Al moet ik zeggen dat ik nog niets gezien heb. Het was pikkedonker toen we aankwamen. Maar ik lig in een bed. Sam ligt naast me en er staat een hoop zooi om me heen. Ik ga zo even warm douchen, das lang geleden..
Spannend hoor, zo meteen gaan we naar de groothandel en dan gaat het feest beginnen. Eerst de BGE in elkaar zetten en dan hop een paar nekken erop. Na 33 dagen in de klotsbak is het fijn om weer wat te nuttigs te gaan doen.
Ff een kort stukkie, het was een lange rit, een korte nacht en nu gaat het een geweldige dag worden. Morgen weet ik meer! Kheb er zo verschrikkelijk veel zin an!
Maar ik lig nog steeds in de klotsbak. De eerste boot is ons net gepasseerd, een minuut of 10 geleden. Tis maandag, dan beginnen ze vroeg hier, gelukkig zit het er bijna op.
Ik wil ff terug naar gisteren, over de smartphone en het teken van het beest. In de nieuwe vertaling stond dat dat teken OP het voorhoofd of de arm te zien zou zijn. In de Statenbijbel staat AAN. Ik heb het er al eens over gehad. Maar nu las ik laatst dat er oudere vertalingen zijn waar staat IN het voorhoofd of arm. Op, in of aan maakt het wat uit? Voor mij niet echt. Tijdens mijn hoogtijdagen als professioneel lulkoekverspreider in de IT zat dat ding, die smartphone, zowel op, in als aan mijn lichaam. Ik voelde gewoon dat er iemand ging bellen, ik had nooit een ringtone aanstaan dat was niet nodig. Ik was 1 met mijn phone, en was er nog trots op ook.
En dan was ik er niet eens mee opgegroeid. Kreeg niet als baby de iPhone van mijn vader in mijn handjes geduwd als ik vervelend was. Mijn eerste smartphone was de Blackberry, man wat was ik trots dat ik dat ding mocht gebruiken. Ik zal een jaar of 30 zijn geweest, zo’n 25 jaar geleden dus. In die 25 jaar heeft dat ding ons leven volledig overgenomen, zonder whatsapp, tiktok of insta hoor je er niet bij, kan je eigenlijk al niet meer meedoen, val je volledig buiten de boot🤠. Ik merk het dagelijks, stuur me ff je locatie, of laat me via de app weten hoe laat je er bent, ooooo stuur me een fotootje, bekijk ff dat filmpje ik stuur je de link wel. Een tikkie, QR, pasjes, sleutels, zelfs contact met de overheid gaat via dat ding. Krankzinnig als je er over nadenkt.
Mijn gsmmetje kan dat allemaal niet. Zelfs bellen heeft tie moeite mee. Sms’en gaat nog maar dat is zo ouderwets dat je er eigenlijk niet meer mee kan aankomen. Daarnaast is het op mijn tel een ontiegelijk klotewerk om een tekst te typen omdat de 1 ook de a,b en de c is, de 2 is de d, de e en de f en ga zo maar door. Niet te doen, een goede reden dus om de teksten heeeeeel kort te houden of om niet te reageren. Daar heb je met een smartphone geen last van, die weet vaak al wat je wil gaan schrijven, je hoeft eigenlijk niets meer te doen.
Het teken van het beest, in mijn ogen is het allemaal zo duidelijk als wat, maar goed wie ben ik? De meeste dominees, schriftgeleerden, priesters en pauzen hebben hun eigen tiktok account of verkondigen Gods woord via een insta post. Ach ik zal wel spoken zien, hahaha, das zeker waar! Iedere nacht bezoeken ze mij, niet via tiktok of insta maar in mijn gedachten. Das het mooie als je geen smartphone hebt, dat je weer zelf gaat nadenken….
