Wouw heb een kater kids, man dat voelt goed. Gisterenavond fietste Mark langs, Mark komt uit de UK. Was al 6 weken door NL aan het fietsen. Vroeg of ik Engels sprak, hij had zo’n behoefte om even met iemand te praten. Ik was de vijfde persoon in die 6 weken waarmee hij contact had, de mensen durven niet. Mensen zijn bang, zelfs om te praten. 63% kids schijnt voor een kliklijn te zijn, man man..
Nog even terug over die twijfels want dat is de reden waarom ik hier lig en jullie daar. Bij mij ging de vraag steeds meer spelen of ik verantwoordelijk ben of niet. Ben ik verantwoordelijk voor andermans ellende omdat ik mijn ogen sluit? Ik probeer het met een klein voorbeeldje uit te leggen: Als je samen bent met vrienden en 1 van hun steelt een zak chips en jij zegt er niets van en eet mee, dan ben je net zo schuldig, toch? Ik heb jullie geleerd dat je dan net zo schuldig bent.
Als ik tank bij Shell (of een ander) dan vind ik dat ik schuldig ben aan het vervuilen van de wereld. Als ik gepelde Hollandse garnalen eet weet ik dat ze in Marokko zijn gepeld en in China verpakt om hier verkocht te worden. Het gaat helemaal nergens over, elk product wat we maken, elke dienst, of handeling is geoptimaliseerd voor meer winst en efficiëntie. Ten koste van de wereld en de mensen om ons heen
