1 december 2021, zo lieverds, ook november is zonder problemen voorbij gegaan.

Ik ben toch wel de slechtste waarzegger ooit! 2de jaar op rij dat ik voorspel dat alles in elkaar gaat storten maar het tegendeel is waar. Het gaat zelfs beter dan verwacht in ons k*tlandje. De staatsschuld valt hartstikke mee. En als je MSM een beetje bijhoud gaat het overal wel crescendo, nergens een vuiltje aan de lucht. Wat een bubbel…

Nu leef ikzelf ook in een bubbel hoor. Dat werd gisteren weer erg duidelijk. Wat is het toch een raar gevoel om geweigerd te worden in een winkel omdat je geen mondvod draagt. Om een man met een spatschermpje op tegen je te horen zeggen: “Kijk ik neem mijn verantwoordelijkheid, ik doe wat hugoootje zegt, ik bescherm jou door een stukkie plastic voor mijn snufferd te hangen en als jij dat niet doet dan mag jij niets bij mij kopen.” OK dat zei hij niet precies, maar van die strekking. Ik stond even perplex, dacht dat hij een grapje maakte. Maar de man was bloedserieus! Hij zag het als zijn taak om zijn denkvermogen uit te schakelen voor de volksgezondheid. Dat spatschermpje, en dan die triomfantelijke blik erbij. Ik kan er met mijn verstand niet bij.

Met dezelfde triomfantelijkheid heeft een juf op een lagere school een 11 jarige geweigerd om naar het toilet te gaan. Omdat zijn mondvod kapot was. Misschien klinkt het raar maar ik heb me de afgelopen nacht afgevraagd of ik wel genoeg doe. Meerdere generaties kinderen worden voor de rest van hun leven opgezadeld met trauma’s groter dan de Mount Everest. Is het niet mijn taak hier wat aan te doen? Ze te beschermen voor de krankzinnige tirannie van de NETTE mens. De VERANTWOORDELIJKE mens, de mens met een spatschermpje.

Er zijn, in mijn ogen, 2 manieren om te laten weten dat je het niet eens bent met wat er om ons heen gebeurt. Daarbij hoort niet demonstreren of in onlinegroepjes voor toetsenbord ridder spelen. Ook de nutteloze pogingen van veel individuen om via, de niet bestaande rechterlijke macht, hun gelijk te halen halen is onzinnig, het haalt niets uit. Nee, 2 manieren, de eerste is om er een eind aan te maken. De tweede is om er niet meer aan mee te doen. Meer zit er niet tussen, sorry.

Als je er een eind aan maakt zou ik het met een big bang doen. Jan Palach is al eens voorbij gekomen in mijn stukkies. In Tunesië heeft een man, nog niet zolang geleden, op dezelfde manier de Arabische lente doen ontstaan. Alleen ben ik daar te laf voor. En vind ik het leven nog veel te mooi! Ondanks de eeuwige regen, de spatschermpjes, hugoootje of een 280ste golf is het leven meer dan de moeite waard. Dat komt omdat ik voor manier 2 heb gekozen. NIET MEER MEEDOEN. En weet je er zijn steeds meer mensen die dat doen. En het leuke is dat dat allemaal hele toffe mensen zijn. Mensen die in staat zijn elkaar te ondersteunen, om verder te kijken. Om, laat ik het wat zweveriger maken, op een andere frequentie te leven. Of als ik het binnen het geloof hou, die open staan voor het ontvangen van Gods zegen.

Je ziet het in hun ogen, je voelt het als je elkaar omarmt. De energie die vrijkomt bij vrije niet bange, liefhebbende mensen is zo ontstellend groot dat hij je al het goede van ons samenzijn, van onze wereld, doet ervaren. In 1 omarming zit zoveel levenskracht, zoveel energie, probeer het eens! Zoek elkaar op, omarm elkaar, wees niet bang, we zijn er voor elkaar.