Koert Krouwel

En of ik er weer aan wil wennen is maar de vraag. Zal eerlijk zijn, nee dat wil ik niet. Als het moet dan moet het maar wonen in de stad is niet, meer, mijn ding. Het is gezellig hoor, ik heb vaak aanspraak als ik met Sam, op mijn klompen, door de de stad loop. Maar Sam aan een lijntje is geen gezicht, en dat moet wel in de stad…

Het wonen op een boot bevalt mij eigenlijk het beste, maar dan moet je er ook in de winter op kunnen verblijven. Daarnaast is een motor die het doet ook wel handig. Dat is het mooie van het wonen op een boot, dat je ermee kan varen. Want ik blijf dromen van een reisje over de Donau. Lekker dobberen richting de Zwarte Zee, wat een avontuur!

Ach dromen, ik ben er een meester in! Dagdromen dan, ’s nachts slaap ik. Ik ben bezig met een nieuw baantje wat met varen te maken heeft, het water trekt en ik kan er vast een hoop leren, maar daarover later meer. Een mens  moet bezig blijven in deze onzekere tijden. Niet te serieus maar gewoon een beetje aanrommelen. Morgen weer een nieuwe dag!

Althans volgens de Trump. Kheb een beetje het idee dat hij de enige is die dat zo voelt maar ik vergis me wel vaker. Het zou wat zijn zeg, een echte bevrijdingsdag, ik wacht er al een tijdje op, maar ben bang dat het nog wel ff gaat duren.

Bevrijden waarvan dan Koertje? Want dat is wel een goeie! De Franse Revolutie zorgde ervoor dat de guillotine populair werd maar heeft het, verder, iets veranderd in Frankrijk? Neuh, volgens mij helemaal niets. Er werden een paar poppetjes verwisseld maar that’s it. En wat denk je dat er hier veranderd als de Brusselse poppenkast wordt ontmaskerd? Een hoop ellende en armoede maar verder? Helemaal niets, de meeste mensen gaan gewoon weer opzoek naar een nieuwe leider die ze een hoop bullshit beloofd, dat gebeurt nu al.

Afgelopen weekend zag ik een vader, ontzettend veel lol hebben, met zijn dochtertje, van een jaar of drie, die op zijn schouders zat. Het meisje maakte wilde bewegingen om haar vader uit te leggen wat ze allemaal wel niet zag daar hoog op zijn schouders. Dat ze zou kunnen vallen kwam niet in haar op, haar vader zorgde daar wel voor. Volledig vertrouwen, dat had het meisje in haar vader.

‘Sta op, en herinner jezelf’. Volgens mij gaat dat over hoe je ooit volledig durfde te vertrouwen. En volgens mij ligt daar de sleutel. Als ik oude teksten lees, of kinderen op de schouders van hun vader zie zitten, herinner ik mij dat. Dat gevoel dat je hebt als driejarig kind op de schouders van je Vader, machtig mooi…

Ooit begon de revolutie in Frankrijk, waarom niet nog een keer? Denken ze echt dat ze hier mee wegkomen? Waarschijnlijk wel, en wie weet hebben ze gelijk.

Ik wilde het een keer hebben over het elimineren van hooggeplaatste personen door de Amerikanen en Israëlieten in Yemen, Libanon, Iran, Irak, Gaza en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook de Oekraïners doen mee aan dit fenomeen. Het gericht afmaken van mensen die je in de weg zitten is algemeen geaccepteerd in onze westerse beschaving. Dat ik dit nog mag meemaken!

Tis ook niet dat het stiekem gebeurt, je bombardeert gewoon alles plat voor het oog van de wereld en dat is het dan, wie doet mij wat? Nergens vragen in het journaille of dat nou wel zo ethisch is, we drinken een glas, doen een plas, en alles blijft zoals het was.

En als ik er met mensen over praat, wil iedereen het wel anders, maar er iets voor over hebben, er een offer voor brengen, er iets voor laten? Vergeet het maar. We zijn het punt ‘No Return’ allang voorbij. De afgrond is niet meer te vermijden. Zo zonde, we hebben een kans gehad om het anders te gaan doen. Wij, mijn generatie, en een paar daarboven,  hadden kunnen kiezen voor een betere samenleving. Maar we zijn verworden tot egoïstische, omgekochte, consumerende zombie’s, tis niet anders…

Wattenstaafjes, onvindbaar. Onderbroeken, ik heb er al niet zoveel, weg. Éen van mijn waterflessen, foetsie. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Probleem is dat ik ze waarschijnlijk pas weer vind als ik ga verhuizen, das meestal zo.