Tis gisteren toch nog droog geworden, althans voor een deel van de dag, zodat ik samen met Sam naar de Carrefour kon lopen. Blijft een feestje die Belgische supermarkten! Vandaag een stukje fazant op het menu, voor nog geen 3 euries, die kon ik niet laten liggen…
De koppen van de kranten doen me pijn. Rutte die baasje van de navo gaat worden. Waar gaat dit over? Ik schreef het een maand of 5/6 geleden al toen die stoltenberg aangaf nog een jaartje te blijven. Okay, hij zei altijd dat tie weer voor de klas wilde gaan staan, dat gun je die kids ook niet, maar jongens! Kom op!! Die man heeft niets anders gedaan dan liegen de afgelopen jaren, o wacht eens, shit dat komt juist goed uit! Stom…
En dan de verschillende oorlogen, ach laat ik de onheilsprofeet nog een x uithangen, het worden er nog veel meer. 22 maart 2020 begon ik met mijn eerste stukkie waarin ik dit alles voorspelde. Uitgelachen werd ik, geridiculiseerd, boos waren mensen op me. Nu, ruim 3,5 jaar later, zitten we er middenin, klotezooi.
Alles gaat gewoon volgens plan, omdat ze weten dat wij te bang zijn. Bang te verliezen wat we denken te hebben. En het zijn vooral de goede mensen, de brave, gehoorzame, gevaccineerde, zonder schulden levende burgers die dit in stand houden. De mensen die maar doorgaan met dit systeem te dienen. Dit door en door verrotte systeem, waarin alles draait om macht en geld, macht over die brave, gehoorzame burger. Australië gaat als eerste stoppen met het verstrekken van cash geld vanuit de grootste banken, alles gaat vanaf 2024 digitaal. Lekker via je mobiele telefoon betalen, tis toch zo makkelijk! Als brave burger heb je er alleen maar gemak van. Maar wat als je geen telefoon hebt? Tja dan kan je dus niet meer meedoen, niets meer kopen of verkopen. Wacht eens dat heb ik ergens in de bijbel gelezen! Iets met een teken van het beest, iets met een rechterarm en een voorhoofd. Hahahaha, kijk eens om je heen! Iedereen zit, de hele dag, gebogen over zijn rechterhand waarin de telefoon ligt. Het teken van het beest, je moet het alleen willen zien. Net als 2000 jaar geleden, je moest Jezus willen zien.
Volgens mijn oude tel is het al 7.45, die van smartphones geven, automatisch, de juiste wintertijd aan. Daar zorgen ze wel voor dat we weten hoe laat het is. Geweldig, wij mensen hebben geen idee hoe laat het is. Het is tijd! Tijd om echt te kiezen! Ik hoorde gisteren een prachtige spreuk afkomstig uit Pakistan. Faith is like a saddled donkey, it brings you wherever you wanna go. Daar wil ik aan toevoegen dat ik uit ervaring weet dat de weg altijd anders loopt dan je had gedacht, dat heb je met ezels…
Tis niet veel maar er staat hier en daar wel wat in de bijbel over de maan en andere natuurverschijnselen. Terwijl de hele Joodse kalender gebaseerd is op de maan en andere cycli in de natuur vind je daar helaas weinig over in de bijbel. Jammer is dat, misschien moet ik de Torah nog ff gaan lezen. Mag dat wel? Als niet Joods zijnde? Hmm laat ik eerst de bijbel maar eens wat beter bestuderen voor ik aan wat andere begin. Maar dat de maan wat mij mij doet is zeker.
Maar het kan ook zijn dat 32 dagen hier liggen in deze klotsbak mij wat slechter doet slapen. Veel verschil tussen dag en nacht is er op het moment niet, tis of mistig en het regent, of donker en het regent, of het regent gewoon en dan is het nog steeds donker. Tis nu weer mistig en het druilert een beetje, jammer ik had gehoopt dat die opklaring van gisterenavond ff door zou zetten.
Maar alles is geregeld! Maandagochtend is het zover en dan wordt ik bevrijd uit mijn klots gevangenis. Nu heb ik wel eens een paar nachten moeten zitten (onschuldig) en weet ik hoe dat voelt, tis daar iig droog en warm. Tis maar goed dat ik een jonge vent ben anders had ik er nog wat aan overgehouden, aan die natigheid.
Ik heb er zoveel zin an! Het menu voor volgende week zaterdag is al klaar, de stukken vlees zijn al besteld, zodra ik in de bergen aankom kan ik van start. De lieflijke geur van gebraden vlees richting de hemel sturen, vol met Dankbaarheid, Barmhartigheid, Nederigheid, Verwondering en Liefde. Want dat het lekker wordt is niet zo moeilijk, dat kan iedere kok. Maar deze ingrediënten gaan het verschil maken! Daar geloof ik in.
