Dichte grijze mist hangt over het meer. Lekker! Van mij hoeft tie niet meer zo groot te zijn. Ik ben tevreden in mijn kleine wereldje, in mijn bootje samen met Sam. Meer heb ik niet nodig.
Af en toe een goed gesprek is wel fijn, maar niet altijd even makkelijk helaas. Hoe leg je mensen uit dat alles een illusie is? Dat ze afgeleid worden van het mooiste wat er te vinden is op aarde, liefde.
Liefde in dat hele kleine wereldje. Voor die momenten dat je intens gelukkig bent met niets. Sam kan dat goed. Een stok waar hij eerst gewoon langsloopt wordt het belangrijkste object in de wereld zodra ik hem opraap. Al zijn focus is dan gericht op die ene stok. Niets is belangrijker, die stok is het middelpunt van de aarde. Totdat tie hem kapot heeft gebeten, dan gaan we weer naar de volgende stok.
Het maakt geen reet uit hoe de volgende stok eruit ziet. Die hoeft niet groter te zijn of mooier. Niet duurder, beter of interessanter. Een stukkie riet is al genoeg om hem enthousiast te maken. Het gaat niet om de stok maar om wat we ermee gaan doen, leuke dingen!
Sam heeft heel weinig nodig om gelukkig te zijn. Mij voor de gek houden, daar wordt tie ontzettend gelukkig van! Gisteren liep hij op het eilandje rond met een tennisbal. Die heeft hij ergens gevonden want ik hou er niet zo van. Hij bijt alles kapot en dan krijgt hij al die zooi in zijn buik. Maar goed, hij is er zo blij mee, voor deze x. Ik was aan het koken op de boot en hoorde op een gegeven moment geblaf en gepiep. Sam liep zenuwachtig langs het water en keek mij aan en dan weer naar het water. “Is je bal in het water gevallen?” Riep ik, “Ik kom je redden!” Ik zette mijn prutje ff op laag en liep naar Sam toe. Net voor ik er was dook hij naar beneden, pakte de bal uit het water en liep hij kwispelend weg. Kijk, daar wordt ik gelukkig van, en Sam ook.🤠
