En dat komt natuurlijk helemaal niet goed uit! Kheb het druk! Mijn hele agenda loopt in het honderd 🤠. Maar tis wel weer fijn dat er zoveel mensen zijn die met me meedenken! Twee dikke accu’s staan, sinds gisterenavond in een huis hier iets verderop, onder stroom. Die heb ik gisteren kunnen ophalen met een auto, van weer iemand anders. Die accu’s stonden nog waar ik hiervoor woonde. Ooit aangeschaft voor mijn huifkar maar nooit gebruikt. Afhankelijkheid, dat is het lastigste als je geen geld hebt en dakloos bent. Het liefst zou je wegkruipen en je heel klein maken maar dan gaat mijn boot het nooit meer doen. Afhankelijkheid is ook iets moois, maar het blijft lastig..
Tegenwoordig hoef je niet meer afhankelijk te zijn van anderen, alles is te koop of het wordt voor je geregeld door een instantie. Laatst zei iemand tegen mij: “Dan kom je toch met het openbaar vervoer?” Dat is zonder bankpas best lastig. Mijn ov-kaart is verlopen, ik had nog een anonieme. Een nieuwe kopen kan maar is duur en ik ga bijna nooit met het openbaar vervoer, dan besteed ik dat geld liever aan een goed stukkie vlees of iets om mijn boot weer te laten varen. Gewoon een kaartje kopen met cash kan niet meer, das lastig. En instanties werken niet voor iemand die niet meer meedoet. Ik moet het hebben van de mensen om me heen.
Geld, tis een stuk makkelijker als je er genoeg van hebt maar het leven geeft je meer zonder. Hoe dat precies werkt snap ik zelf ook nog niet. Dankbaarheid, ik had het er gisteren nog met iemand over, kennen we dat nog? Alles wordt zo vanzelfsprekend gevonden. Hoe is het toch mogelijk dat welvaart ons, al duizenden jaren, doet afdwalen van geluk, van dankbaar zijn. Poeh, ik ben er nog niet uit. Ben bijna over de helft in het Oude Testament, Kronieken heb ik bijna uit. Ongelooflijk hoe we continue weer in dezelfde patronen vervallen. Is er hoop?
Één reactie op “6 juli 2023, nou, tis toch een wat hardnekkiger probleem, de elektriek van de boot is flink in de war.”
Waar leven is, is hoop!