heeft dat wijf gekozen? Hoe komt ze erbij dat ze mijn leider is? Ik kots haar inclusief uit, wie is dat mens? Waar komt het vandaan? Waarom pikken wij dit?

Wanneer gaan we beseffen dat wat daar in Brussel zit heel snel verteld moet worden dat ze niet onze leiders zijn. Het is ze een beetje in de bol geslagen, ze zijn de weg kwijt en wij zijn de enige die ze kunnen laten weten dat wij het er niet mee eens zijn. Dat we er klaar mee zijn. Die heks is geen worldleader, ze heeft een baantje ala administrateur, laten we het houden op chef administratie, meer stelt het niet voor maar mevrouw voelt zich een wereldleider. Hoe lang gaat dat nog duren? Ik lees dan zo’n stukkie in de krant en denk dan echt hoe halen, die journalisten, het in hun hoofd om dit op te schrijven? Oekraine is verslagen, China bouwt er nog tig kolencentrales bij, Israel gaat het nog heel moeilijk krijgen, het klimaat blijft het klimaat en der zijn maar 2 genders, man en vrouw, de rest is BULLSHIT.

Nu ben ik niet tegen de EU als handelsplatform maar hoe komt het toch dat de mensen die er werken zch weer zo absurd gaan gedragen? Wat een rare eigenschap is dat toch van ons dat we gaan geloven in de bullshit die we zelf uitkotsen? ursula een wereldleider, hou toch op. Dat moeten wij als Europeanen stoppen, en snel….

Had een mooi gesprek met iemand afgelopen week. Heeft strijden zin? De persoon waarmee ik sprak voelt al ruim 30 jaar dat het met de wereld de verkeerde kant op gaat. Een strijder die veel nieuws brengt, wat aantoont, dat we allemaal naar de ‘gallemachies’ gaan. Stond bij de demonstraties tijdens de corona-hoax vooraan, goed ingelezen rondom het wef en de who, een kenner als het gaat om de Kazharen. Een strijder, in hart en nieren. Tijdens ons gesprek vroeg ik me af of strijden zin heeft. Gaat strijden ons verlossen van de plannetjes van de elite? Ik denk het, na 3 jaar overal tegen te zijn geweest, dus niet. Ik denk dat strijd het kwaad alleen maar voed, laat oplaaien, het groter maakt dan nodig is.

Maar het was een mooi gesprek en dat is al een meevaller! Ik volg een beetje wat er gebeurt rondom het programma de coronakloof van tijsje van den brink en dat is diepbedroevend. tijs zegt dat tie nieuwsgieig is naar die tijd en vraagt zich af of hij fouten heeft gemaakt als journalist. Maar als je kijkt naar het programma dan gaat het daar helemaal niet over, tijs is zich alleen maar aan het verdedigen, reflecteert voor geen centimeter, is alleen maar aan het strijden voor zijn gelijk. Jammer is dat, dat voed de kloof en dat is dan ook wat er gebeurt tijdens het programma.

Strijd, tsja, wat moet je ermee? Wat mij opvalt is dat mijn helden, Jozef, Jeremia en Jezus niet streden. Heiligen strijden eigenlijk nooit. Jozef geeft zich over, Jeremia doet hetzelfde, ze durven zich over te geven en maken er het beste van, al is dat niet altijd even makkelijk. Vertrouwen erop dat het goed komt al is dat niet altijd het geval. Bij Jezus en Jeremia loopt het niet echt goed af, Jozef heeft meer geluk, hij mag een oude man worden. Persoonlijk denk ik ook dat strijd ons niet gaat helpen, strijd voed het kwaad. Volharding en vertrouwen, laten zien dat het anders kan, dat is wat veandering teweeg brengt, bommen en granaten brengen alleen meer haat en dus strijd. Laten zien dat het anders kan, dat vertrouwen ons verder brengt dan strijd, lastig hoor, leg dat maar eens uit in deze, fucked-up, wereld.

Dat zei iemand tegen mij, mijn eigen werkelijkheid, wat is dat? Dat is ‘mijn waarheid’ die hoor je ook vaak, mijn waarheid. Er is geen algemene waarheid meer, geen universele werkelijkheid. De indvidualisering is zo ver door gedrongen dat alles maakbaar is naar eigen inzicht. Er is geen gezamenlijke waarheid of werkelijkheid meer, wat is waarheid? Wat is werkelijkheid? Waren de vaxxxins veilig en effectief zoals hugoooootje heeft beweerd? Was dat de waarheid? Is er echt een klimaat probleem of hebben we een milieu probleem? Helpen elektrische auto’s en windmolens die eventuele probleem op te lossen? Zijn er meer genders dan 2? Wat is de werkelijkheid? Wat is waaheid? Tegenwoordig heeft iedereen dus, zijn of haar, eigen waarheid en werkelijkheid.

Nu ga ik niet beweren dat ik de waarheid in pacht heb maar dat iedereen een eigen waarheid heeft dat geloof ik dus niet. Niet dat dat uitmaakt, wie ben ik tenslotte, maar ik wil het toch ff kwijt. Volgens mij is de waarheid niet maakbaar, en daar laat ik het maar ff bij.

Tis al weer 3 december, dinsdag komt de Sint langs. Ik ben nooit zo’n Sinterklaas man geweest, in mijn jeugd waren Pieten nog gemene mannetjes die je meenamen in de zak, maar dit x hoop ik dat de Sint iets moois voor me meebrengt. Wie weet denkt tie nog aan mij!

Ik moet gaan wandelen met Sam en zijn vriendinnetje Jan, sorry mijn stukkies vallen een beetje tussen wal en schip. Aankomende week wordt weer een spannende, enerverende week, Heer blijf bij me….

Veel verder dan ik verwacht had dus een laat stukkie. Pien, waar ik logeer, heeft ook een hond en we zijn samen met de honden een stuk gaan lopen. Een heel stuk, het was nog donker toen we vertrokken, zon op zien komen en nu sneeuwt het een beetje. Goed begin van de dag, lekker!

En je hoeft niet te klimmen, dat bevalt mij toch beter. Ik heb het niet zo op bergen. Tis prachtig hoor, bergen, maar dat geklim, niets voor mij. Dit weekend staat in het teken van beslissingen nemen, welke kant moet ik op? Niet dat ik verwacht er uit te komen maar dat hoeft ook niet, een richting zou al helpen. Morgen een langer stukkie, vandaag nog even heroriënteren. Fijne dag!