Zo sprak de woordvoerder van het Kremlin, Maria heet ze, laatst over Johan en Cornelis de Wit, wie kent ze nog? En hoe wij, het Nederlandse volk, de beide mannen hebben opgegeten.
Ze deed dit naar aanleiding van uitspraken van tutti frutti. Maar dat is dan ook wel het enige wat er leuk aan is. Nederland en onze oorlogszuchtige kabinetsleden kom je vaak tegen in het Russische journaille. Waar steeds meer westerse landen een beetje afhaken en door hebben dat de oorlog is verloren gaan wij tekeer als nooit tevoren. Dat Rotterdam bovenaan het lijstje staat schijnt brekelmans, schoof en tutti frutti niet de deren.
Het lijkt wel of niemand in het westen beseft dat oorlog ook deze kant op kan komen. Dat Europa niet gevrijwaard is van bommen en granaten vanuit welk land dan ook. Is tachtig jaar leven in vrijheid genoeg? Zijn we het zo vanzelfsprekend gaan vinden dat we er niet meer zuinig op hoeven te zijn? Waar blijven de massale vredes demonstraties wereldwijd? Of ben ik gewoon te oud, een fossiel product uit de zeventig en tachtiger jaren…