Maand: februari 2024

Op naar het droogste voorjaar, de heetste juli, de extreemste zomer, de koppen in de kranten kan je je al voor de geest halen, we gaan voor groter dan groots! Armageddon, kom maar op.

macronnetje wil mijn zoon naar het oosten sturen. Ik schreef er een tijdje geleden al over. Een navo leger moet ons gaan redden tegen de poetin. Duitsland sputtert nog wat tegen maar ik zag pinokkio verlekkerd kijken. Ze gaan gewoon door, stemmen elkaar op belangrijke positie’s om de macht te behouden. Angst zaaiend om het gepeupel te blijven controleren. Er is een oorlog nodig om draconische maatregelen te nemen rondom europese belastingen en een europees leger, een inclusief leger, dat dan weer wel.

Oorlog, ziekte, transgender BS, klimaathorror, groteske inflatie, het houd niet op. Het bestaat omdat het aandacht krijgt. En als iemand er aan mee doet ben ik het wel, dat besef ik me terdege. Ik ben ervan overtuigd dat wij een andere realiteit kunnen creeeren door er anders naar te kijken, maar dat is niet in het belang van de huidige machthebbers. Die floreren op het zaaien van angst, op angst draait de economie, en daar pikken we allemaal een graantje van mee.

Allemaal! Ik kom zo weinig mensen tegen die werken omdat ze daarmee iets voor een ander doen. Ik probeer dat nu op mijn werk te doen, niet koken omdat ik er geld mee verdien maar om te zorgen dat de ontheemden lekker eten. Tuurlijk ik verdien er wat mee en dat heb ik nodig om de huur te betalen, te eten maar ik doe mijn best om als ik kook er liefde in te stoppen, een beetje dankbaarheid, verwondering, barmhartigheid en een ietsje pietsje nederigheid. Das niet makkelijk, tis niet dat iedereen dat doet. Maar soms kom je zo iemand tegen, bij de appie bv, daar zit hij achter de kassa. Altijd vrolijk en ontzettend behulpzaam, je voelt dat hij het doet omdat hij er een beetje liefde in stopt. Liefde voor de mens, het leven, de ziel. Dankjewel, man achter de kassa!

Een jongeman op mijn werk begrijpt er niets van. Leven zonder smartphone is volgens hem onmogelijk. Oorspronkelijk komt hij uit Rwanda, is nu 2 jaar in Nederland en spreekt al redelijk Nederlands. Hiervoor woonde hij 6 jaar in Kenia en daar was de smartphone al een belangrijk onderdeel in zijn leven. In Afrika is zo’n ding net zo, zoniet nog belangrijker, dan hier in Nederland. Dat ik geen smartphone heb vind hij echt totaal absurd.

Maar ik moet er dus weer aan en ik moet bekennen dat ik me op bepaalde features best verheug. Snel even iets opzoeken als je in een winkel bent of in de trein zit, even een filmpje bekijken over vleermuizen, wordfeuden, selfies maken die ik bij mijn stukkies kan zetten! Dat moet ik dus voorkomen maar hoe doe je dat? Ga ik het winnen van de verleidingen van de smartphone? Als ik heel eerlijk ben denk ik van niet, denk ik dat ik het heel moeilijk ga krijgen. Dat ik, als ik niet oppas ik, meteen verval in zombie gedrag, want man man, dat ding is machtig, dat gaat wel een dingetje worden.

Waar ik me op dit moment het meest over verbaas is het videobellen. Mensen lopen op straat, zitten in de trein, of staan bij de kassa terwijl ze aan het videobellen zijn. Lopende mensen die hun vriend of kind meenemen via de phone. En ik mag meegenieten, ik vind dat zo raar. Dat ga ik maar niet doen. Bovenstaande verwachting moet ik gaan verloochenen. Sterker zijn dan de smartphone dat gaat een uitdaging worden. Ik heb laten zien dat je zonder smartphone kan leven, nu moet ik hem gaan verslaan terwijl ik ‘m in bezit heb. Dat gaat een lastige worden maar ik ga de uitdaging aan.

