2 november 2021, wat een avond lieverds!

Laat ik beginnen met Henk zijn gedicht:

Het is onmogelijk stil te wezen voor een papegaai als Henk. Toch proberen uit te leggen dat dat ook geldt voor mijn tegenpool. We kunnen elkaar plagen, opjagen en respecteren. Henk scheert zich alle dagen soms elektrisch maar ook nat. Deze man met lange haren, rare baard met mooie kinderen. Is geen ezel, hij krijgt met zijn scherpte en ook humor mij soms op de mat. Wil graag proosten op de knoert, heb begrepen nu de huiskok. Absoluut een fijn cadeau. Wil graag proosten op het leven maar ook op die mooie Koert.

Laat ik proberen daarop te antwoorden:

Opgevangen door engelen wankelt een man naar binnen. Grootspraak overstemt twijfels en angsten, liefde en warmte spreekt uit al zijn zinnen. Nog zoveel te doen maar door de tijd ingehaald. Even geremd om uitgebreid te leven. Nergens spijt, de waarheid is ingedaald. Het gaat nu om wat wij elkaar kunnen geven. Vanaf dag 1 was ironie onze beste kameraad. Misschien dat het soms tegen het ethische indruiste. Maar wat als een paal boven water staat, is dat onze paden zich niet voor niets kruisten. Diep in mij zit nu voor altijd gevangen, die grote kleine man. Zijn levenslessen doen mij verlangen naar wat dit leven nog meer brengen kan. Meer avonden samen lieve Henk, avonden vol poëzie, liederen en ons gebral. Is wat de toekomst ons ongetwijfeld brengen zal. Waar je ook heen gaat je blijft waar je bent, je zit in mijn hart, mooie vent.

Morgen zet ik hier het recept neer van de quiche met tamme kastanjes en zoete aardappel die we gisteren gegeten hebben. Het leven is mooi lieverds, maak er een topdag van!