Hoe de tweedeling, bewust, door een klein groepje ‘mensen’ erdoor wordt gedrukt. En vooral hoe de meerderheid zich, omdat ze bang zijn te verliezen wat ze denken te hebben, laat meeslepen. Hier in Europa gebeurt overigens hetzelfde, alleen lopen we zoals altijd een paar maanden achter op de Yankees.
Wat voor mij echt ‘mindblowing’ is, is de verheerlijking van oorlog in de media. Hieronder, dagblad trouw, een fucking verzetskrant, hoe dan? Ze produceren helden in een poel des doods. Zaadjes worden gepland waarna ze met angst en geweld worden grootgebracht. Niets gedijt zo goed in een samenleving als angst. Er zijn mensen die er op floreren, die standvastig kiezen voor één kant omdat ze zeker weten dat daar de oplossing vandaan komt. Komt de oplossing ooit van één kant?
Tis weer eens een lastig stukkie, ik probeer iets op te schrijven waar ik zelf nog niet uit ben. Of nee, dat is het niet, ik ben er wel uit maar kan het nog niet vastpakken. Ben al weer 2 uur bezig met dit stukkie, het schiet niet op. Ik probeer iets op te schrijven over verdeling en hoe er voor iedereen op dit moment wel iets is waarmee je het niet eens kan zijn met een ander. En hoe dat bewust is gecreëerd en in stand wordt gehouden. En dat ik daar wat aan wil doen. Samen met de Fryske Filosoof.
