Het gaat goed met Elanor en Frodo. Ik ben er elke dag maar er is 1 verschil met hiervoor, ik neem mijn tel niet meer mee als ik bij ze ben. Elke x neem ik me voor na de wandeling of de knuffel mijn tel ff te pakken maar dat vergeet ik dan natuurlijk weer.
Zonder telefoon is er veel meer connectie tussen E, F en moi. Elanor is veel aanhankelijker als ik mijn tel niet bij me heb. Ik heb me de afgelopen weken afgevraagd hoe dat komt en wat denk je? Een vriend van mij stuurde mij afgelopen week een video waarin een man met een lange baard verteld over zijn relatie met ezels. Over hun lange oren waarmee ze niet alleen horen wat wij zeggen maar vooral wat wij voelen en denken. Daar geloof ik in. Ik merk dat ze reageren op mijn gemoed. Dat ze reageren op hoe ik me voel en vooral op de snoepjes in mijn broekzak maar das weer wat anders.
Ik denk echt dat Elanor zo goed kan horen en zo gevoelig is dat een telefoon voor haar een stoorzender is. Frodo is nog niet zover, die dondert nog overal doorheen. Toch merk ik ook bij hem verschil. Zonder telefoon zijn we vrijer, is er geen tijd, geen afleiding. Kunnen we met zijn drieën lekker ezelen en genieten van elkaar, is dat niet waar het leven omdraait? Het is een mooi verhaal wat deze man met lange grijze baard verteld. Neem even 10 minuten de tijd. Bedankt Erik!
Één reactie op “14 juni 2021, ik moet mij verontschuldigen kids!”
Wat een prachtige vidéo! Hier in de buurt lopen ook wat ezels. Ik zal nog wat vaker een praatje met ze maken. Zonder mobieltje. Vroeger kon ik hinniken als een paard. De baard in de keel heeft daar een beetje een eind aan gemaakt, ik kan niet meer zo hoog. Maar zo nu een dan, als ik, alleen op mn fietsje, door wat verlaten land rijd (toehoorders zijn soms erg gênant), lukt het me om paarden met mn gehinnik aan te trekken. Zo leuk.