Deze heb ik nu

Nergens in het nieuws hier in de media. Vanuit Azie, Afrika en Zuid Amerika, maar ook vanuit Europa, zijn er tientallen zoniet honderden, belangrijke, gedelegeerden op af gekomen. Ze gaan een beetje in tegen de G7, omdat de G7 alleen maar uit westerse landen bestaat. Das toch gek? Dat wij denken dat de G7 belangrijk is als het gaat om het nemen van beslissingen in de wereld terwijl het alleen bestaat uit een paar armlastige, failliete landen die zich krampachtig belangrijk proberen te voelen. Nou geloof me dat zijn ze niet meer, de meeste mensen hebben het alleen nog niet door.

En Pierre wat zijn de prijzen? Jaaaa Willem, we pakken weer uit! 100 miljoen gaat naar Oekraine, Gefeliciteerd!!

Moe, ik ben zo moe. Nou loop ik me ook helemaal het schompes op mijn werk. Maar nog ff. Ik heb mijn lesrooster ontvangen voor mijn nieuwe baan als junior ecoloog (die houden we erin) en kwam erachter dat er ook een les wordt gewijd aan de huismus! Is dat niet ff leuk! Het gaat niet zo goed met de huismus. Waar hij, toen ik jonger was, floreerde kan hij momenteel slecht een huisje vinden. En tja het zit in de naam he, een huismus heeft een huis nodig, das logisch. Door al dat ge-isoleer van ons hebben veel vogels het lastig, ze kunnen moeilijker een plekkie vinden om te wonen. Vandaar waarschijnlijk dat we de huismus ff meepikken tijdens het onderzoeken van de vleermuis en gierzwaluw. Ik zeg: kom maar op!

1 consessie moet ik maken vanwege mijn nieuwe baan, ik moet weer aan de smartphone. Het is de bedoeling dat gegevens direct worden ingevoerd in een app. Jaaaaa, daar ontkom ik niet aan, een smartphone moet er komen met een data-abonnement. Ben aan het dubben of ik dan maar direct een unlimited abonnenment ga doen of toch niet. Op zich betaal je voor een unlimited een paar euro meer en dan heb je geen gezeur, maar ja de verleiding wordt groot om weer een telefoonzombie te worden. Wat wel leuk is is dat ik dan weer wordfeud kan downloaden, das het enige spelletje wat ik op mijn telefoon had staan, verder ben ik niet gekomen, geweldig spelletje, ja dat vind ik wel leuk.

Kheb er sws zin an maar eerst nog ff koken voor de ontheemden. Het nieuws dat ik weg ga dringt al een beetje in de gelederen door. Gisteren kwam een vrouw mij bedanken voor wat ik voor ze maak, ik vind dat lastig. Eten hoort altijd lekker te zijn maar ja das helaas niet altijd het geval. Ik hoop dat er een nieuwe kok komt die ook bereid is er wat liefde in te stoppen, das alles, stop er een beetje liefde in en alles ziet er anders uit. Het leven is simpel…

Ik was om 04.00 al wakker maar ben ben er niet uitgegaan. Lig wel sinds die tijd te woelen en te draaien. De leugens, het bedrog, het doet me fysiek pijn. Raar is dat, dat een paar letters op een scherm je pijn kunnen doen. Het gaat ook maar door, houd niet op. Hellup! Ik ben gewond.

Kheb het al eens gehad over het trauma waarmee de coronahoax mij heeft laten zitten. Mijn diep geschade vertrouwen in, de politiek, de media, de zorg, het ambtenarenapparaat, veel van de mensen om me heen. Maar het is nog niet afgelopen, de beker is nog lang niet leeg. Elke dag doet pijn, komt weer met een salvo aan leugens en bedrog. Van alle kanten, het lijkt wel of er geen goedheid, eerlijkheid en rechtvaardigheid meer bestaat. Misschien komt het omdat het volle maan is geweest afgelopen weekend, komt alles, daarom, nog wat harder binnen. Het doet pijn, zoveel pijn.

Hoofdpijn heb ik en dat heb ik bijna nooit. Ik moet me niet laten kennen, ben ervan overtuigd dat het pas het begin is. We staan aan de vooravond van iets wat zoveel groter is dan dat wij als mensheid ooit hebben meegemaakt. En ik weet dat het nog wel even duurt voor er weer rust is, het kaf zal van het koren gescheiden worden, we zullen getest worden, het gaat nog veel meer pijn doen.

Gelukkig heb ik God gevonden, ben er echt van doordrongen dat Hij voor me zorgt, er iedere dag voor me is, mij geneest en heelt. Mijn pijn komt vooral door de onverschilligheid van alles om me heen en de twijfels over hoe ik mijzelf moet opstellen tegen zoveel onrecht, leugens en bedrog. Het was een zware nacht, sorry, ik ga me douchen, eten maken voor de ontheemden, het wordt vanzelf weer morgen.

