Twijfels kids, angst was er nog niet. Een jaar of 8 geleden begon het. Twijfel over of wat ik deed zin had. Of het verkopen van hard of software aan de ING’s en ASML’s van deze wereld nut heeft. Je verdient er als je het goed doet, en er geen crisis is, een hele goede boterham mee. In die zin heeft het dus zin. En de vele dure cursussen en trainingen die je moet volgen om oa Customer Satisfaction te realiseren doen je ook echt geloven dat het belangrijk werk is.
Ik heb zoals jullie weten 1 probleempje, ik heb echt totaal geen verstand van computers. Als ik excel open breekt het angstzweet me uit. Puur door mijn gave een ouwe prostitué te kunnen laten geloven dat de mijne van goud is, heb ik er een kleine 20 jaar in gewerkt. Mijn geluk was dat het hoofd Automatisering of de CIO vaak een manager was, geen techneut. Als ik een techneut voor me had viel ik door de mand. Ik sprak dan ook niet veel over techniek, maar meer over het bedrijf, over zijn auto of de kinderen. Wijntje erbij, klein lunchje in Ouderkerk, voor je het weet is de dag voorbij. En dan kom je bij de tweede fles wijn tot de kern hè, hij twijfelt ook.
Hoe kan een systeem wat alleen maar gebaseerd is op meer meer meer stand houden? Is groei belangrijker dan leven? Vragen die het zo heerlijk doen bij een tweede fles!
