“Dus jij hebt helemaal geen verstand van medicijnen of vaccins.” “Als ik die prikken niet had gehad was het heel anders met me afgelopen!” En wat denken jullie van: “ Ik heb wel bewondering voor rutte. Hij is zo gewoon gebleven. Rijd gewoon op een fiets en heeft helemaal geen kapsones.” Mag ik dan afhaken? Mag ik dan mijn geduld verliezen? Mag ik iemand dan dom noemen?
Om mij heen vonden ze van niet, persoonlijk denk ik later ook van, waarom? Maar op dat moment gaat bij mij ff het licht uit. Het maakt echt geen reet uit waar je het over hebt, Oekraïne, China, de inflatie, covid, die heks van een kaag, klimaat, dat hele woke gebeuren of wat dan ook, deze vrouw herhaalt wat de televaag, jinek, hoekstra of op1 haar heeft doen geloven. Niets in haar wantrouwt msm of de politiek. Das toch ongelooflijk? Daar ben je dan 77 voor geworden!
Ze vergeleek me met de profeet Jonas. Waarschijnlijk kennen jullie hem alleen maar van het liedje. “Toen Jonas in de walvis zat van je 1, 2 3, hatsjie!” Jonas was een profeet die probeerde zijn lot te ontlopen door een verkeerde boot te nemen. God had hem opdracht gegeven zijn woord te verkondigen in Nineve, een goddeloze stad aan de andere kant van de zee. Jonas nam een boot die precies de andere kant op voer, hij had niet zo’n zin om Gods opdracht uit te voeren. God zorgde daarop voor een storm en Jonas begreep dat hij de oorzaak was van die storm. Ipv zich te verschuilen gaf hij de bemanning opdracht hem overboord te zetten. Als ze dat zouden doen dan zou de storm gaan liggen, zei hij tegen de mannen. Aarzelend deden ze wat hij zei, als ze het niet deden zouden ze sws allemaal vergaan. En wat denken jullie! Zodra hij in het water lag en wegdreef van de boot stopte de storm. En toen werd Jonas opgeslokt door de walvis en schreef hij dat liedje.
Daar had hij dan ook 3 dagen voor. Zolang zat hij in die vis. Toen de vis hem uitpoepte leefde hij nog en issie alsnog naar Nineve gegaan. Daar heeft hij 3 dagen lopen prediken dat de stad zou vergaan als de mensen zich niet zouden bekeren. De koning van de stad geloofde hem en riep de bewoners van de stad op zich te bekeren waarop God besloot de stad te sparen. Dit zwaar tegen de zin van Jonas die boven op een berg was gaan zitten om de vernietiging van de stad goed te kunnen bekijken. Hij zat eerste rang met een zak popcorn en er gebeurde maar niets. Daar baalde Jonas van, en dat liet tie God ook weten. “Maak mij maar dood” zei hij tegen God, “ik kan me nu nergens meer vertonen.” “Kheb 3 dagen lopen roepen dat alles zou vergaan en er gebeurt helemaal niets.”
Jaaaaahaaaa daar issie! Lijk ik op Jonas? Ik loop tenslotte al bijna 2,5 jaar te roepen dat de wereld aan het vergaan is. Ben ik bang voor gezichtsverlies? Word ik daarom boos? Het Evangelie van Jonas eindigt met een vraag, deze wordt niet beantwoord in de bijbel. Het is een vraag die ik ter harte moet nemen in volgende gesprekken met mensen die volstrekt het verschil niet weten tussen hun rechterhand en hun linker. Het is een vraag van God aan Jonas. Deze vraag is: “Zijt gij terecht in toorn ontbrand?”
