Als er nu iemand in staat zou zijn het Allernieuwste Testament te schrijven waar zouden ze dan beginnen? Zouden we er al in zitten? Jezus spreekt veel over Zijn terugkomst in Mattheus en Marcus, zouden we toe zijn aan Zijn komst? Niemand weet het, maar we moeten scherp zijn zegt Hij, waakzaam en ontvankelijk.
De uitleg over de vergelijking van de zaaier en het zaad wat hij uitstrooit vond ik in Marcus het duidelijkst terug, tot nu toe dan. Vooral het zaad wat verstikt wordt door distels en ander onkruid. Deze vergelijking had ik vaker gehoord, maar nooit goed begrepen blijkt nu. Ik dacht altijd dat dat zaad verstikt werd door het onkruid en dat ik het onkruid moet zien als de onderdrukkers, de vijanden, maar Marcus verteld me iets heel anders. Het onkruid is de media, de politiek, de tamtam van de ongelovigen. Het onkruid is waar ik het al jaren over heb, de leugens waarop onze ‘samenleving’ is gebaseerd. Niet al het graan zal verstikt worden door deze leugens maar de meeste zaadjes zullen de moed niet hebben om te zoeken naar de waarheid waardoor deze verstikken in de leugens. Daar komt geen onderdrukker bij kijken, geen vijand hoeft het zwaard te trekken, het is onze eigen angst die ons verhinderd te groeien.
En het is verbazend hoe snel we ons laten verstikken. Binnen een paar dagen werd Jezus bejubeld en daarna aan het kruis gehangen. Door dezelfde mensen, dezelfde menigte, er is echt niets veranderd. Poooooooooeeeeeeeeeeehhhhhh wat vind ik dit lastig, wat moet ik doen! Vertel het mij Heer!
Niet dat ik iets ben of iets verwacht maar mezelf te laten verstikken dat gaat ‘m niet worden. Althans dat hoop ik. Petrus was ook vastbesloten maar voor de haan kraaide had hij Hem al drie x verloochend. We worden overspoeld met leugens, onwaarheden, angst, illusies en valse profeten. Met onkruid. Help mij Heer.
