Categorieën
Niet gecategoriseerd

17 februari 2023, tis weer ongelooflijk vroeg en toch lig ik al weer een tijdje wakker.

04.38. Pfffffff das toch geen tijd? Er knalt zoveel door mijn bolle kop dat het me niet lukt om te slapen. Gisteren sprak ik iemand over bidden, of en hoe ik met God/de Bron/de Schepper converseer. Ik vertelde dat ik dat weer aan het leren ben. Tot mijn, zeg 14de, was bidden iets wat erbij hoorde. Voor het eten, slapen en in de kerk ratelde je een versje op. Vanaf mijn 14de tot mijn, ik denk 17/18de deed ik het vooral stiekem, baadt het niet dan schaadt het niet. Het ging dan vooral om makkelijke vragen bij een proefwerk of SO omdat ik weer eens niet geleerd had of hulp bij het indruk maken op een meisje in de klas. Vanaf mijn, zeg, 18de dacht ik God daarvoor niet meer nodig te hebben. Nou je ziet wat ervan gekomen is…

Ik ben nu zo’n maand of 6/7 weer aan het oefenen met bidden, en ik moet zeggen het loopt nog niet soepel. Tis wat onwennig, nog steeds. Vooral als ik me rechtstreeks tot Hem richt om een wat langere conversatie aan te gaan. Dat lukt me nog niet echt. Korte dankbetuigingen gaat me wel goed af, das iig wat.

05.52, ben alweer een paar x opnieuw begonnen. Stukkies schrijven is soms best lastig. Tis ook geen makkelijk onderwerp. Bidden gaat over het inzien van je tekortkomingen en die heb ik in overvloed. Zo loop ik op dit moment nog weg van wat er moet gebeuren, tis gek maar het voelt weer als 35 jaar geleden. Tijdens het wandelen gisteren kwam ineens heel helder naar boven hoe ik toen begon aan mijn eerste zwerftocht. Hoe ik twijfelde, hoe onzeker ik was en bang. Maar er was een brief binnengekomen van het ministerie van defensie dat ik, omdat ik gestopt was met studeren, een maand of wat bij hullie mijn tijd mocht komen verdoen. Dat zag ik echt niet zitten, ik moest het land wel uit. Dit x zit defensie niet achter me aan, een man van 54 willen ze niet hebben. Maar als ik niet oppas wel achter mijn zoons, en dat gaat niet gebeuren. Alleen heeft zelf de grens over gaan dan niet zoveel zin. Mijn zoons zien zelf het gevaar niet zo. Oorlogje spelen ziet er best leuk uit achter een videoscherm, virtueel doden is tijdverdrijf. Is oorlogje spelen in het echt niet hetzelfde? Zijn die 175.000 dode soldaten in Oekraïne echte mensen? Van vlees en bloed?

06.24, ik moet er een punt aan draaien, Sam wil uit. Der is nog zoveel om op te schrijven, en dat moet ik ook gaan doen. Er moeten verhalen verteld worden, levende verhalen over echte mensen. Moet ze alleen nog ff opschrijven…

https://www.youtube.com/watch?v=1q-Ga3myTP4

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *