Gisterenavond zijn we met een klein groepje op vleermuizenjacht geweest. Althans dat hoopten we. Les nummer 1 in het “hoe leeft een vleermuis” boekje: Vleermuizen hebben niets met kou. En koud was het, bitterkoud. Ik ga ervan uit dat het overal koud was maar zelf was ik in Fryslan en geloof me daar is het altijd een graad of 3/4 kouder. Het waait ook altijd harder in Fryslan, alleen de tijd gaat er iets langzamer, gek is dat.
Maar ondanks de kou was de avond toch een succes, vlak voor zonsondergang, net voordat het pikkedonker was, kwamen er toch nog vleermuizen naar buiten. Om ff een paar vliegjes naar binnen te proppen, met een net woord, om te foerageren. En omdat ze, vanwege de kou, dichtbij hun nesten bleven hebben we zelfs uitvliegers gezien en dat is belangrijk! De bedoeling is dat wij gaan achterhalen waar de vleermuizen nesten als we gaan vleermuis spotten en dan moet je ze dus uit hun nesten zien vliegen. En dat is gelukt, erg mooi gezicht. Dat foerageren kan je niet zien maar wel horen via de batdetector. Het geluid van een vleermuis die een vliegje of mugje vangt klinkt net als het vangen van een vlieg met zo’n elektrische vliegenmepper. even hoor je zo’n knetterend, spetterend, geratel en dan stilte, de vlieg is niet meer.
Er gaat een hele nieuwe wereld voor me open, en het is erg leuk om die wereld te leren kennen. Ben erg benieuwd wat ik deze zomer allemaal ga meemaken Je hebt sowieso al veel bekijks als je met je gele, fluorizerende vleermuishesje, starend naar een batdetector, door een woonwijk loopt. Mensen staan voor de ramen, hondenuitlaters spreken je aan, ik verwacht spannende avonturen! Het moet alleen wat warmer worden, het vleermuisonderzoekers protocol vereist >12 graden. Daar zitten we nog lang niet, die vermaledijde opwarming van de aarde ook….
