Het was in Milaan, waar ik liftend was aangekomen. -Ik zal ff uitleggen, liften is dat je langs de weg staat met je duim omhoog en dan stoppen vreemde mensen met een auto en dan mag je meerijden, voor niets! Een erg leuke, leerzame en economisch voordelige manier van reizen die helaas verdwenen is.- Ik voelde me niet goed, was ziek, arm en eenzaam, ik besloot mijn moeder te bellen. Mam was duidelijk: “goh wat vervelend voor je! Dan moet je maar terug liften lieverd” daar kon ik geen hulp verwachten.
Ik was afgezet bij het station van Milaan een immens gebouw vol met mensen uit alle windstreken. Natuurlijk hoorde je de Amerikanen er boven uit. Amerikanen reizen niet maar die ‘doen’ het, “yesterday we did Amsterdam, tomorrow we do Rome”. Ik ging in een hoekje zitten en toen kwam John binnen. Fles wijn in de hand, warrige haren en hij riep: “I’m The biggest Rock & Roll star in the world!” En ik riep: “Yes You are”. Vraag me niet waarom, ik weet het niet. John keek me aan, ging naast me zitten en zei, “you look a bit sick my friend, you’re allright? John heeft me na een lang gesprek over zijn leven, hij was al een jaar of 30 zwerver, in een taxi gezet die me naar een jeugdhotel bracht.
Waar ben je John? Ik heb je nodig.