Het lastigste is dat ik mijn sokken niet kan vinden. Sinterklaasje spelen zonder sokken is lastig. Ik ga op zoek naar sokken, daarom vandaag een kort stukkie. Morgen wil ik het eens hebben over hoe democratisch wij, als hoeders van de wereldvrede, onze vijanden uitschakelen. Fijne dag!

Denk je dat je niets hebt, maar ben toch al weer twee volle auto’s verder, en tis nog niet leeg. Al schiet het wel op, gelukkig.

Voor Sam is het ook elke keer weer stressen. We zijn zonet even uit geweest, op onze nieuwe plek, en hij plast zich dan een ongeluk. Overal nieuwe luchtjes waar hij natuurlijk, weer, overheen moet zeiken, waar haalt tie het vandaan? Zwerven is een stressvol bestaan voor een hond.

Het is wel heel anders, de afgelopen vijf jaar verbleven we, meestal, op afgelegen plaatsen midden in de natuur. Nu zitten we midden in de bebouwde kom, das een andere beleving. Misschien wel eens goed voor mij, een beetje hersocialiseren. Gisteren ging het goed! Ik had sjans met 5 oudere dames hier in het café naast de deur. Ze zagen dat ik Wordfeud aan het spelen was, en toen was het ijs gebroken. Ja, hersocialiseren, das een goeie🤠

Het sinterklaasje spelen heeft wat scheurtjes opgelopen. Kijk, het is natuurlijk volstrekte waanzin dat er tig busjes met één of twee pakketjes voor al die kleine dorpjes door Nederland rijden. Volstrekt absurd dat wij vinden dat dat normaal is, dat we ervoor betalen, dus is het goed. Ik praat echt geen poep als ik hier opschrijf dat mensen zover gaan dat ze een opgeblazen ballon laten bezorgen, schiet mij maar lek.

En zo had ik gisteren een doos waarin houtblokken voor de openhaard zaten. Een kartonnen doos met dikke houtblokken van een kilo of 25. Dat gaat niet zo goed samen en dat probeerde ik de beste man uit te leggen, maar dat is nog onmogelijker, dat gaat niet, dat willen mensen niet horen, ik heb het besteld, ervoor betaald dus moet het kunnen. Maar lieve mensen, hoe dan?

En zo stond ik voor een groot hek met camera en intercom. Ik heb een hekel aan hekken, vooral elektronische hekken. Dan druk je op zo’n bel en weet je dat je meteen vol in beeld bent via de camera, en dan hoor je een paar minuten niets maar dan komt zo’n trotse eigenaresse met een grote glimlach op je afgelopen, waarom? Waarom niet gewoon ff het hek open via de buzzer zodat ik dat pakje voor de deur kan leggen. Maar nee, dat mens vind niet alleen dat ze mag consumeren, maar wil ook de bezorger nog even lastig vallen. En zo heb ik op mijn verjaardag twee officiële klachten binnengekregen. Das nog eens een mooi cadeau!

Mijn 57ste levensjaar ligt voor me, ik neem er nog een kopje thee op. Sam heeft me vanmorgen al een dikke knuffel gegeven, mijn dag kan niet meer stuk! Het gaat ook errug mooi weer worden heb ik begrepen, nou kom maar op. Alles staat klaar om het jaar goed te beginnen.

Eergisteren reed een verwarde man, in Berlijn, weer eens op een menigte in en gisteren stak een verwarde man, per ongeluk, weer wat mensen neer in Amsterdam. Het barst van de verwarde mannen in Europa, meestal van een bepaalde geloofsovertuiging, zou het wat met elkaar te maken hebben?

Gisteren mocht ik twee stellingkasten afleveren bij Jan, hij had ze gekocht bij een bedrijf in Lemmer. Daar had Jan gewoond, wel 15 jaar vertelde hij mij. Nu woonde hij alweer 18 jaar in Groningen waar hij heen was verhuisd vanuit Limburg, ze wilden dat hij als Noorderling Limburgs ging leren, nou, geen haar op zijn hoofd! Ik had daar wel een paar uur Jan’s verhaal aan kunnen horen, Jan is een beetje verward, vriendelijk verward.

Ik kan het over het algemeen goed vinden met verwarde mensen, ik zie er zelf ook wel een beetje verward uit. Erger nog, ik voel me vaak verward als ik naar de wereld kijk. Kheb ook een zwak voor verwarde mensen, je kan er vaak meer mee lachen dan met mensen die zeggen dat ze niet verward zijn. Wie weet kom ik vandaag nog een paar verwarde mensen tegen, gezellig!!

