Hij haakte het woord inclusiviteit aan het verhaal van Ruth, een kort verhaal uit het oude testament. Ruth is de schoondochter van Naomi en besluit met haar schoonmoeder mee te gaan naar haar land na de dood van haar man. Ruth was een Moabitische, uit het land Moab waar Naomi met haar man, jaren daarvoor, naartoe waren gevlucht om de hongersnood in Bethlehem te ontvluchten. Nu was die hongersnood voorbij maar haar man en zonen waren ondertussen overleden dus had ze alleen nog maar haar schoondochters, Ruth besloot om haar te vergezellen naar Bethlehem.
De dominee las een paar alinea’s van het begin en een paar aan het eind. Ruth wordt daarin nogal op een voetstuk geplaatst vanwege haar trouw aan Naomi en haar vruchtbaarheid. Wat hij niet voorlas waren de volgende zinnen: ‘vraag me toch niet langer u te verlaten, en terug te gaan weg van u. Waar u gaat zal ik gaan, waar u slaapt zal ik slapen, uw volk is mijn volk, en uw God is mijn God.’
‘Uw volk is mijn volk en uw God is mijn God.’ dit zijn woorden van Ruth. Uw God is mijn God, nu heb ik gekookt voor asielzoekers geloof me, das niet helemaal hoe er gedacht wordt over het inburgeren in Nederland. En ik vind het triest dat het verhaal van Ruth misbruikt wordt om het asiel schandaal, wat zich in het westen afspeelt, goed te praten. Om een verzonnen probleem, als inclusiviteit, daaraan op te hangen, verschrikkelijk dat een dominee daar aan mee doet.
Jammer! Ik was al een keer eerder in die kerk geweest en toen preekte er een heel jonge vrouw, dat was een prachtige dienst. Dit keer was het een bange man van mijn leeftijd. Een kennis van mij, van 31, schreef mij gisteren dat mijn generatie te ver heen is, misschien heeft hij wel gelijk…
