Heb net mijn laatste praktijkles gevolgd. We hebben zwermende vleermuizen gezien, invliegers gespot en sociale vleermuispraatjes opgenomen. Het was een productieve ochtend ondanks het mottende weer. Ik zou nu klaar moeten zijn om alleen op pad te gaan, nou zo voelt het nog niet helemaal.
Niet dat ik er geen vertrouwen in heb, verre van dat, het gaat vast goedkomen maar nog een beetje oefenen kan geen kwaad. Professioneel vleermuisspotter kan ik bijna op mijn CV zetten, wie had dat gedacht…
Of ik dit baantje lang kan uitoefenen is nog maar de vraag. Gisterenavond vond ik een lang artikel in het ad over een nieuwe manier om huizen te controleren op vleermuizen. Want laten we eerlijk zijn, tis natuurlijk een ramp als je wilt verbouwen en het vermoeden is er dat er vleermuizen zijn. Dan moet je mij, en mijn collega’s, een paar maanden inhuren om dat te controleren, en dat kost bakken vol met geld, daar zit je niet op te wachten als je aan het verbouwen bent. Dus zijn intelligente mensen al een tijdje bezig om slimmere manieren te vinden om te controleren of er vleermuizen in een huis zitten, en die hebben ze waarschijnlijk gevonden. Nou gaat het nog wel een tijdje duren voordat die nieuwe methode helemaal is goedgekeurd en geaccepteerd is door de ‘bescherm de vleermuis’ verenigingen maar dat er gewerkt wordt aan een handigere methode om die beestjes te determineren dat is duidelijk en begrijpelijk!
Nu weer terug naar Hengelo, laatste dagen samen met Linn in ons chaletje. Dat gaat wennen worden als Linn weg is, man, wat zal ik haar gaan missen. Maar wat een geweldige tijd hebben we gehad! Wat een avonturen en belevenissen. Ik heb weer iets om met veel plezier op terug te kijken, ik ben een gezegend mens. Dank U Heer.