Vanaf het begin 1 van mijn favoriete delen uit de bijbel. Vooral door het vermogen van Jozef om van elke situatie het beste te maken, das voor mij een belangrijk ding, niet klagen, niet opgeven maar doorgaan en anderen van dienst zijn. Dat laatste probeer ik ook al gaat dat niet altijd goed, mijn diensten werden en worden niet altijd gewaardeerd, maar daar gaat dit stukkie niet over.
Jozef! Ik had er nog nooit iemand over gehoord maar wat mij ontzettend opviel is dat Jozef maar 1 vrouw had. Op zijn 30ste trouwde hij met de dochter van Potifar, hé, die kennen we! En dan ga ik nadenken, Jozef belandde in de gevangenis vanwege de avances van de vrouw van Potifar en nu trouwt hij zijn dochter. Man, wat had ik daar graag rondgelopen in die tijd. ‘Onderweg naar morgen’ is er niets bij.
Jozef hield het dus bij die ene vrouw terwijl alles en iedereen om hem heen daar heel anders mee omging. Waarom hij dat deed staat er volgens mij niet in, tis een gegeven. Net als hoe hij zijn broers ontvangt als ze honger hebben en naar Egypte komen om graan te halen. Ik kan me voorstellen dat Jozef ff bij zichzelf dacht ‘what the f’ maar dat hij ze dan wegstuurt en 2 jaar lang wacht terwijl Ruben zijn broer in de gevangenis zit, sorry het gaat er bij mij niet in. Waarom zou Jozef dat gedaan hebben? Vond hij het leuk om ze zo te laten zweten? Zo komt Jozef verder helemaal niet over. Vond hij het fijn om te zien dat zijn dromen uitkwamen? Dat zijn broers voor hem bogen? Of zou het verhaal wat zijn opgeleukt? Het was natuurlijk een heel ander verhaal als Jozef na een uurtje was gezwicht en meteen zijn hele familie had opgehaald, dan is het verhaal een stuk minder interessant. En toch denk ik dat dat best wel eens het geval kan zijn, sorry.
Alleen al tussen de Statenbijbel en de Nieuwe Vertaling zit zoveel verschil, wie zegt mij dat er 3 of 7 eeuwen geleden niet heel andere versies waren dan wat nu de norm is. Het mooie alleen is dat het voor mij niet om de verhalen gaat maar om de intentie waarin men gelooft. Daar herken ik wat in. Daarom ben ik nu met Jeremia bezig en heb ik Daniël ook nog een x gelezen. Daniël staat wat verder van me af, ik kan me moeilijker met hem identificeren. Prachtig verhaal maar de man is zo heilig, daar brand ik mijn vingers niet aan. 🤠
Gisteren regende het de hele dag en das niks aan. Sam ligt met zijn kop op mijn been, zielig kijkend, te wachten tot er iets gaat gebeuren maar ja, veel meer dan wachten zit er dan niet op. Wachten tot het droog wordt, je kan verder zo weinig.
Ja lezen, dat doe ik dan ook maar, krijg Sam alleen nog niet zover. Zou zo’n hond over dingen nadenken? Soms heb ik idee van wel maar tis moeilijk te verifiëren. Ik hoop dat het vandaag droog blijft, kunnen we een eind gaan wandelen, dat leidt af.
Al dat nagedenk is leuk maar het moet niet te gek worden. Kheb hier geen internet, Franse muziekzenders zijn verschrikkelijk, wat een geOH. Tis wat saai, op het klotsen na.
Zo genoeg geklaagd! Douchen! Hij is weer koud! Maar ik moet, tis nodig. Tot morgen…
Gisterenavond was het druk hier op de Maas. Nou ja druk, een boot of 4 maar als je dan bedenkt dat ik ongeveer 20 tot 30 minuten lig te schommelen na het passeren van een boot dan is het best veel.
Ik begin ze al te herkennen de boten, het zijn vooral kalk, grint en stenen vervoerders die hier langskomen. Hier laden en dan in Nederland weer lossen, zou dat nou goed zijn voor moeder aarde? Voor Zijn creatie?
