Wat een reis! Maar we hebben het gehaald. 4 treinen en 1 bus. Maar eigenlijk verliep het allemaal hartstikke soepel. Sam heeft zich ongeloofijk goed gedragen, 7 uur was de langste rit, maar daar had Sam geen problemen mee. We zijn er weer, Nederland, koud hier, jeetje..
En nu weer opnieuw beginnen, maar hoe? Het buitenland moet ik misschien maar vergeten, tis wel duidelijk dat ik daar niet gewenst ben. Maar wat moet ik in Nederland? Ik zou toch wel erg graag weer aan het werk gaan, maar hoe doe ik dat? Wonen, ook zo’n dingetje, op de Mithrandir gaat op dit moment nog niet lukken. Al met al een hoop vragen en daar moet een oplossing voor komen, tis wel bijna voorjaar maar de winter moet eerst nog even starten.
Laat ik me maar niet te druk maken, we zijn vanacht opgevangen door een lieve vriendin en van hieruit gaan we verder. Nu komt het neer op vertrouwen en gelukkig heb ik dat genoeg. Vandaag even de scherven bij elkaar rapen en dan weer doorrrrr….
