Bijna het jaar rond geschreven. Moet eerlijk bekennen dat ik dat niet verwacht had toen ik begon. Dat ik dat vol zou houden. Maar ik kijk er elke ochtend weer naar uit. Neem me vaak wat voor in de avond om over te schrijven maar dat gebeurt eigenlijk nooit. Op zich jammer dat ik veel minder commentaar krijg nu ik van SM af ben. Maar het geeft ook rust. Ik was er best veel mee bezig. Probeerde de wereld te redden, mensen te overtuigen van wat ik denk dat er op dit moment gebeurt. Maar ze gaan het pas zien als het hun tijd is en voor velen zal dat te laat zijn.
Voor de boer en boerin waar ik gisteren mijn huifkar ophaalde gelukkig niet. De boer was in de boerderij geboren, 81 jaar geleden. Terwijl ik druk bezig was met het op de aanhangwagen zetten van de huifkar, ik bemoeide me dus niet met het gesprek, begon de boerin over een verpleegtehuis in Amersfoort waar 120 ouderen waren gevaccineerd met beide prikken. Meer dan de helft, rond de 80 had na de tweede prik Covid gekregen en ondertussen waren er van de 120 60 overleden. Zelf is ze binnenkort ook aan de beurt maar, met haar 83ste liet ze luid en duidelijk weten, dat ze dat nog wel eens wilde zien. Daarna schuifelde ze langzaam terug de oude boerderij in.
Ik kan dat verhaal niet verifiëren, of het waar is kan ik niet bewijzen, maar dat je door het vaccin meer kans hebt om Covid te krijgen is ondertussen wel duidelijk. Dat laten de cijfers in alle landen wel zien. Maar ach het is tenslotte maar een test, en we eten ons hele leven al frikandellen, niet zeuren, vaccineren.
Ik moet aan de klus! Er is een hoop werk te doen. Mijn nieuwe onderkomen heeft 25 jaar bij die boer onder een boom gestaan dus hier en daar vergt hij wat onderhoud. En daar ga ik best wat hulp bij nodig hebben. Vandaag schoonmaken, inventariseren, de schade opnemen en een plan de campagne maken. Het eerste hoofdstuk in mijn nieuwe avontuur is begonnen!