Ondrstaande filmpje dateert van 2016, deze dame is de baas van Oekraine, zij bepaalt wat er daar gebeurt, wie er dood gaan, wat er wordt gezegd.

Als je wordpress moet geloven bekeken gisteren 31 mensen mijn stukkie. Das niet veel, maar als je dan bijna net zoveel reacties ontvangt, felicitaties, mailtjes en duimpjes dan heb ik wel een trouw publiek en dat is me veel waard, dankjulliewel voor de positieve feedback en laat wordpress maar lullen, een olifant heeft toch de langste.

Er wordt veel geluld in de wereld, de poetin is bijna verslagen en heeft geen schijn van kans tegen het collectieve westen, volgens meloni, dat kreng wat zich baasje van Italie noemt, is de aanval van Hamas, 7 oktober, de schuld van de poetin. Onze economie staat op een all-time high terwijl de industrie (de motor van de eu) volgens diezelfde kranten op instorten staat. tRump wint met cijfers die ongekend zijn maar de democraten doen het altijd beter. Oekraine staat weer volop in de belangstelling, er moet en zal geld heengaan, tout eu zit in Kiev op het moment en geniet van de toxic geur van Elensky number 5. 1 van de grootste leugenaars uit de Nederlandse geschiedenis wordt straks baasje van de navo. Sorry nog een leuke over de poetin, volgens het westen zit de beste man in een isolement en dat terwijl hij overal in Azie, het Midden-Oosten, Afrika en Zuid-Amerika met open armen wordt ontvangen. Landen waar wij, het westen, uitgekickt worden sluiten miljarden deals met de poetin en zijn vriendje xi, maar Rusland en China staan op het punt in elkaar te storten. Wat een propaganda, ik had nooit verwacht dat ik dit zou gaan meemaken in mijn leventje. Kheb er wel veel over gelezen, Hitler was er erg goed in, Napoleon was er een meester in, als je de media controleert dan controleer je de massa, op Koertje en nog wat wappies na.

Maar ja, nu kan ik wel gaan roepen dat het op gaat houden, dat de boel echt in elkaar gaat storten, dat de zeepbel wordt doorgeprikt, het gebeurt toch niet. Miljarden euroootjes en dollars worden er dagelijks bijgedrukt om de ballon nog verder op te blazen. Het zijn de belastingbetalers, de trouwe burgers, onze kinderen die dit allemaal moeten gaan financieren, die dit laten gebeuren. We zijn te bang, te bang te verliezen wat we denken te hebben. Het is niet anders.

Maar het leven is te mooi om ermee te stoppen al wordt het nog zo gestimuleerd dat wel te doen. Ik ga door tot het gaatje, we kijken wel waar het ophoud. Kheb zo’n zin in de lente en de zomer, ben zo benieuwd wat ik allemaal ga leren! Junior ecoloog, zo noemde een trouwe lezer mij, wauw dat klinkt echt goed!

Afgelopen dagen heb ik mijn ontslag ingediend, officieel, via een mail. En ik durf het ondertussen wel op te schrijven, ik heb ook al een nieuwe baan! Niet als kok, das gewoon niet te doen met Sam. Het wordt zomer, ik kan het niet maken om hem, 4 of 5 dagen per week, uren lang alleen te laten zitten. Nee, ik moest wat anders verzinnen en dat is gelukt! Ik wordt vleermuis en gierzwaluw onderzoeker, das toch heel wat anders!

Ik kwam het ergens tegen op het internet, had nooit verwacht dat het me zou lukken om aangenomen te worden, ik ben tenslotte geen bioloog, maar tis gelukt! Vanaf half maart begin ik aan een intensieve cursus om alles te leren over vleermuizen en gierzwaluwen en dan ga ik vanaf 1 mei op pad om ze te onderzoeken. Vind het persoonlijk ongelooflijk, een nieuwe carriere wie had dat verwacht, van mimespeler, naar account manager, naar BBQ’r, naar vleermuis onderzoeker, tis wat.

