Sorry, deze zin pompte door mijn hoofd vannacht. Zou niet weten wat ik er mee moet maar ik raak de zin niet kwijt. Mijn olielampje krijgt de kajuit ondertussen niet warm, tis te koud, maar het zonnetje schijnt! Der is geen wind en het is, op de vogels, na doodstil hier. Heerlijk.
Kheb het er nooit over, maar het niet meer drinken bevalt me best. Mijn conditie is toppie! Ik mocht wat spullen opruimen en versjouwen gisteren en dat ging zo makkelijk, voor dat ik het wist was het weg. Balken, bomen, lange takken, ik trok, smeet, brak, duwde en binnen no-time was alles opgeruimd. Ik was er zelf verbaasd over. Een jaar geleden zou ik helemaal kapot geweest zijn en nu, nergens last van. Ik voelde me weer 16, lichamelijk dan, ik moet er niet aan denken weer 16 te zijn. Klusjes doen op een boerderij, das lang geleden….
Als jongen werkte ik vaak voor boeren of tuinders, ik begon op mijn 8ste als boompjeslegger, kheb het vast al eens verteld. Ik denk nog vaak aan het hooien, dat vond ik machtige werk. De boer stond dan op de kar en ik liep met een riek over het veld om de hooibalen op de kar te gooien. Ik had verschrikkelijk veel last van hooikoorts en liep daar snotterend over dat land onder de rode bulten van het hooi, zweet en de zon. Als ik dan thuis kwam ging ik onder een koude douche staan omdat alles zo jeukte en mijn neus en ogen niet stopten met het laten lopen van allerlei soorten vocht. Machtig werk, alles in je liet je voelen dat je leeft, heerlijk!
Vandaag mag ik helpen 4 bomen te rooien, leuk! 2 zijn er al omgevallen, de andere twee staan op instorten. Hooikoorts heb ik niet meer, daar ben ik overheen gegroeid, das wel fijn. We houden het vandaag bij sjouwen en zweten. Op dit moment vooral rillen van de kou maar ik verdom het om de kachel aan te steken. Tis 19 mei! Belachelijk🤠
Één reactie op “19 mei 2023, als niets toeval is waar leid het dan toe?”
Ach ja hooien. Dat vond ik ook geweldig. Veel op een boerderij gewerkt, van 12 tot 23 ofzo, toen verhuisde ik naar Amsterdam.
Eerst nog gewoon wiersen op de kar vorken, maar er kwamen al gauw hooipakjes. Kuilen vond ik ook mooi werk vooral toen dr een kraantje bij kwam. Het mooiste vond ik wiersen swelen geloof ik. Of gewoon zo ver mogelijk het land in, weg van de bewoonde wereld. Sloot schonen, of gewoon met wat autobanden achter de trekker. Slepen heette dat… verstand op nul, blik op oneindig… fantaseren… wat een tijd… hooien deed je samen met een hele club, op zn tijd een biertje erbij. Zo gezellig, en wat dat smaakte met je stoffige keel!
De boer werkt nu meestal alleen op zo’n veel te grote trekker met allerlei apparaten erachter die alles zelf doen. Niks meer an lijkt me…