Ik had al een melding gekregen dat ik het pakket in een grijze kist mocht zetten die daar een eindje vandaan stond. Ik zette het pakket naast de kist, want hij paste er niet in, toen de deur openging. “Zet ‘m maar hier binnen” zei de vrouw in de deuropening. “Nou” zei ik, “misschien kan u dat zelf doen?”
“Het zijn er toch wel twee hé!” riep de man. “Ik heb er twee nodig.” Ik kijk de man glazig aan, “hoe bedoelt u twee?” “Ik heb er twee besteld en je hebt maar één pakket bij je, zitten er wel twee in?”
Sinterklaasje spelen is best stressvol want je moet al die pakketjes op tijd hebben geleverd. Als je, zeg maar, 60 pakketjes moet rondbrengen en over elk pakketje één minuut langer doet dan gepland, kost je dat een uur. Dat is niet de bedoeling dus zit er wel enige druk achter. Dat heeft niet iedere consumerende zombie door, wat ook wel weer begrijpelijk is, maar de paar mensen die mijn stukkies lezen nu wel! Pakketjes bezorgers zijn de nieuwe helden! YEAHHHH
Één reactie op “31 januari 2025, gisteren liep ik met een groot, zwaar, pakket richting een deur.”
Ja Koert, aan alles zit wel ergens een negatief kantje. Elk voordeel heb zn nadeel.
Zet em op!