Categorieën
Geen categorie

16 november 2020 Nog steeds lieverds, heb ik als ik het moeilijk heb de neiging mijn handen in elkaar te vouwen en tot God te bidden.

Dat krijg ik er niet uit, zo heftig is dat in mij geramd tijdens mijn jonge jaren. Tussen je 2de en je 12de bouw je je referentiekader op, wat is goed of kwaad, wat is normaal of niet normaal, wat is lekker en wat niet? Ik vraag me nu al maanden af, wat doet het met je om te worden gedragen door een gemuilkorfde moeder? Wat doet het met je als je mondkapjes dragende moeder midden op straat zegt: ‘om deze meneer lopen we met een grote boog heen, want je weet nooit of hij Corona heeft.’ Ik huil om de kids die nu die leeftijd hebben.
Nu is religie onder de tegenstanders van de maatregelen wel populair. Er zitten verdomd veel lichtwerkers, Boeddha’s, apostelen, waarzeggers, of hoe ze zichzelf ook allemaal noemen onder de mensen die het niet eens zijn met de maatregelen. Einde der tijden mensen zien hun kansen schoon en menig apostel staat op om zijn waarheid te verkondigen. Das voor mij dus wel weer lastig. Zodra iemand tegen mij zegt dat ik diep in mijzelf moet gaan om daar het goddelijke te ontmoeten heb ik een teiltje nodig. Wil best ergens diep in maar dat heeft niets met religie te maken.
Tis wel komisch een ongelovige onheilsprofeet op zoek naar zijn Utopia!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *