Mijn 55ste jaar was er 1 om nooit te vergeten en dat had ik ook verwacht. Daar schreef ik vorig jaar al over. Waarom het een onvergetelijk jaar zou worden wist ik toen nog niet en als je me gezegd zou hebben dat ik God zou ontmoeten en ik weer met heel mijn hart in Hem zou gaan geloven, had ik je voor gek verklaart. Maar Hij heeft me aangeraakt en me duidelijk gemaakt dat Hij voor me zorgt, dat gaat mijn 56ste jaar niet overtreffen, das een ding wat zeker is.
Verder is er wereldwijd niet veel veranderd. Rijker worden we door schuld te maken, oorlog voeren we tegen vijanden die we zelf uitkiezen, armoede regelen we daar waar het nodig is. Het gaat alleen steeds minder subtiel. We knallen er meteen full-force in, geen terughoudendheid. Bijzonder dat God mij Hem laat vinden in deze goddeloze wereld, en geen minuut te laat volgens mij. De wereld is nog lang niet uitgeruzied.
Half maart begint mijn opleiding tot vleermuis, huismus en gierzwaluwonderzoeker. Daar kijk ik errug naar uit. Het is een intensieve opleiding, zowel theorie als praktijk, alleen dat is al zo tof om te gaan doen, mijn 56ste levensjaar begint hartstikke goed! Met tegen die tijd hoop ik nieuwe selfies…
Één reactie op “1 maart 2024, mijn verjaar maand.”
Gierzwaluw, martinet in het Frans. Die zie je hier veel, vooral bij het vallen van de avond. Dan vliegen ze als straaljagertjes rond op een hoogte die afhankelijk is van waar de vliegjes en muggetjes te vinden zijn. Iemand vertelde mij dolle weetjes over die vogeltjes. Dat ze dagen, weken lang heel hoog in de lucht kunnen blijven. Dat ze niet kunnen opvliegen als ze op een vlak stuk grond zijn terecht gekomen, te lange vleuges…
De natuur is één grote verwondering….