Kreeg wat commentaar, kheb het, volgens sommige lezers, wat teveel over God, over de bijbel. Moet ook wel oppassen dat ik niet de evangelist ga uithangen, dat is ook irritant. Maar dat is niet waar ik deze stukkies voor schrijf, tis mijn eigen onderzoek, mijn weg. Ik begon drie en een half jaar geleden met mijn eerste stukkie als boze man. Werd strijder, zocht zingeving en begon de bijbel te lezen. Door het lezen van de bijbel en wat ik de afgelopen 3,5 jaar heb meegemaakt ben ik erachter gekomen dat Hij er voor mij is, er altijd is geweest maar hoe het nou precies zit daar ben ik nog niet achter.
Dat de bijbel is en nog steeds wordt misbruikt dat is een feit. Tis aan mij om er de waarheid in te vinden, al is het niet makkelijk. Deze stukkies helpen mij daarbij.
Het lukt me nog niet om op te schrijven wat ik wil opschrijven, de woorden vloeien nog niet. Dat zeg ik, ik ben er nog niet uit. Misschien moet ik daarom de bergen wel in, om dichterbij te zijn. We gaan het meemaken…
Spannende dag voor ons. Sam voelt dat er weer van alles staat te gebeuren. Man wat zal hij Linn gaan missen de aankomende week, 2 baasjes is een stuk gezelliger dan 1, daar kan ik me alles bij voorstellen.
Het duurt nog een klein weekje maar dan gaan Sam en ik de Mithrandir ook verlaten. Voor het eerst sinds bijna 4 jaar weer naar een kamer in een huis. Na mijn campertje, de huifkar, de caravan en nu de boot weer naar een huis, dat zal wennen zijn. De Mithrandir zelf gaat terug naar Fryslan waar hij de afgelopen 45 jaar heeft vertoefd. Ik ben er niet van overtuigd dat tie genoten heeft van de tocht. Tot, zeg, Cuijk ging alles hartstikke goed maar toen hij de grens begon te ruiken werd tie wat opstandig, wat ziekig, het werd ‘m allemaal wat teveel. Terug naar zijn vertrouwde land, zoek ik hem daar over 5 maanden weer op.
Zelf mag ik gaan koken voor wat mensen op een Big Green Egg, ik kan niet wachten. Rond 2000 kochten wij, als familie, onze eerste en werden toen door iedereen als volledig gestoord gezien. Wie betaald er nu 2k voor een BBQ? Maar wat hebben wij er een plezier van gehad. Ik kan me nog een wedstrijd herinneren ergens op een landgoed, 3 ladies and the little man heette ons team. Geweldige tijd, ik kijk er met veel plezier op terug. Vanaf volgende week mag ik weer met zo’n geweldig apparaat aan de slag. Wat een bofkont!
De liefelijke geur van gebraden vlees, ik ben ervan overtuigd dat God van BBQ’n houd. 5 geheime ingrediënten gaan we gebruiken in al onze recepten. Als eerste Dankbaarheid, dat we mogen koken voor anderen, dat we mogen werken met zoveel moois. Nederigheid, omdat we pas beginnen, net komen kijken, maar mensen zijn. Verwondering om al het moois om ons heen en de ingrediënten waar we mee mogen werken. Barmhartigheid stoppen we er net als Liefde met bakken tegelijk in. Ze zullen niet weten wat ze proeven, dat beloof ik! We gaan ervoor….
Met drie grote Action tassen vol met was. Linn had besloten te gaan lopen samen met Sam. Linn wil de bus niet meer nemen sinds een buschauffeur haar gevraagd heeft of ze wat met hem wil drinken🤠. Op zich was ik van plan de bus te nemen maar das niet gelukt. Net voordat ik bij de halte aankwam bedacht ik me dat wasmiddel wel handig is als je kleren gaat wassen dus moest ik weer terug naar de boot. Kheb gerend! Dat dan weer wel maar de bus niet gehaald, dus liften, anders moet je een uur wachten, das helemaal niets.