Kan ik meteen onderzoeken of ze enge ziektes overdragen, of zouden alleen Chinese vleernuizen dat doen? Maar wat een geweldige baan! Altijd buiten, in de natuur, Sam kan mee, lekker op pad om de vleermuis beter in kaart te brengen. Dat wordt een enerverende zomer, want het is wel een seizoensbaan. Vleermuizen gaan in winterslaap en gierzwaluwen vertrekken naar het zuiden dus in de wintermaanden moet ik weer wat anders zoeken. Mijn vleermuis onderzoekers carriere ga ik in Fryslan uitvoeren, weer terug naar waar ik me, tot nu toe, het meest heb thuis gevoeld. Naast het vleermuizen onderzoeken hoop ik dat er ook nog wat onkruid staat in het Reindersma bos wat ik mag verwijderen, en ik weet al dat ik mezelf nuttig mag maken met het schuren van een boerderij. Ik kom de zomer wel weer door, en ik kijk terug op een mooie winter! Het enige waar ik tegenop zie is dat ik Linn ga missen, we zijn al weer ruim 6 maanden continu samen en man, man, wat is dat heerlijk. Maar dat komt vast wel weer goed, als het goed is gaat ze maar 5 maanden naar Ibiza das om voor je het weet. Zeker als ik me volledig verlies in de vleermuizen, geweldig!

Het lijkt mij namelijk wel wat om mijn eigenste atoombunker te bouwen in de achtertuin. Tis heel populair onder de rijken der aarde, atoombunkers. billy heeft er een heleboel, mark bouwt er 1 in Hawaï voor volgens mij een slordige 360 miljoen. oprah, jeff, kayne en elon ze zijn er allemaal mee bezig, eigenlijk iedereen die iets voorstelt is wel bezig met een atoombunkertje dus is het tijd om mezelf er eens in te verdiepen.

Het gekke is dat diezelfde rijken der aarde ook al weken bezig zijn met het verkopen van hun aandelen. Terwijl de beurzen, wereldwijd, nog nooit zo hoog hebben gestaan verlaten de rijkste aandeelhouders juist de beurs. En dat doen ze niet om die bunkertjes te betalen, zo’n bunkertje van 360 miljoen is speelgeld voor deze mensen. Als je miljarden bezit maak je je niet druk over een paar honderd miljoen. Maar waarom bouwen ze bunkers, verlaten ze de beurs en kopen ze fysiek goud en kunst? Waarschijnlijk omdat het zo goed gaat in de wereld, daarnaast, wat moet je anders met al dat geld?

Speculeren over wat ik zou doen als ik zo rijk zou zijn is voor mij onmogelijk. Ik moet er ten eerste niet meer aan denken, geld zegt me werkelijk niets meer. Vroeger wel hoor, mijn streven was absoluut om rijk te worden maar het leven heeft me geleerd dat geld, Mammon, er niets toe doet als je gelukkig wil zijn. Gisteren las ik een bericht over een vrouw van 35 die, omdat ze zo depressief was, euthanasie mocht plegen en dat ook heeft gedaan. De kranten staan er vol mee, euthanasie plegen is in, wordt genormaliseerd. Het maakt niet meer uit hoe oud je bent, als je het leven niet meer ziet zitten dan maak je er een einde aan met hulp van medici, u vraagt wij draaien. We zijn als mensheid nog nooit zo rijk geweest maar ook nog nooit zo ongelukkig. Zelfmoorden zijn aan de orde van de dag, een leven is niets meer waard. Ik kan me daar werkelijk niets bij voorstellen, iedere dag sta ik op en ben ik benieuwd wat de dag me gaat brengen en hoeveel moois ik weer ga beleven. Het horen van de vogeltjes, de komst van de lente, mijn gesprekken met de Heer, er is zoveel te doen dat ik iedere dag weer ‘dood’moe in slaap val. En wat ben ik dan weer blij dat, als ik weer wakker word, ik nog meer vogeltjes hoor fluiten, de lente weer een stapje dichterbij is, ik weer alles uit de dag mag halen wat erin zit. Er komen zoveel mooie, nieuwe avonturen aan, ik kan dan niet wachten om op te staan, kom maar op! Ik ben er klaar voor.

