De afgelopen weken was ik niet alleen kids! Ik had Molly, Molly Huismuis. In het begin was ze een beetje schuchter maar na verloop van tijd werd ze steeds vrijer. Ze komt eigenlijk elke avond rond een uur of 8 wel ff een praatje maken waarna ze de kast in duikt om daar een hoop herrie te maken. Nou lieverds wij denken het zwaar te hebben geloof me tis niets vergeleken bij wat Molly meemaakt. Wat een wrede wereld is het toch. Jullie kennen die grijze kat van de buren hé, die altijd schuin door de tuin loopt, nou ik weet nu eindelijk waarom hij schuin door de tuin loopt. Hij is helemaal geen kat! Er gebeurt zoveel lieverds wat wij niet weten…. Die grijze is eigenlijk een door de Chinezen gemuteerde oude Engelse oma, maar daar kom ik later wel op terug.Molly is me zo dankbaar voor de rust in huis. Ons huis is haar Safe-haven, haar rustpunt haar oase in een woelige wereld. En dat gaat nu zo bruut en wreed verstoort worden! Kan wel janken. Ik heb het haar nog niet durven vertellen. Het voelt als verraad. Wat moet ik ook zeggen? Lieverd volgende week komt Moez, en Moez is een hele lieve poes. Ik zie nu al de blik in der ogen, verdriet, pijn, verraad, angst alles zal ik zien in die kleine ronde kraaloogjes van der. Ik zal het moeten vertellen, ik moet het vertellen, vertellen….
