22 september 2021, zingen jullie nog wel eens samen lieverds?

Op school? Of met vrienden tijdens het chillen? Misschien gewoon ergens als je alleen op je fiets zit? Of onder de douche, das natuurlijk een klassieker. Zingen is goed voor je ben ik achter gekomen, vooral als je het samen doet. Beetje laat op je 53ste, maar goed. Beter laat dan nooit.

Vroeger zongen we veel, natuurlijk in de kerk, maar ook op school werd heel veel gezongen. Daarnaast zong ik veel als het donker was en ik ergens heen moest lopen of fietsen, maar dat was meer om mijn angst voor het donker te camoufleren. We hadden toen nog geen muziekdragers als walkman, iPod of telefoon, we moesten het doen met onze stem. Na veel te lang niet zingen kwam ik er gisterenavond weer achter wat een kracht er zit in samen zingen.

Claasje had me namelijk uitgenodigd een volle maan ceremonie bij te wonen. Met meer dan 20, voor mij, vooral onbekende mensen hebben we gezongen ter ere van Moeder Aarde, Pascha Mama. Rondom een vuurtje ondersteunden we elkaar in het vinden van innerlijke kracht, gaven we elkaar zonder te oordelen de moed om te laten gaan. Gedragen door de klanken van een eeuwenoud lied werd je meegenomen naar een wereld waarin onderscheid verdwijnt, waar mens weer mens mag zijn.

Wat heeft deze avond mij veel gegeven, en wat heb ik veel mogen achterlaten. Heerlijk! Ik heb een nieuwe hobby. Naast koken ga ik zingen, nee ik ga koken en zingen! En ik hoop dat jullie mee doen. Samen zingen verbind, samen eten verbind, samen huilen, lachen en het leven vieren verbind! Het is hoogste tijd…