Enjoying the passage of time, Lucius, mijn zoon, leerde me deze zin, wat een geweldige uitspraak! Hoe komt het dat we er zoveel moeite mee hebben? Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat het Mammon is die daarvoor zorgt, geld maakt niet gelukkig het slokt je op en spuugt je uit. Maar het zit zo diep bij de meeste mensen, bij eigenlijk iedereen om me heen dat het erover hebben geen enkel nut heeft. Inzien dat het juist het streven naar geld is wat ons ongelukkig maakt is een onderwerp waar we niet over willen en kunnen praten. Alles draait volgens dit systeem om geld, alles en iedereen vraagt erom, we zijn er door geobsedeerd. En dat terwijl alles er is, en dat terwijl Hij voor je zorgt, vooral als je geen geld hebt. Het enige wat je moet doen is geloven, in Hem, in Zijn grootsheid en erbarmen. Kom daar maar eens om, tis onmogelijk. Maar ik ga weer genieten van het passeren van de tijd, heb er zin an:-)

.

Met z’n vieren hele domme spelletjes te doen. En wat is het dan geweldig om te ervaren dat ze humor hebben, dat ze kunnen relativeren, dat we het samen leuk hebben! Mijn zoon en dochter waren gisterenmiddag/avond bij Linn en moi op bezoek, we hebben heerlijk gegeten en hele domme spelletjes gespeelt zoals ik al vermelde. 1 van die spelletjes, Cards Against Humanity, is echt gemeen, wat een rotspel, maar gelukkig heb ik wel 2x gewonnen.

Ze accepteren hun wappie vader. En al zijn ze het niet altijd met me eens, we kunnen er op een normale manier over praten. Tis ook niet makklijk voor ze om een vader te hebben die kinderachtiger is dan dat zij ooit zijn geweest, om te moeten constateren dat je vader nooit volwassen is geworden. Maar ze hebben er vrede mee en houden van me. Ik ben een gezegend man.

Wat ik echt fijn vind is dat geen onderwerp taboe is, dat was en is bij mij, helaas, niet het geval. Met mijn eigen vader lukt het me niet om moeilijke onderwerpen op een normale manier te bespreken, het is altijd strijd, we willen elkaar altijd overtuigen, al houden we nog zoveel van elkaar. Daar heb ik met mijn eigen kids gelukkig geen last van, we agree to disagree, geweldig!

Kheb er weer een herinnering bij waar ik jaren op kan teren. 21 februari 2024 is er 1 om bij te schrijven in de analen van de geschiedenis. Hier droomde ik altijd van, dat ik met mijn kinderen als gelijke kan converseren. Ik ben dan wel hun vader maar wie ben ik nou? Ik leer van hun net zoveel, zoniet meer, dan zij van mij. Wat een geweldige dag, wat is het geweldig om onvolwassen te mogen zijn. Laat de kinderen tot mij komen zij Jezus, daar hebben we het ook over gehad, naast double penetration (kwam door dat stomme spelletje) drugs, drank, het belang van geld, vaxxxen, noem het maar, het kwam langs. Het enige wat mij rest is dankbaar zijn, nederig en verwonderd, nogmaals ik ben een gezegend mens, dank U Heer.

Fijn idee is dat na deze kletsnatte herfst en winter. Het blijft maar regenen. Ik kom regelmatig artikelen tegen dat dat ook gemanipuleerd is maar om me daar nu druk over te maken gaat me te ver, ik maak me al druk genoeg, het moet een x ophouden. Vervelend is het wel om iedere dag zeiknat thuis te komen, gisteren na een wandeling vanaf het station. Mijn fiets stond er niet meer na een lange dag werken waardoor ik moest lopen en daar baalde ik best van. De fiets waarop ik rij is een geleende fiets en dat ze die gestolen hebben vind ik erg triest. Tis ook zo’n rare ervaring! Je loopt met je fietssleuteltje in je hand naar het fietsenrek en dan staat je fiets niet op de plek waar je hem neer hebt gezet. Eerst ga je aan jezelf twijfelen (doe ik vaker dus dat is niet zo raar) en zoek je op andere plekken, dan loop je weer terug naar de plek waar je hem altijd neerzet en dringt het langzaam tot je door dattie echt weg is. Wat te doen? Boos worden heeft geen zin. Het enige wat erop zit is lopen, pfffff man wat baalde ik.

Waar ik werk hebben we namelijk een prachtige keuken alleen loop je je het schompes en dat ben je als kok niet echt gewend. De meeste keukens zijn klein en compact zodat alles dichtbij de hand is maar hier dus niet. Nogmaals dat is opzich niet erg alleen ben ik na een dag werken best moe en dan zit je niet echt te wachten op nog een wandeling van een 3 kwartier, door de regen, naar huis, maar ja er zat niets anders op. Ben meteen maar ff met Sam uit gegaan en lig nu voor pampus in mijn bedje, vandaag vrij, lekker, ff uitrusten.

