En gisterenavond bedacht ik me in 1x dat ik wel eens de lamme kan zijn. Ik ben ziek, zwaar getraumatiseerd, daar kom ik steeds meer achter. Ik vertrouw geen enkele instelling meer en heb veel moeite om de mensen om mij heen te vertrouwen. Ik neem niemand iets kwalijk, dat heeft geen enkel nut, maar ik vertrouw gewoon niets of niemand.
Want het zijn de gewone mensen geweest die mij hun winkel uit stuurden omdat ik geen mondvod droeg. Het waren 9 gewone politieagenten die mij met 5 auto’s uit mijn campertje kwamen trekken. Het was een gewone leraar die mij uitlegde waarom mijn zoon zich aan zulke belachelijke regels moest houden. Het was een gewone huisarts die het mijn dochter kwalijk nam dat ze niet gevaxxxt was en dat zij daarom een compleet belachelijk plastic maanmannetjes pak aandeed om Linn te ontvangen omdat ze een keelontsteking had. Het waren Ingrid en Henk die het fanatiekst waren in het volgen van de regeltjes. rutte schudde gewoon handen, die trok zich nergens wat van aan.
Dinsdag gaat tie naar Davos, rutte. ‘Rebuilding trust’ is het thema van het jaarlijkse wef feestje, trust, daar kan ik wel wat van gebruiken. Want ik ben het echt kwijt, en ik merk dat ik daar onder lijd. Niet heel erg, nog niet, maar ik ben ervan overtuigd dat dit niet zomaar verdwijnt en dat er een grote kans is dat het alleen maar erger wordt. Want ik heb het ook bij kerken. Daar mocht ik op een gegeven moment ook niet meer in. Of nog erger, dat ik er wel in mocht en dat de voorganger, met mondvod voor, Covid vergeleek met het woord van Jezus, dat het zich net zo snel over de wereld verspreidde, zo triest! Dat heb ik hem ook verteld toen ik hem tegenkwam tijdens een wandeling met Sam. Hij vroeg me waarom hij me niet meer zag in de kerk. Nou dat heb ik hem even uitgelegd.
Ik ben een zwaar getraumatiseerde covid-hoax zieke. Je kan er lacherig over doen maar ik heb er echt last van. Ik lig dan niet op een brancard maar mijn wantrouwen zorgt ervoor dat ik me het liefst heel diep wegstop ergens waar niemand me ziet. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik er in Fryslan minder last van had dan hier. Gelukkig is het weer bijna lente, nog even deze 2 donkere maanden door en dan kijken we weer verder. Er kan zoveel gebeuren in 2 maanden…
Één reactie op “13 januari 2024, gisteren stuitte ik 2x op Marcus 2.”
Goed stukkies Koert! Zo voelen we ons allemaal wel ongeveer, denk ik. Ik kan niet op de parallelle samenleving komen. Niet inloggen, niet n nieuw ww in stellen. Even kon ik reageren op Deirdre. En gisteravond en nu kan ik er gewoon niet in! Weet niet hoe Laurens dit te zeggen. Frank weet het, omdat ik hem op T spreek. En jij nu
Gezegende zondag 🙏🏻