Er zit wel wat gefrustreerds in. Hij heeft het niet altijd even makkelijk gehad maar weet dat te compenseren met een overdosis aan liefde naar de baas. Vertrouwen daar gaat het om, die is wat vaak geschonden in de 2 jaar dat ze nu op deze aardkloot rondloopt. Nou wat dat betreft lijken we wel op elkaar.
Sam’s grootste hobby is om alles wat beweegt, vliegt, zwemt of rent achterna te zitten en dat levert vaak hilarische taferelen op. Zo jaagt ze graag eenden terug de sloot in, als ze lekker aan het zonnen zijn of een beetje lopen te drentelen langs de slootkant. Een paar dagen geleden was een eend niet snel genoeg en had Sam haar te pakken. Hij schrok zich helemaal de pletter want dat was niet de bedoeling! Het is de bedoeling dat ze het water invliegen en dat hij ze dan nog ff nakijkt. Eend en Sam stonden een seconde of 2 verstijft naar elkaar te kijken waarna Sam hard mijn kant oprende en de eend het water invloog. Hoe hard ik ook riep dat hij de eend mee moest nemen voor op de bbq, Sam was er duidelijk nog niet aan toe.
Gisteren zat Willie de Zwaan naast het pad, in de berm, lekker te genieten van het weer. Sam zag Willie zitten en sloop erop af. Willie verroerde zich niet, ik dacht die loopt wel langzaam het water in maar niets daarvan. Toen Sam tot een meter of 4 genaderd was stond Willie op, maakte zich heel groot en begon te blazen. Sam schrok zich een hoedje, sprong 2 meter naar achteren en vergat zelfs te blaffen. Een paar seconden rende hij zenuwachtig op een meter of 5 afstand van de blazende Willie heen en weer en toen droop hij al af. Daar was geen eer aan te behalen, Willie was duidelijk een maatje te groot.
Het grootste probleem is aan de riem of niet aan de riem. Ik ben natuurlijk niet de enige met een hond hier in de buurt. Veel van de honden baasjes laten hun hond gelukkig, net als ik, gewoon loslopen maar er zijn er ook een hoop die altijd aan de riem worden uitgelaten. En das, voor de honden vind ik, niet zo leuk. Sam vind andere honden natuurlijk geweldig! Daar moet je mee rennen, tegen grommen en aan zijn of haar kont ruiken maar dat vinden veel van die hondeneigenaren, met hun hond aan de riem, weer niet leuk. Sam loopt/rent tijdens een rondje zo’n 3 tot 6x zoveel als ik, deze honden sjokken vaak een meter of 2 achter hun baasje aan. Sam luistert gelukkig steeds beter zodat ik hem, voordat we langs dit soort koppels lopen, ff aan de lijn kan doen. Een beetje met tegenzin, het gaat zo tegen mijn gevoel in. Mijn gedachten gaan altijd naar het gedicht van Bomans:
Ik zit mij voor het vensterglas
onnoemlijk te vervelen.
Ik wou dat ik twee hondjes was,
dan kon ik samen spelen.
Één reactie op “26 maart 2022, Sam gaat lekker lieverds!”
Erg leuk om dit te zien en mooi beschreven in de avonturen van Sam.