Volgens God is hij al oud en stram. Duizenden mensen moet hij in de ban hebben gedaan, of met het scherpst van zijn zwaard hebben aangeraakt. Israël is ondertussen voor een groot gedeelte veroverd en verdeeld. Ik heb een atlas op de kop kunnen tikken waarin ik probeer te achterhalen over welke gebieden er gesproken wordt in de bijbel. Zo wordt Gaza al genoemd. En natuurlijk de Jordaan, Libanon, Hebron en Jeruzalem. Op die manier weet ik een beetje wie waar komt te wonen en wie waar wordt afgeslacht, het moeten er miljoenen zijn.
Ik ben ervan overtuigd dat ik een jaar of 15/20 geleden veel heftiger over al die wreedheden zou vallen dan nu. Maar nu weet ik dat er niet veel is veranderd, de wreedheden worden alleen wat beter verborgen. En niet iedereen hoeft zich ermee te bemoeien, das ook een dingetje. Het straffen van een zondaar of van de vijand was een gezamenlijk iets in de tijd van Jozua, nu gebeurt het heimelijk, stiekem, wij krijgen alleen te zien wat ons een goed gevoel geeft.
Het gaat in de bijbel om verantwoordelijkheid nemen voor elkaar. Of het nu gaat om straffen of feesten het is altijd een collectieve bezigheid. De hele vergadering der Israëlieten werd bij een steniging of brandoffer bij elkaar geroepen om het samen te ondergaan. Als er land veroverd moet worden vechten alle stammen als 1 man. Samen fixen ze het wel, samen met God.
Wij zorgen voor onszelf, en God voor ons allen, mijn moeder zei dat vaak. ‘Ieder voor zich en God voor ons allen‘ was een gevleugelde uitspraak van haar. Daar ergens ligt de oplossing, dat roep ik al een tijdje. Je leeft niet voor jezelf maar voor je naaste, daar zit het geluk alleen wordt ons dat niet meer verteld. Jeetje wat een zin weer, laat ik daar maar ff op gaan kauwen, kheb ook honger. Fijne dag🤠
