Misschien moet ik het anders zeggen, leven en werken in Frankrijk heeft zo zijn uitdagingen. Als je een keuken runt en zo’n 80 tot 100 couverts per dag moet serveren dan is het fijn als je bestellingen kloppen. Dat als je 30 sparerîbs bestelt je er ook 30 krijgt. Helaas, das nog nooit gelukt. Je mag blij zijn als je er 20 krijgt, of 13 of ze staan in de file en besluiten om om te draaien en die dag niet te komen. Dan kan je zeggen dat dat wel wat heeft, dat het gewoon anders is , ‘go with the flow’, sorry tis gewoon k..!
In NL is afspraak afspraak, dat werkt hier niet en niemand die er echt mee zit. Als je er wat van zegt heb je nog kans dat ze zeggen “dan leveren we toch gewoon niet meer?” Je moet eigenlijk dankbaar zijn dat ze komen. Raar hé, althans voor mij is het raar, ik moet soms echt op mijn tong bijten om me rustig te houden.
Wat denken jullie, als ik daar op mijn niveau al last van heb, van die onverschillige manier van werken hier in het zuiden, hoe zal dat dan zijn met afspraken die we op Europees niveau maken? Wat ik laatst al zei een Italiaans gezin is rond de 6/7 x rijker dan een gemiddeld Nederlands gezin en toch gaat er geld vanuit ons land naar Italië. Ik las dat ze daarvan nu op vakantie mogen, in eigen land! Olé!