Binnen 15 minuten had ik een lift, een aanstaande jonge vader! Over 6 dagen moet de kleine meid komen, hij was er vol van. Maar binnen 15 minuten, das mooi toch? In die 15 minuten gaat er wel van alles door je hoofd, vooral over wat andere mensen van mij moeten denken als ik daar zo sta te liften. Ik ben gewoon bij de bushalte blijven staan met mijn duim omhoog maar iedereen kent me daar natuurlijk. Tegenover de bushalte staat dat hotelletje waar ik het al over heb gehad. Ernaast een benzinepomp en nog wat huizen en dat is het wel. Wat als je niet meegenomen wordt en daar een uur met je duim omhoog hebt gestaan en dan toch de bus moet nemen? Das een lullig gezicht, dat soort dingen gaan dan door je hoofd. Maar dat was dus helemaal niet nodig, binnen 15 minuten had ik een lift, geweldig!
Vaak ben je te bang, vooral voor wat anderen van je denken. Nu heb ik daar over het algemeen schijt aan maar het gaat wel door je hoofd, ook door de mijne. Maar eigenlijk valt het altijd mee, zolang je er maar in gelooft! Daar issie weer. Maar das best moeilijk tegenwoordig, geloven dat iets goed komt, daar heb ik het gisterenavond met Linn over gehad. We zijn tot de conclusie gekomen dat we vaak te bang zijn, en dat dat jammer is. Misschien zou het helpen als meer oude mannen en vrouwen gaan liften. Om te laten zien dat we geloven, in elkaar.
Niet te doen met dit weer, met z’n tweeën, in ons bootje, als je niet vaart. En we gaan hier pas over 8 dagen weg, nee das geen doen. Opzouten! Of jij of ik, nou dat hoefde ik geen 2x te zeggen, tis gezellig hoor maar niet te doen.
Kom ook niet toe aan mijn studie en alles wordt nog vochtiger met haar erbij. Nog 2 dagen van elkaar genieten en dan rot ze weer op zodat ik wat nuttigs kan gaan doen ipv leuke dingen. Zoals gisteren naar de decathlon, die zit hier maar een kilometer of 5/6 vandaan. Das te lopen dus hoppa Sam mee en gaan. Althans dat denk je, tot we er ongeveer 1,5 kilometer vandaan waren, hoe kom je daar? De decathlon lag aan de andere kant van een berg (heuveltje) die dat moet ik bekennen erg steil is. Daar kan je niet overheen klimmen en er is geen looppad over die berg. Maar even vragen aan een vriendelijke meneer en tis ongelooflijk hij sprak nog een paar woorden Nederlands ook! “Allez dan moete ge deze weg gewoon aan de linkerkant volgen en dan komt ge der.“ Is dat veilig vroeg ik? Ja ja, derrerien (das ‘geen probleem’ in het Frans, zeggen ze de hele dag) en dus liepen wij, met z’n drieën een paar minuten later gewoon langs de snelweg naar de decathlon, wat een land. Maar we zijn geslaagd, Linn kan een snowboard op zonder koud te worden.
Vandaag gaan we weer wat leuks doen! Op naar de wasserette. Zorgen dan alles een beetje fris ruikt als we in de bergen aankomen. Tussendoor ben ik er in geslaagd Daniël nog een x te lezen, fascinerend verhaal, moet ik nog maar een paar x doen. Hoe grootgelovig moet Daniel niet zijn geweest om lekker, een nachtje, te kunnen chillen met een stelletje leeuwen. Maar vooral hoe dom moeten die koningen niet zijn geweest om zich iedere x weer van alles aan te laten praten waardoor ze van die belachelijke wetten uitschrijven? Of het nu gaat om Herodus met Johannes, de drie profeten die in de brandende oven werden gegooid, het uitmoorden van alle kids onder de 2, of de kruisiging van Jezus, de reden voor de straf was altijd van een absurditeit das niet te geloven. Wat dachten die mannen wel niet? Nou hetzelfde als die gasten die nu denken dat ze de macht in handen hebben, wat dat betreft is er niets veranderd.
All wars are bankers wars, en wij, het gepeupel, trappen er iedere x weer in. Bang te verliezen wat we denken te hebben. Terwijl ik er steeds meer achter kom dat alles er al is als jij maar grootgelovig bent. Dan heeft wat er om je heen gebeurt geen vat op je. Niet dat dat makkelijk is hoor grootgelovig zijn. Je moet er diep voor gaan., ik ben er nog lang niet, zal het waarschijnlijk ook niet halen maar dat hoeft ook niet! Lees maar, het staat er echt in…
