Rond 21.30 zat ik pas aan mijn avondmaal, yoghurt met muesli. Ik had geen zin meer om iets anders te maken. Alleen maar gesproken met mensen, van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat, heerlijk!
Tsja lullen kan ik wel, das eigenlijk het enige wat ik kan. En ik hoop dat het mimespelen me nog gaat lukken. Op zich ben ik er klaar voor, alles is aanwezig. Nu nog moed verzamelen. Maar gisteren gaf me weer veel moed, dank daarvoor lieve mensen die op mijn pad kwamen!
Geluk, ik hoef er niet ver voor te zoeken, iedere dag bezoekt het mij. In een rubberbootje komt het langs en geeft het mijn dag zoveel inhoud. Of het zorgt voor een mooi gesprek over het nut van instant inzicht, te koop bij je plaatselijke life-coach, tijdens een spirituele reis of in een pilletje. We zijn allemaal op zoek terwijl het voor ons ligt. In het vertrouwen in elkaar, in het leven, in de natuur, in God. Dat vertrouwen, das een dingetje! Daar moet ik nog meer op vertrouwen, ik ben er nog lang niet!
