En ik wil graag iets delen. Iets waar ik gisterennacht achterkwam. Wat ik nooit had verwacht, en iets is wat je alleen maar zelf kan constateren. Als je mijn stukkies al een tijdje volgt (gelukkig zijn dat er niet zoveel) dan zal het je ook wel verbazen maar tis echt zo! Het gekke is, het besef ervan kwam echt als een donderslag bij een heldere hemel. Een heldere sterrenhemel, rond 4.30, om precies te zijn.
Ondanks al dat gezeur in mijn stukkies over al die probleempjes in de wereld. Dat geneuzel over een kernoorlogje hier of daar, over dodelijke ziektes, veranderende klimaatdoelen, ineenstorting van onze economieën! Ben ik, tijdens mijn volwassen leven, nog nooit zo gelukkig geweest als nu.
Ik zeg expres ‘tijdens mijn volwassen leven’ aangezien, mijn tijd aan de borst van mijn moeder, altijd wint. En de zondagochtenden naast haar, in dat grote bed, vlak ik ook niet uit, die zijn niet te overtreffen. Maar verder, dit moet het zijn! Beter wordt het niet.
Ik ga weer genieten vandaag, het wordt weer een stralende dag. Maak er wat van!