En op zoek naar een andere fiets want iedere dag lopen is geen doen. En wat natuurlijk helemaal vervelend is is dattie niet van mij was. Ik moet dus op zoek naar vervangend vervoer, mocht iemand nog een oude fiets hebben staan die niet gebruikt wordt, ik hou me aan bevolen!

Ik hou het dit x maar bij mijn eigen sores, genoeg om me me bezig te houden. Zodadelijk ff een lange wandeling met Sam. Het is helaas te nat voor mijn favoriete lange wandeling, de paden zijn onbegaanbaar. Je kan zeggen van Overijssel wat je wil maar mooi is het hier wel. Prachtige looppaden langs stromende smalle sloten, handig aangelegde bruggetjes en machtige vergezichten over groene weilanden. Hou je van wandelen dan is Overijssel een aanrader. Als is het geen Drenthe, in de afgelopen jaren mocht ik daar ook een tijdje vertoeven en ik moet bekennen dat het daar echt prachtig is om te lopen. Ach, iedere provincie heeft wel wat, Nederland is ondanks dat we er een zooitje van maken nog steeds een mooi land. Ik ga er nog maar een tijdje van genieten!

Ik was er eerder geweest toen ik een jaar of 20 was en wilde graag samen met mijn kinderen ervaren of ik het nog steeds zo’n indrukwekkend land vind. Wat ben ik blij dat we dat gedaan hebben, dat we samen door de straten van het oude Jerusalem hebben gelopen. Gezwommen hebben in de Dode Zee (ijskoud), Bethlehem hebben bezocht en heerlijk op de stranden van Eilat hebben gelegen. Ik vond het een geweldige vakantie en kijk er met veel plezier op terug.

Daarnaast is het maar afwachten of het nog mogelijk gaat zijn om ooit nog zo’n ontspannen vakantie in dat prachtige land te beleven. Op dit moment is Israël niet het eerste land waar je aan denkt als je op vakantie wilt. Nu denk ik sws niet meer aan vakantie’s want mijn hele leven is een vakantie, zit nu in mijn werkvakantie periode, maar toch zou ik graag weer naar Israël gaan als dat mogelijk is. Je voelt de geschiedenis als je door de straatjes van Bethlehem of Jerusalem loopt. Het hele land ademt geschiedenis, zelfs de auto’s, man man wat een klote taxi hadden wij toen we op toer gingen door het land. Maar de Arabische/Palestijnse taxichauffeur maakte een hoop goed, hij kon er ook niets aan doen dat er een gruwelijke, continu aanhoudende piep in zijn auto zat, mega irritant.

Ik volg een paar pro-Israël bloggers maar ook een aantal pro-Palestina. Zelf ben ik niet pro, net als bij wat er in Oekraine gebeurt geloof ik niet dat oorlog de oplossing is. Geloof ik niet dat de 1 beter is dan de ander, ben ik ervan overtuigd dat het grote geld er weer achter zit want tenslotte zijn “All wars Bankers wars” het is niet anders. Het zijn de politici die oorlogen beginnen omdat ze daar macht, voordeel, geld en populariteit uit halen, meer is het niet. Ik kom zelden een gewone burger tegen die zegt: “Kom laten we eens lekker oorlog gaan voeren! Kheb nog een paar zonen en het wordt tijd dat die gaan dienen als kanonnenvoer.” Al doet de propaganda van diezelfde politici die oorlog willen ons dat wel geloven. Onze angst om te verliezen wat we denken te hebben sleept ons elke x weer mee in het vormen van een mening over iets waar we totaal geen verstand van hebben. Propaganda spat op het moment vanuit het journaille, het is werkelijk om ziek van te worden, tis walgelijk.

Dat wat zich president van de US noemt wil een leger van meer dan een half miljoen soldaten richting Oekraine sturen. Daar zitten als het aan hem ligt ook Nederlandse jongeren bij. Mocht er iemand zijn die dit leest en denkt van: “He, ik heb nog een paar zonen waar ik vanaf moet”, dan kan je je melden bij het ministerie van defensie. Mijn zoon komt morgen bij me op bezoek, 18 issie nu. Kan ik hem nog een x proberen uit te leggen dat alles een leugen is, maar het is de vraag of ik het pleit ga winnen van zijn smartphone….

Dit was in Eilat!