Het zijn ook drukke dagen, je moet jezelf wat gunnen. De Trump zit er nu al ruim twee maanden maar die heeft nog niet de moeite genomen om haar te ontvangen. Bij de Poetin hoeft ze ook niet aan te schuiven, ik denk niet dat hij weet wie ze is. Het enige wat het kan doen is zichzelf geld toe schuiven, dat is sowieso alles wat Europa doet, met geld schuiven…

Want je kan wel 300 of 500 of 800 miljard laten printen maar hoe ga je daar wapens van maken? Een wapenindustrie heeft twee belangrijke ingrediënten nodig, constante stroom en veel ijzererts, beide moeten wij inkopen, hoe dan? Bij wie dan?

Kan iemand zich nog de miljarden herinneren die wij vorig jaar uitgaven om bommen en granaten aan te schaffen? Het was een ideetje van, volgens mij, de Tsjechische president. We gaan 1 miljoen bommen en granaten op de wereldmarkt inkopen en geven die aan de Oekraïners. Het zijn er 350.000 geworden waarvan meer dan de helft het niet deed. Maar gelukkig is dat geen nieuws, maakt niet uit, we drukken gewoon nog wat meer geld bij en vertellen de Europeanen dat het hartstikke goed gaat met de economie. Geef ze brood en spelen, er is geen reet veranderd.

Maar goed, ik loop al vijf jaar te roepen dat dit zo niet door kan gaan maar het gaat gewoon door. Niets of niemand houd ze tegen dus waarom ook niet. Kan ik wel lopen mopperen vanuit de krochten van onze samenleving maar niemand cares. Ik ga weer sinterklaasje spelen, zin an!

Pro-palestina demonstranten worden thuis opgezocht. Terwijl op dit moment, een Pro-nederland boer, alweer een paar maanden in de gevangenis zit. Daar horen we niets over, niets, nada, noppes.

Zelf heb ik ook een nachtje in een cel mogen doorbrengen vanwege het niet dragen van een mondvod, kheb geen hoernalist gezien. En dat, terwijl ik door negen politieagenten uit mijn toenmalige campertje werd getrokken. Negen politieagenten, met mondvod, en vijf politieauto’s.

Mark Rood heet de boer, via registratienummer 12165382, PI Zwolle, Postbus 40033, 8004 DA, Zwolle kunnen we hem een kaartje sturen. Mark zit daar omdat hij weigert om zijn bedrijf naar de klote te laten gaan, omwille van totaal absurde regels. Zoiets als een mondvod opdoen voor een niet bestaand virus, daarom zit hij vast. Niet dat dat zijn bedrijf helpt, vastzitten.

Kots en kots misselijk wordt ik ervan, maar dat is ook de bedoeling. Beter is het om gewoon een kaartje te sturen naar Mark, een onbekende Pro-nederlandse boer, daar zijn er niet zoveel van…

Tja, dat kan je het beste doen als je gaat verhuizen, weg met die zooi. Wat moet ik er anders mee? Kan het niet meezeulen, maar het blijft fascinerend hoeveel zooi een mens kan verzamelen in korte tijd. Gelukkig is Linn er niet, die is niet zo van het weg doen. Ik kan mijn gang gaan. Hoppa…

Ik probeer ook wat zooi te verkopen via MP maar daar ben ik niet goed in. Dat gezeur van die mensen, verschrikkelijk. Zet je er neer, bieden vanaf €25 en wat krijg je voor vraag? Wat is uw minimum prijs? Daar kan ik dus niet zo goed tegen en dan antwoord ik, ‘kunt u niet lezen? u mag bieden vanaf €25, als u 250 euries bied is tie van u.’ En wat denk je? Dan zijn ze boos…

Waar ik weer naar op zoek moet zijn korte broeken en andere zomerkleren. Er gaat niets boven rondlopen in een korte broek. Wat dat betreft ben ik wel jaloers op Sam hoor, die hoeft zich nooit te bekommeren op wat hij aan moet doen. Heerlijk lijkt me dat. Verder is het een slow Newsweek, we rommelen lekker richting WW3. Geweldig hoe alles en iedereen op de mainstream kanalen voor het oprichten van een groot leger is en op de alternatieve kanalen tegen, het lijkt wel afgesproken. Voor of tegen, zwart of wit, er is geen midden, geen grijs. Maar ik ga het er vandaag niet over hebben, ik moet zooi opruimen. Heb een mooie dag!